راهنما و سفرنامه جامع پوکت، بهشتی نهفته در جنوب شرق آسیا (قسمت سوم)

4.6
از 75 رای
آگهی الفبای سفر - جایگاه K - دسکتاپ
چرا ایرانی ها انقدر به پوکت علاقه دارند؟ +تصاویر

 

 

قسمت ششم : روز دوم – سفر به مرکز و جنوب جزیره پوکت(2 دسامبر سال 2017 میلادی برابر با 11 آذر سال 1396)

با مطالعه سفرنامه های متعدد و مطالعه زیاد در سایتهای خارج و گوگل مپ، یه نتیجه مهم گرفته بودم که رفتن به پوکت بدون گشت و گذار در نقاط مختلف شامل ویوپوینتها، سواحل، مناظر و جاذبه های اون لطف آنچنانی نداره. البته اکثر ایرانیها پوکت رو با تور فی فی، جیمزباند، رفتینگ و ... و ساحل هم فقط پتونگ و مراکز خرید اون رو می شناسن و تمام مدت اقامت در این محدوده میگردند. اما واقعا پوکت جزیره ای است که به نظر من میشه راحت یکماه و حتی بیشتر گشت و گذار کرد و جاذبه های جدید کشف کرد. درهر صورت بنده بنا به توصیه برخی قصد داشتم که موتور سیکلت کرایه کنم و جزیره را تا حد امکان بگردم. روی گوگل مپ هم از قبل حسابی نقاط جذاب و پیدا کرده بودم که بسیار زیاد و پراکنده بودند. صبحانه بسیار با کیفیت در هتل سرو کردیم. پس از آن  در ابتدا نیاز به سیم کارت که اینترنت داشته باشه داشتیم. سیم کارتی که خود لیدر به ما داده بود به نظرم نه تنها خوب نبود، بلکه به گمان من بابت دادن اون به توریستها، پورسانت هم میگرفتند! زیرا شما باید حداقل 300 بات شارژش می کردیم برای یک گیگ اینترنت. اما من که اینو از قبل می دونستم به سوپری رفتم و یه سیم کارت با ترافیک نامحدود 8 روزه با سرعت عالی با شارژ خریدم 200 بات.

خوب الان دیگه همه چیز آماده بود. اکثر جاهایی که موتورسیکلت کرایه میدادن پاسپورت رو به عنوان ضمانت ازت میگیرن. اما من جایی رو سراغ داشتم که موتور روزی 500 بات کرایه میداد بدون اینکه پاسپورتی ازت بگیره. این مرکز روی نقشه با نام Motorbike Renatal Phuket Trading as cheap as  رو سرچ کنید. البته شنیده بودم که ممکنه پلیس جلومونو بگیره و گواهینامه بین المللی و پاسپورت رو بخواد و اگر گواهینامه بین المللی نداشته باشی یه جریمه حسابی برات بزنه. از طرفی استاندارد ماشین و جاده در پوکت بر خلاف ایران هستش. یعنی فرمانها همه سمت راست ماشین هستند و مسیر رفت سمت چپ جاده و برگشت سمت است اونه. از طرفی پوکت یه جزیره کوهستانیه و مدام باید بالا و پایین بشیم. وقتی که به مرکز اجاره موتورسیکلت رفتم و یه کم سواری کردم (بار اولم بود سوار موتورسیکلت میشدم) با توجه به مطالبی که گفتم تصمیم گرفتم بیخیال موتورسیکلت بشم. برگشتم به ساحل و تصمیم گرفتم ماشین با راننده کرایه کنم. حدودنیم ساعت گشتم  و بالاخره یه ون تویوتا با راننده ای که اسمش دچا (Decha) بود برای یک گشت نسبتا کامل در مناطقی که گفتم 1200 بات توافق کردیم. بسیار خوش اخلاق و منصف به نظر می رسید که حقیقتا همین بود. کارت ویزیت ایشون:

SM1Mf6FgQiciNgeJqXtzicGZePMABn1o4e7cUNEA.jpeg

ماشین ایشون ون تویوتا بود و می گفت که اونو 700000BHT (هر بات اون موقع 125 تومان بود و در مجموع حدود 80 میلیون تومان به پول ما میشد) بصورت قسطی خریده و باید حسابی کار کنه تا بتونه پولشو بده. در خصوص تایلند باید بگم که مردمانی عموما متوسط و فقیر هستند اما بسیار خوشرو و مهربان و مهان نواز و بی شیله پیله. بیشترین خودرویی که در تایلند میبینید از برند تویوتا هستش و بقیه هم بیشتر از سایر برندهای ژاپنی مثل نیسان و سوزوکی هستند. بگذریم. حدود  مسیر رو نشونش دادم و راه افتادیم. در همون ابتدا از من خواست که اجازه بدم دختر کوچولوشو هم بیاره. ما هم موافقت کردیم و اون که خونش در شهر پوکت بود به سمت خانه روانه شد و پس از اینکه دختر کوچولوی بامزش که با وجود سن کم به زبان انگلیسی مسلط بود(!) رو هم سوار کرد. ویدئویی از شهر پوکت:

تصویری از راننده و دختر با مزه اش:

pXGVhMRdRFnIB5pRBOHdsdhNwqtL24NMOKm2XguU.jpeg

W07tnFToNGZKb8yOg01tfIKSHyoIb2qrLbuOh3Go.jpeg

نقشه مسیر از هتل دوانگجیت ساحل پتونگ تا شهر پوکت:

dYXRF8RlCIlIRXk5aAD4uZEOwpQ5To1OtNwFmkty.jpeg

در ابتدا بنده در نظر داشتم کل ویوپوینتها و سواحل معروف پوکت رو ببینم، اما راننده گفت که همه رو نمیرسید. به هر حال برنامه ما به این شکل شد. ابتدا از پتونگ به شهر پوکت و از پوکت به سمت جاذبه عکاسی سه بعدی به سبب خطای چشم(Trikeye 3D)    و سپس به سمت معبد چالونگ  (Chalong temple)و بعدش به سمت منطقه بودای بزرگ(Big Buda) و سپس به سمت ساحل راوایی (Rawai beach)، ویوپوینت ویندمیل (Windmill Viewpoint) ، دریاچه نای هارن (Nai Harn lake) ، ساحل کاتا (Kata beach) ،  ویو پوینت کارن(Karon Viewpoint) ، ساحل کارن (Karon beach) و نهایتا بازگشت به ساحل پتونگ و هتل دوانگجیت. با این پروسه تقریبا بیشتر مناطق معروف پوکت رو میدیدیم. اما هنوز جاهایی باقی می ماند که دیگه باید از خیرش می گذشتم.

تصویری از این مسیر برنامه ریزی شده روی نقشه:

RL2rDkqzYHf58ERvdndlbyI80YjVBJBpexDR3bD5.jpeg

تصویر نقشه برنامه ریزی شده بصورت منطقه به منطقه:

LIPa4QXBeiWO83mLneifl5tY4yupzjP0EFtUzevR.jpeg

 

gUJmmhV6OUN12qYDo21NdNKVHCArTHJkR6HiCZPp.jpeg

lNwIhMTD5oa65lZQ6bUEgMtb6XyiSoNX1Dax5GOh.jpeg

0xVkfA4XvKZ06DVzjeImYXxb6JbGditaTYbtJC5Q.jpeg

t2AbSXW7w0rdABfgQLLBeKJb7m4CfNLIjvBftFPd.jpeg

trxBU9kbdBP3aaXSRL7LI78cte6jojipoizICrh0.jpeg

g5DuD0PsyF9lGAr3FSLid6gq6vLzb3vkF2QQnpO5.jpeg

b5FDalY2sf1vj3xgAcNoZPAKjwAAPKF4vxq3sNdr.jpeg

yBbub2ofmbdZrubfMgFs4znsn3Uul7ixH3xBXU7s.jpeg

813u9w67mHw8tl3PT7qFS1VU5pTtPz4IKAC3ySuP.jpeg

بگذریم. بعد از اینکه راننده دختر خود را که خیلی بامزه بود سوار کردیم به سمت موزه عکسهای سه بعدی حرکت کردیم. این موزه در داخل پوکت بود و 10 دقیقه بعد به این موزه رسیدیم.  ورودی برای بزرگسال 500 بات(هر بات اون موقع 125 تومان که دلار حدود 3700 تومان و هم اکنون حدود 400 تومان که دلار 11400 تومان است) بود و برای ما دو نفر جمعا 1000 بات تمام شد. دخترراننده رو هم مجانی پشت سر ما فرستادند داخل و اون همه جا با ما بود. در ابتدا از ما خواستند که کفشها را در آوریم. در کل مسیر میبایست پای برهنه می رفتیم و به سبب بتونی بودن زمین در اواخر موزه پاهامون اذیت میشد. این موزه یک مسیر مشخص داشت که شروع و پایانش مشخص بود. این موزه از این قرار بود که تعدادی عکسهای بسیار بزرگ به همراه سایه های آنها که حالت سه بعدی داشت روی دیوار و گاها کف موزه نقاشی شده بود و در کنار هر عکس تصویری کوچک انداخته بودند که نشان می داد شما باید چگونه در کنار عسکهای بزرگ بایستید و عکس بگیرید. در نهایت تعجب به سبب خطای چشم  عکس خروجی کاملا سه بعدی  و بسیار زیبا در میومد. برخی از مکانها دیوارهایی کشیده بودند و روی دیوار نقاشی شده بودکه باید  طبق عکس راهنما در موقعیت خاصی در اون دیوار قرار میگرفتید و عکس می گرفتید. واقعا از این طراحی هنرمندانه حیرت زده شده بودیم و با خود می گفتیم چرا نباید در کشورمان برای توریستها مواردی به این سادگی داشته باشیم. در زیر تصاویری از این موزه رو خواهیم دید:

5eaJZAzWAIvvbMtgVv7AvY6ygxJvXPORdkPkJgr2.jpeg

5koW7ksHa3ENvKbmkGByk9AA0f8Y1FfPDesw2Naf.jpeg

tn3WZhrtiJ8EhiJtuONQvnrK4nHidQ0UXGlD24rp.jpeg

g1y2VDdUnYDOwWTMrOb3yFEZcRtF3vJELVNfmBCk.jpeg

REJy1QBxiGei9s8zA9CMlGjKG3qbB1076TNV7vDs.jpeg

FTYSeTZFoztzuaSvqavCo52LoQ8Jgq6cTbBGKglz.jpeg

OTMCnQUE37SjOuQB4oKFTsgzkc3yQmWrvPgI1DdK.jpeg

l8sodPErvRZ1MKSWCPEIwwtPwyFGNjmV9Hki6FsL.jpeg

kEQ3BqjxS0wXcwjRArnuF6dC10s8UFbEOBH39iTT.jpeg

xMAh8EM0Bv7W17iIuMRDv6zd8YnakmfIN3TRPxD5.jpeg

A36pmN6577d4X92zWGfEkBDOWCuMpTgZkAptvXup.jpeg

dFl4qMzrgOYIPrNun8eE5GnABZrbKKu5X6k7nUG5.jpeg

GP1btIBKpLbLsrEQKx0vdQKNZw55wXhOIq7XBb1v.jpeg

حدود 40 دقیقه سریع عکسهامونو گرفتیم و به سمت معبد چالونگ حرکت کردیم. مسیر حدود 10 کیلومتر بود که حدود نیم ساعت طول کشید. این مجموعه دارای محوطه بزرگ بود که ورودی آن رایگان بود و پر از توریست بود. بعد از درب ورودی اصلی در دو طرف جاده معابد زیادی بود. در این مجموعه آداب و سنن بودایی رو میشد کمی حس کرد. روشن کردن شمع و انداختن طرقه در یک محفظه گنبدی شکل برای رسیدن به آرزوها و لباسهای محلی و مجسمه های مقدس بودا در حالات مختلف به وفور دیده میشد. مجسمه های متعدد فیل که بچه ها بروی آنها سوار میشدند و عکس می گرفتند و حوضهای زیبا و پوشش درختی استوایی واقعا دیدنی بود. ما دوتا از معابد  بزرگش رو رفتیم و کمی هم در محوطه قدم زدیم و عکاسی کردیم. در عین آرامش ناگاهان صدای بسیار گوشخراش و مهیبی رو شنیدیم که بعدا فهمیدیم یک فضای نیم کتری گنبدی شکل وجود داره که تایلندیها معتقدند اگر آرزو کنند و طرقه به داخل آن بیندازند و صدای مهیبی بشنوند، ارزویشان برآورده میشود. در جای دیگر شمعهای بسیار کوچک میفروختند تا آنها را روشن کنید و در جامشعی مقدسی که گذاشته بودند  قرار بدهید. خلاصه هر گوشه ای از این دنیا اعتقاد و مراسمی برای خودشان دارند. برای دیدن نقاط بعدی بدون اتلاف وقت سوار شدیم و مسیر رو ادامه دادیم. در زیر تصویری از این مجموعه رو خواهید دید:

q0nBlv9hx7QEoAvYqTUAL5VTP6tq9Pyi70PVOBhO.jpeg

KVXwkL8CgJsSHxoP6lHhbmfKI4LSI57FvJzbpf3w.jpeg

tcfFFr7dyatwzoAFoj5nGBX8yyiVcYtIGk62VzIe.jpeg

KLoZNqglHlwyU8unU0HJQMrm5xpADmmU7uarrXIw.jpeg

7y9T2BWPpAZbyLN8abA7rqkeOYiOrIfDhJxzOGiz.jpeg

urzBouajsD3VcuG0ADmGiLt5T1Jib42e2oHrR18u.jpeg

zp1y54iU4XBmdtaOlZNwVV8dbnFAdGk6WCZzsEgj.jpeg

zGGdKFlar14w1BY2zyETSGRjdb6WzSMeUaYxBu9K.jpeg

Dhse4vyGe9eGTwFf55O4VzzqTTsPOBHQNsaMDzei.jpeg

Nwi9AiYQtKDosYvRY3RPl0tWxiNsj9GkTBzaLkOv.jpeg

P8oOrJizeNFN5F0JIy426Y9j8bR17wPVWdkBrSbe.jpeg

3hC12sYFGq95vXkhZuIEQfpl773HArP5ULFPDxp2.jpeg

0MLbazQvP4Iqg3Z3KeQUzOaXwoGtiAM2MFlIHdYs.jpeg

بعد از معبد چالونگ به سمت ویو پوینت(جایی که در ارتفاع قرار داشته و دید و منظره بسیار خوب بر روی منطقه بزرگ دارد) معروف بودای بزرگ که بر روی یکی از مرتفع ترین کوههای پوکت قرار داشت حرکت کردیم. این مجسمه بودای بزرگ که بسیار هم بزرگ بود از اکثر جاهای پوکت قابل رویت بود. مسیر سربالایی بود و بالاخره بعد از طی حدود 9 کیلومتر و زمان حدود نیم ساعت به این منطقه زیبا رسیدیم.  در طی این مسیر افرادی بومی مشاهده کردیم که این مسیر طولانی و خفن رو پیاده می رفتند! مسیر بسیار سرسبز و زیبا بود. تصاویری از این مسیر:

 

qbuRvbh8DVCCuOtxHQbh6e2GkDBmmzTbl9yyqVtj.jpeg

k5TpCQRccZYzsQzBwca11GH4SN2RyrZT1yt1DSjH.jpeg

در ابتدای این مجموعه از ماشین پیاده شدیم و براه افتادیم. در ابتدای مسیر مجسمه های بودا که در کنار آنها مجسمه های کوچکتر بود و روی آنها عود روشن بود رو در سمت راست می دیدیم . مجسمه بودای بزرگ از زاویه پیدا بود. حدود 100 متر که جلو رفتیم به این ویو پوینت رسیدیم که منظره ای بسیار زیبا داشت. از این ویو پوینت پله های زیادی رو باید طی می کردید تا برسید به خود مجسمه بودای بزرگ که البته از همون پایین هم بخوبی مشخص بود. در کنار مجسمه سفید بودای بزرگ، یک بودای کوچک طلایی هم بود.  دقایقی رو به عکاسی و فیلمبرداری مشغول شدیم و آنجا را ترک کردیم به سمت مکان بعدی. تصاویری از این منطقه:

pD7CmcoUoFjudmfyoOvzquIbjxE2Sd1R7GWGd9Hj.jpeg

alO8Xx2BMVnu3xtY3H9gO7HH1Eq7SvQBml89GDGI.jpeg

UWnhJgn7RcGL3JqRb67wOB0BiqfCNRlnDF9wHlEX.jpeg

jq8QG7F0CLrTaA5CD7bAtMf4qfVN8FnAHC0ZiMiA.jpeg

AY9DOyeBZM1lrrd9sb1vo889G0sLGrikI5bhuaCw.jpeg

geamqLL3p0HGdF2bhbxloZukfw4WQbUIORc6HJkh.jpeg

ویدئویی از این منطقه:

مسیر به سمت ویو پوینت بعدی که نامش ویندمیل) (Windmill Viewpoint بود رو ادامه دادیم. در این مسیر پس از طی حدود 14 کیلومتر طی نیم ساعت به ساحل معروف راوایی (Rawai beach)  رسیدیم. جاده ساحلی راوایی در سمت راستش رستوران و در سمت چپش پیاده رویی که پر از کافه بود رو شامل میشد . این ساحل زیاد توریستی نبود و پر از افراد بومی که در صندلیهای کافه های روباز نشسته بودند، بود. 

 پس از این ساحل  حدود 3 کیلومتر به فاصله زمانی ده دقیقه بالاخره به ویوپوینت مد نظر رسیدیم. این ویو پوینت بسیار زیبا و رویایی، یک پارکینگ بسیار کوچک داشت که از شانس ما جای خالی داشت. پیاده شدیم و پس از طی چند تا پله به این ویو پوینت رویایی رسیدیم. روبروی این منطقه یک جزیره به شکل کوه کوچک جنگلی هست که آبهای آبی اطراف آن منظره بسیار زیبایی به آن می بخشد.  تصاویری از این منطقه:

DONuw1vYWASjszHDCHkdFquTbtetO3E1ZUE8LQjN.jpeg

hv31lSvcUBVZ5e6Fj3ScBCgsDMrVqytMBu6aZsUl.jpeg

S3pTu7Q4jCF0bx4W07QgQuv9406dgF9uCU8fXriM.jpeg

2WMKAMDCcPMsS9MowXCoy45XGv4ZktoRcxDfoH3f.jpeg

AjSkYvllagscIn8zIQGiZjazZ2eyom34DKGnqcey.jpeg

پس از عکاسی و فیلمبرداری بلافاصله سوار شدیم و به سمت نقطه بعدی که دریاچه نای هارن(Nai Harn Lake) بود حرکت کردیم. کمتر از 3 کیلومتر بعد آن به این دریاچه فوق العاده زیبا رسیدیم. ویدئوی این دریاچه:

 توریستها در اطراف این دریاچه در حال قدم زدن بودند و اطراف دریاچه ویلاهای زیبا مشرف به آن بود. همون موقع می گفتم ای کاش می تونستم مدتها در پوکت بمانم و حداقل چند روزشو در این ویلاهای مشرف به این دریاچه سپری کنم. بسیار بعیده که ایرانیها که اکثر غریب به اتفاقشون ساحل پتنگ یا نهایتا کارن رو برای اقامت انتخاب کنند، در این ساحل اقامت کنند و یا حتی بیان ببینش(پیشنهاد میکنم توی برنامتون حداقل بازدیدشو بذارید). تصویری از این دریاچه:

 

uopDJ4RZnrXGi2F0DFJCBy0cT80ZwZKjneesttqC.jpeg

LJj7eMP8OgB1DOZClRoXBjiLmiT2utLzt4kTt5Ja.jpeg

به سبب کمبود وقت(می خواستم قبل از شب مکانهای مد نظر رو ببینم) و نبود مکان پارک ماشین، از این منطقه رویایی گذری عبور کردیم و پس از طی بیست دقیقه مسیر و حدود 8 کیلومتر مسیر به ساحل زیبا و معروف کاتا (Kata beach)  رسیدیم. بنا به اظهار راننده بهترین ساحل پوکت  همین ساحل که برای خودش مثل راوایی بیچ شهری بود، هستش. دقیقا مثل ساحل پتونگ اما در مقیاس کوچکتر شهری بود ساحلی که همه امکانات و هتلهای خوب رو در بر داشت و میشد به عنوان یه مقصد برای اقامت انتخابش کرد. ساحلش هم مملو از تفریحات آبی بود. ابتدا از بافت شهری عبور کردیم و سپس به ساحل و جاده ساحلی رسیدیم. 

باز هم در این ساحل توقفی نکردیم و مسیر رو به سمت کارن ویوپوینت (Karon viewpoint) ادامه دادیم. این هم تصاویری از ساحل کاتا:

XzIm8F5uCqdzVyoy4pp5YgpsCqT2xedHMYxY34GV.jpeg

4VsaYpkJuS5AE8TRp8DYcR1iNZRbzgBE72n9YAO6.jpeg

fBQ9RcAkU8BydPDmdP4hu7gaZ1Hq4ha5kVSlAwME.jpeg

QS0QzbuvwCVJe3zf9vzPuYOO1y2e7Mcg2cuhNrqK.jpeg

حدود 7 دقیقه مسافت 4 کیلومتری را که طی کردیم به ویوپوینت نامبرده رسیدیم. چند تا پله بالا رفتیم منظره ای بسیار زیبا از سواحل اطراف که بیشتر اون ساحل کارن بود رو رویت کردیم. از اینجا چندین ساحل چوکت کاملا مشخص بود. عظمت ساحل کارن که طولانی ترین ساحل پوکت محسوب میشه از اینجا کاملا مشخص بود. طبق معمول پر از توریست بود. پس از فیلمبرداری و عکاسی از این منظره کم نظیر برگشتیم و سوار شدیم و رفتیم به سمت آخرین مقصدمون در این روز که ساحل کارن(Karon beach) بود. تصاویری از این ویو پوینت:

k2BjQzBJIQWTr0jtbNLIud8ejdYn243Hu548YT6t.jpeg

x7gR320hkknls73KR9vNoZlC7DfXbl1Uk9AHn9Qv.jpeg

ویدئویی از این دو ویو پوینت:

پس از طی 7 کیلومتر مسافت طی 20 دقیقه به ساحل کارن رسیدیم. این ساحل و شهر بسیار تمیز، دلباز، باکلاس و آرام بود که به سبب وسعت با اینکه توریستهای زیادی داشت، اما شلوغ به نظر نمی رسید. دو طرف جاده پیاده رو بزرگ بود که توریستها در حال قدم زدن در آن بودند. در این منطقه شهر و ساحل یکی بودند و جالب بود که این ساحل که به ساحل مورد علاقه ایرانیها که پتونگ  هستش  بسیار نزدیکه اما بر خلاف اون بسیار زیباتر و آرام تره. رستورانهای شیک و هتلهای لاکچری در این منطقه زیاد بود. تصاویری از ساحل کارن:

q5AGrklcbpC4vX2IG1ztycWH9J3rKtZ1A98ijXQW.jpeg

17Nfgk5Zc5qMEAvV6aHzegDk8E0Y7gRqLPvRTGlj.jpeg

RRl3BvPknMA4Uu1aVfgOzKEPgim0oHlTQdtxWfhE.jpeg

UnPgutMiz9O5uQkrBb80LUaTlDNQ5MnWnVSHuzda.jpeg

از کل ساحل این منطقه بصورت گذری فیلمبرداری هم کردم که تقدیم می کنم:

تفریحات آبی بیشتر شنا در این ساحل هست و بنده اثری از سایر تفریحات ندیدم. ساحل خلوت بود. از این ساحل هم گذری عبور کردیم و نزدیکهای ساعت 4 عصر در حالیکه بسیار گرسنه بودیم به هتل برگشتیم. از راننده خداحافظی کردیم و کارت ویزیتشو که قبلا براتون گذاشتم ازش گرفتیم.  بلافاصله برای صرف ناهار ایرانی  به سمت معروفترین رستوران ایرانی این ساحل که پادیران نام داره رفتیم.  نقشه مسیر هتل به این رستوران:

wHHGLjSh0BGdfgFKpjGNCmmFCsgjCAkJuSGQqEQZ.jpeg

کافیه گوگل مپ رو روشن کنید و عبارت Padiran Iranian Restaurant  رو سرچ کنید. اینم آدرسشه:

204, 41 Soi La Diva, Pa Tong, Kathu District, Phuket 83150, Thailand

تصویری از محیط این رستوران:

tfsRIct3VjSCcWzoQR4rW6pNXodB8946moLXz8jz.jpeg

c52mOScx7YuJR3xdlu6lEr0LvkN60QjKggmKB5tc.jpeg

puDhcQfmQo4L6XzL136LPsoBvUcA3HwyVwmcrqTZ.jpeg

این رستوران ایرانی کلیه غذاهای ایرانی و حتی قورمه سبزی و قیمه هم داشت. سبزی پلو با ماهیچه گوسفندی،  سبزی پلو با ماهی، سالاد شیرازی ، سوپ قارچ و دوغ سفارش دادم که رویهم 935BHT شد. شارژ دوربین تمام شد و نتونستم از غذا عکس بگیرم. تصویر فاکتور این غذا:

X4Pl0Gtm8DP06rnFUpIFAPJbFwrSmXTkIMwCNeau.jpeg

کیفیت غذا از بسیاری از رستورانهای داخل ایران بهتر بود. واقعا لذت بردیم. ماهیچه عالی پخته شده بود و ماهی هم قزل آلای خودمون بود که بسیار خوب با آرد سوخاری سرخ شده بود. سالاد شیرازی شامل خیار، گوجه و پیاز بسیار ریز شده با آبغوره و نعنای خشک  هم خیلی خوب بود و دوغ هم طعمی عادی داشت. اگر از غذاهای خارجی فراری هستید این رستوران قطعا یکی از بهترین انتخابهاست که صاحبش ایرانی هست و اینجا رو با خانومش که تایلندی هستند  با آشپز آموزش دیده تایلندی اداره می کنند. خلاصه برگشتیم هتل و پس از استراحت به سمت مرکز خرید معروف جانگسیلون راه افتادیم. این مرکز خرید بسیار بزرگ چند طبقه بزرگترین مرکز خرید منطقه پوکت محسوب میشه که در شهر پتونگ در نزدیکی انتهای خیابان بنگلا(همون واکینگ استریت معروف) قرار داره.

این مرکز بسیار بزرگ انواع برندهای پوشاک و تقریبا انواع رستورانهای بین المللی انواع برندهای غذای دنیا و کشورهای مختلف، شهر بازی، معروفترین برندهای بستنی، لوازم آرایشی و هر چیز دیگه ای که فکرشو بکنید رو داره. البته ساعت 21:30 تعطیل میکنه و اجازه ورود دیگه نمیده. بر خلاف شایعه هایی که میگن تایلند پوشاک گرونه و در پوکت هم گرونتره، شما به راحتی میتونید پوشاکهای برند و با کیفیت تایلندی و غیر تایلندی آف خورده و یا با قیمت معقول تهیه کنید. طبیعتا به سبب هوای تقریبا یکسان استوایی لباسهای گرم در پوکت  این مجموعه چند تا ورودی داره که ورودی اصلی اون بر خیابان معروف Thanon Ratuthit Songroipi Rd هستش. پس از 20 دقیقه پیاده روی به مسافت حدودی 1300 متری به این مرکز رسیدیم. نقشه مسیر این مرکز خرید از هتل:

ARvl8oeaGNA3KJtUPWrHCZuC7dSXzArgDPq7VGk8.jpeg

آدرس و کلیه مشخصات این مرکز خرید در وبسایت این مرکز خرید به آدرس زیر:

www.jungceylon.com

 با اینهمه آدرس دقیق این مرکز خرید اینه:

Pa Tong, Kathu District, Phuket 83150, Thailand

طی مدت اقامت سه تا از بهترین وعده های غذاییمون رو در این مرکز خرید خوردیم. تمامی سوغاتیهامونم با قیمت عالی در همین مرکز خرید تهیه کردیم. در طی اقامتمون چندین بار به این مرکز خرید سر زدیم.

 تصاویری از این مرکز خرید:

7gIkgDnV5SIBXrOp9kHSPBE8yuoTIwyjcUTXpbL8.jpeg

rkf4ncZ0H0iXDW1QxHnsQoAytjUmZx9E9YWOPrjo.jpegQz0hWSDc3Wjl9ioCTraSM3DhKca9oGdZZAzeeAdK.jpeg

SPgyW6I639vSxulJTy1O6X0Quq9KaR77aC7bxkw6.jpeg

KJuDmUotZPlJqGCMn1AWqfmkgc6lOAFJeCShPDiv.jpeg

RrIJNjpPs4RjlpywprXE2dP1XE86kolzqudqTwdc.jpeg

4cTnfGAg7KUanqKkLnZdfcuI2vlFg3jZK6G5ZLtO.jpeg

hdJE9vD84ntUcySPHBqS35ZQWB2eOskzScz792BW.jpeg

rhswcX8C5HoTC4dqkzTnQLjuO3tjcgnSKBF6NQ59.jpeg

quqoD9r2jQJPL08PgwQTgtqmbUovBMhIGt7eCyvY.jpeg

nQ16KSw1mLjthVu0EHesUM6WQ9ahSGi4r57H48F0.jpeg

HUVJ5gyKaWNzJsjacs9RxbtJDmxD6U0dGXL4ECNZ.jpeg

 

3Z7PZKko33FAW0AbdmvOp7y8mPwGn6YqbL756Bz9.jpeg

Xwk07Fd4c47GLU8NusLIWCHlqRL0thWpWXNoeFn1.jpeg

dJNs4hu8oFewHLVwZmIWsMAr0UGtxs6vCPeIO7mx.jpeg

6way1gCJVRycV1iIaIxCsTBvT8hi5xez1B37e3kK.jpeg

qlCRL3TctnYjM9G31mkipp0Oe49dQGc1s7R2YsS5.jpeg

yAPMZ173vbalQEXbd6TF3gWXs1xQn6fTFS8M39JF.jpeg

KDUCdqOB3Ch0nl7xfdcSORLqWN2GBeQ0PfesgxDB.jpeg

KU0av88EmH1L7F286bzbFyzv1PoiFfw9RuD4hhzP.jpegFaFlGW60FDrstvzjMWfmvEqa3zvDUGijHgjviAV2.jpeg

9JBqjuaZXVqyWC3fWFuDG0YhQI034Hbin5xUj9IR.jpeg

wk9cm8spNzLqcv6DTSV6ynfin684MuyM68HBFTqL.jpeg

6VFYyodPX5lVuCRuuoBKSIzvHbLWd0Pn71UWHoqC.jpeg

با اینکه هنوز یکماه تا کریسمس مانده بود اما تزئینات کریسمس در این مرکز خرید بزرگ نصب شده بود. پس از یک گشت کوتاه در این مرکز خرید برای صرف شام بنا به پیشنهاد همسر محترم به برگر کینگ (Burger King) که در ورودی مرکز خرید بود رفتیم. از چهره توریستها مشخص بود که از همه جا دنیا اومدن. ساندویچ دوبل چیز برگر گوشتش(Long cheese Burger) که با نوشابه و سیب زمینی سرخ شده ارائه میشد به قیمت 570BHT  سفارش دادیم. سریع آماده شد.  همسرم خوشش اومد اما من به هیچ وجه. دوستانی که از این برند و مک دونالد خرید کردن می دونن که از نظر حجمی واسه ما ایرانیها کمه. خلاصه هر جوری بود خوردم و با سیب زمینی و نوشابه بسیار خوش طعمش سعی کردم سیر بشم. لذا اصلا اینجارو پیشنهاد نمی کنم. تاریخ فاکتور هم با اون روز همخوانی نداشت! تصاویری از غذا، محیط و فاکتور:

inS0GAASAtOFlravYO8ZVGyZk8v7aM3uKqLvyXed.jpeg

Nwkxk7oSS7cP3bsdjYHG4Xx7WFcM1vYFOucoIaOu.jpeg

kj8iT7rjVn3aXQtFOlrGZITMWhn6IjSbLUNUaZMt.jpeg

Vp0g7rfZfQUSJz50vzWEH4EtZSwZ8KNKePAKFcrv.jpeg

775Lvr0JJ1hmxbBHsjOZAAzkK9wRJ1SjHRzp71CV.jpeg

 

پس از اون به سمت هتل برگشتیم. در مسیر برگشت تعدادی از دکه ها که وافل های متنوعی در حضور مشتری با قیمت بسیار مناسب طبخ می کردند رو دیدیم که یکیش حسابی توجه منو جلب کرد و سفارش دادم. از تمام مراحل پختش فیلمبرداری کردم که حیفم اومد در این کلیپ کوتاه نبینید:

 طباخ بسیار خوش اخلاق و ماهر بود. حتی یک ذره هم دستش به قسمتهایی که قرار بود خورده بشه نمی خورد و کاملا بهداشتی عمل می کرد. بسیار سریع آماده شد و طعم بسیار دلچسبی داشت. اگر در کلیپ دقت کنید متوجه می شوید که انبه در تایلند هسته ندارد و موزها هم عموما بسیار از نظر سایز کوچکتر هستند. به ذائقه من از انبه و موزهای وطنی بسیار خوشمزه تر بودند. میوه های استوایی کلا طعمهای خاصی دارند که به ذائقه من بسیار لذیذ هستند.  تصاویری از این میوه ها همراه با نام و قیمت هر کیلو:

R4PZ5MSognnaPupH7Y5Rw7UI0v9qEdxipfNXIAqs.jpeg

BEycIb8dcZ3ZmoQETEolQorz6ivnKvmqfEm8W5Gg.jpeg

ggDltG0W7X2geVid4zGx6fzvg7G47d11nWSO6wJE.jpeg

 

ZQe0Q7C7SpqRBfiW4m1JgJGnHcBb2OsIImGMo28i.jpeg

eU0g2Wf1cWwEO8OfljR94lLQ8hqa6k7T9iprhuXz.jpeg

j324oaBVzzjKbLroumjBmumise81vICV4j20WeWV.jpeg

BIFHAXhBzLQ1C5YWMH48wBPm8rbI1qBe0IPsjyju.jpeg

F4tIIIccKCEAgT5EwAqsqgF54NMZXAqxI96ULDsu.jpeg

تصویر اول برش خورده چند تا از این میوه هاست که توی لیوان با نام میکس(Mixed) آماده بود به ارزش 100BHT که ما اینو انتخاب کردیم و بردیم گذاشتیم توی یخچال که بسیار لذیذ بود. فقط گواوا که آب میوه تکدانشو ایران خورده بودم بسیار لذیذتر از آبمیوه، اما دانه های بسیار ریز و سفت و دندان شکن داخلش بود که حسابی ضد حال زد. بدین ترتیب روز پر جنب و چوش دوم که پر جنب و جوش ترین روز سفرمان بود به اتمام رسید.

 

هزینه ها این روز :

1200BHT هزینه کرایه ماشین با راننده

935BHT هزینه ناهار

570BHT هزینه شام

100BHT میوه استوایی

جمعا 2805BHT

جمع هزینه ها از ابتدا تا امروز(بدون هزینه اصلی تور) : 6155BHT

 

قسمت هفتم : روز سوم - تور جزیره فی فی (Phi phi Island tour) (3 دسامبر سال 2017 میلادی برابر با 12 آذر سال 1396)

خوب بر اساس برنامه از قبل امروز برنامه سفر به جزیره معروف فی فی(Phi phi island) یا بقول بومی های اونجا جزیره پی پی را داشتیم. کوله پشتی که شامل دمپایی، مایو و حوله باشه رو پیچیدیم. تصویر ووچر این تور:

iAgWRoE3dzxzLzXgfyaxKvYW7B7Arv1kqgyEJ3Gi.jpeg

طبق ووچر باید ساعت 8:15AM تا 8:30AM در لابی منتظر ترانسفر این تور میماندیم. لذا صبح زود حدود ساعت 7 از خواب بلند شدیم و پس از صرف صبحانه بسیار لذیذ هتل(نسبت به روز قبل برخی اقلام متفاوت بودند) . ترانسفرها یکی پس از دیگری میومدن اما خبری از اسم ما توی لیستشون نبود.! ساعت 8:50 بود که بالاخره ترانسفر ما اومد و سوار شدیم و به راه افتادیم. طبق معمول ون تویوتا بود. تصویری از داخلش:

525hmXmYK61Krgss2JqleBcRixQg8i1DZdVClGK6.jpeg

ظاهرا ما به سبب موقعیت هتل(تقریبا جنوبی ترین هتل پتونگ)  آخرین نفراتی بودیم که سوار شده بودیم. بعد از گذشت حدود یکساعت و طی مسافت حدود 43 کیلومتر به اسکله ای با نام لائم سای پیر (Laem Sai Pier) که تقریبا شمالی ترین قسمت استان پوکت هستش رسیدیم. نقشه این مسیر:

pVUyz5oZrXTnbP7CII8pIj81EMyBYWzWiw4Knp46.jpeg

لیدر دستبندی نارنجی رنگ به ما داد و لیبلی نارنجی به لباسمون زد که بیانگر سطح خدماتی که باید دریافت می کردیم(مثل ناهار رایگان) بود. این اسکله بسیار خلوت بود و لیدر بهمون گفت باید صبر کنیم. دور و بر اسکله طبیعت نسبتا زیبایی داشت. ما هم از فرصت استفاده کردیم علاوه بر عکاسی از دور و بر اسکله، از یه دکه داخل اسکله که انواع اسموتی و  شیک و آبمیوه های استوایی رو داشت، یه اسموتی توت فرنگی که توی لیستش با نام مستعار Road Runner نوشته بود به قیمت 80BHT تهیه کردیم. صاحب دکه دو تا خانوم نسبتا نوجوان بسیار خوش اخلاق و خوش برخورد بودند. این اسموتی حسابی دمای بدنمون رو توی هوای شرجی اونجا پایین آورد و حسابی حال داد. حدود نیم ساعت بعد سوار کشتی شدیم. در زیر تصاویری از این اسکله و اطراف آن، دکه و اسموتی و کشتی که سوارش شدیم را خواهید دید:

jaWODvqnGgDiEce5sDgWab7uNxeDsewEYl9SGvjH.jpeg

wfgmTPibyW7ilV8MW62s4Wi0lk8t7DC2Ec3sH3YP.jpeg

Nf4g75E5DimAgMkJGbxIikFAjTNka9TC2YJQvaCP.jpeg

nPhDmao6qlNXR7NGSAx1lvobt4AXNcauYRosCyUw.jpeg

WrTpzhw3hWbfdDv16Ve4uzd7KmY2CpmxHE6NnArn.jpeg

6gtnzNldMUEkj0JfEmuenLYU3bZF6L2sBoJ1Bf5Z.jpeg

YreKCp8eKlP7cw2WIiJgNs3aE2gR6Jr5OeI8DjI3.jpeg

CtiD2Wcl9fNYriRQZWjTTlGBRBmaj2o72JU9h2oS.jpeg

S3c3paDYrHFgCIuYQ2B79EtmxxX2xu3qciPk7YO0.jpeg

wKlq8fxDCc5oxG67I7oHjDgeFr244rIWMdGvDGPb.jpeg

 

جزیره فی فی  در حقیقت متعلق به استان کرابی (Krabi) هستش و که خود کرابی یه منطقه گردشگری مثل پوکت هستش. از ساحل که سوار شدیم تا هنگام رسیدن به این جزیره حدود 2 ساعت طول کشید. کمی که از ساحل فاصله گرفتیم دیگه فقط دریا مشاهده میشد. بر خلاف مسیر جزیره جیمز باند که بسیار زیبا و رویایی بود، در مسیر این جزیره صرفا دریا مشاهده می شد و خبری از اون کوههای جنگلی و تپه های سرسبز متعدد که از دل دریا بیرون آمده بودند، نبود(به جز یه تعداد معدود). تصویر نقشه این مسیر:

lEQcJFaPsxOdnt1LH3iWvhBhxDP9XPYvQJkKEclt.jpeg

در زیر تصاویری از این مسیر رو خواهید دید:

wC6U84GaiFywfp5UsfwD1YmLLAOUoe1nz9Eua8pK.jpeg

JxB3TbF5EDs1NPEGnsu6FkJqhK0WNnCuvkZFpVlW.jpeg

bsiCPTBnPJUFarwPAMT07STrrrkcaT6MoqB9wL3W.jpeg

3mTTea29tWSK6LCSKQ2rKQDdY0DQTMlvvOzlFUts.jpeg

برای ما که دو روز قبل مسیر بسیار زیبای جیمز باند رو دیده بودیم این مسیر جذابیت آنچنانی نداشت و برخی از توریستها هم خوابیده بودند. کم کم به سواحل این جزیره داشتیم نزدیک میشدیم. ناگهان رنگ آب و مناظر اطراف چنان تغییر کرد که باور کردنی نبود! آبهای آبی فیروزه ای و ساحل مرجانی و کوههای بسیار زیبا و جنگلی اطراف بسیار چشم نواز بود. پوستر این منظره رو قبلا دیده بودم. واقعا قابل توصیف نبود. کشتی قبل از اینکه به اسکله فی فی بره، در چند صد متری اون نزدیک به کوه و صخره های مرجانی توقف کرد. تصاویری از این منطقه:

RIfKJrytgI3711MM8htEYqW7iI7ZgaL3yJ9QeucQ.jpeg

KB9FKN1p6vv0wDrxrVp8CugQv2JDN43zgiu11gLJ.jpeg

0AFQ9i327YC1tp0qgN10D0zLbB5RyKKZBxqQmYY0.jpeg

لیدر گفت هر کسی می خواهد رایگان می تواند غواصی کند. یه عینک غواصی که یک لوله داشت می رفت داخل دهن و لوله ای از اون می رفت بالا. بدین صورت شما می تونستین روی آب شنا کنید و زیر آب رو ببینید و از راه دهن تنفس کنید. حدود یه 50 متری که شنا کردم صحنه ای در زیر آب دیدم که هیچوقت فراموش نمی کنم. یعنی صخره های مرجانی بسیار بسیار زیبا که ماهیهای آکواریومی فوق العاده ای که توی هیچ  آکواریومی تابحال ندیده بودم. جزیره کیش خودمون هم صخره های مرجانی داره اما بنا به گفته لیدر جزیره کیش تمام مرجانها مرده اند، اما انجا مرجانها زنده و بسیار بسیار زیبا بودند. ای کاش دوربینم ضد آب بود و میتونستم از این صحنه فوق العاده فیمبرداری کنم. البته آبهای ساحل این جزیره به سبب صخره های مرجانی زنده زیر آب بسیار خوش رنگ و دیدنی هستند. این منطقه ساحلی داشت که به جزیره میمونها مشهور بود. کشتی ما به این منطقه نرفت اما بهش نزدیک شد. در این ساحل زیبا میمونهای زیادی میومدن پیش توریستها برای گرفتن غذا. روی تور ما نبود. اینم تصویری از این ساحل:

x6JiFFIpVmrUJ4FtKUIJJQ0iBMx4zutgYH1dyFIA.jpeg

rOdQrKUhW2VVfNsQgz3wOqxjUm24fN5Tcd5IRpeT.jpeg

در کنار همین ساحل کوچک، غاری قدیمی و مرموز با بادبان و چوبهای پوسیده دیده می شود که به غار وایکینگها معرف است. لیدر می گفت روایت است که وایکینگها مدتی در این غار زندگی می کردند. جالب اینکه دیروز هم لیدرجیمز باند یه غار کوچک رو گفته بود غار وایکینگهاست! اما این بهش بیشتر میومد. اینم تصویری از این غار:

An4Oq0ErGmgoP1sjuxfOe8XZFEneH9C6rRfqdJES.jpeg

اینهم کلیپی از جزیره میمونها و ساحل مرجانی بین آنها:

بعد از این بازدیدها لیدر به ناهار دعوتمون کرد که بصورت سلف سرویس بود. آناناس و هندوانه به عنوان دسر بود و غذای اصلی شامل برنج، متعلقات سالاد، سبزیجات پخته شده، مرغ سوخاری و یه ترکیبی از کرفس بود که یا تند بودند یا شیرین و به ذائقه اکثر ایرانیها سازگار نبود، اما من زیاد بدم نیومد. به هر حال با سالاد و برنج و مرغ سوخاری سیر شدیم. اینم تصاویری از غذا:

04tRuLBIuH9qeSdrorbHFfo4G6HWc6w3U3x8vDFj.jpeg

fuFs9xMQ9q8mvLaKRkYnHISjtQvTCmXYnexzC4kt.jpeg

8NGzptAcH3Gu6mMrok4ZytdGQk1s3llUrT121cXK.jpeg

کشتی دوباره از ساحل فی فی دور شد و گشتی در اطراف زد. حدود 30 دقیقه بعد به جزیره فی فی رسیدیم. اینم نقشه و تصویری از ورودی این جزیره که جزء استان کرابی (Krabi) که لگوی Welcome to Phi Phi Krabi در ابتدای آن بود محسوب میشه:

QSuncz9dyamvdOUF03RsbimGxO8wTA7VBxr7VnCH.jpeg

KZ2A7fRrcEGrFIXCDwrWrgoeqlQuo9w2HLWwGrm2.jpeg

این هم نقشه گوگل مناطق قابل تردد این جزیره :

Mf4yVqRqs2xOfEggb3r4cYQe2HG92xaHsRoAsx1u.jpeg

همونطور که در نقشه می بینید این جزیره پر از هتل، ویوپوینت و جاذبه های دیگر هستش و راحت می شه دو سه روزی رو در این جزیره گذراند. همانطور که در تصویر می بینید مسیر ورود توریستها از اسکله این جزیره با نام آ تنسای پیر (Ao Tonsai Pier) هستش. ضمنا این جزیره دو ساحل با نامهای ساحل تنسای (Tonsai beach) در ورودی جزیره و ساحل لوه دالوم(Loh Dalum beach) در سمت دیگر جزیره هست که فاصله این دو ساحل کمتر از 290 متر هستش. تصویر نقشه این مسیر:

ajYxEPv4jISc9P2H4y3ZA79i3vuUWGdnQM1VFQj2.jpeg

در این جزیره پیاده روهای نه چندان طولانی اما متعدد هستش که دو طرف اکثر پیاده روها رستوران، کافه بار، سوپر مارکت، پوشاک، مراکز  ماساژ و ... هستش. کشتی پهلو گرفت و از آن پیاده و وارد اسکله تنسای شدیم. صفی طولانی بود که باید نفری 20BHT برای سلامت جزیره پرداخت می کردیم. این مبلغ برای این گرفته میشه که زباله ها و ضایعات رو هزینه کنن و با کشتی ببرند به استان کرابی. تصویری از بلیط ورودی به این جزیره:

iXOi0dJ54YAkcA8f1s1wILJMh7mk3prV2shYgTh8.jpeg

 لیدر گفت دو ساعت دیگه همینجا برای برگشت حاضر باشید. خلاصه وارد این جزیره شدیم. تصویری از اطراف این اسکله:

دقیقا همون مسیری رو که روی نقشه قبلی نشان دادم رو طی کردیم تا به ساحل لوه دالوم رسیدیم. تصاویری از این مسیر کوتاه:

SLlMLcwM1DzLIc42D1arLssSCi8HkLoJTjWgbr77.jpeg

VYMGMJ57yS3KN6RrKv1gv0YItoxdO8IV2g77jMys.jpeg

 

این ساحل بسیار زیبا شنهای سفیدی داشت و تپه های جنگلی دو طرف آن را احاطه کرده بود. دمپایی رو در آوردیم و توی آب پیاده روی کردیم. آب تا فاصله های زیاد اصلا عمیق نبود. تقریبا تمامی توریستها در این ساحل آب تنی می کردند. تعدادی کشتی و قایق موتوری هم برای تفریح در این ساحل و سواحل اطراف موجود بود. تصاویری از این ساحل:

HJEGvkpyLvBLYjDL0XGKQqS1gzlyBTIiscNFdUVm.jpeg

OejIBF7GToA7e5PcC9SBHKKWcnFgYAhFeHi0UWAi.jpeg

iwiNmsfG0a4kTpjhk9CzO7NJfwM0vNuy5CoEKa68.jpeg

بعد از این ساحل تصمیم گرفتیم در پیاده روهای این زیر تردد کنیم. ابتدا مسیرمون رو شرق جزیره انتخاب کردیم و کل این مسیر رو گشتیم. نقشه این مسیر:

GkFzxQ0LKyrDOnkzjYq6wdWnWIplPWbxtEh9GdCo.jpeg

همونطور که قبلا عرض کردم این مسیر پر از کافه و رستوران و پوشاک و ... بود. به سادگی این نقشه نگاه نکنید، چون راحت در کوچه ها گم میشید و یا باید حافظه قوی داشته باشید یا اینکه از گوگل مپ استفاده کنید. تصاویری از این مسیر:

cWWwFFqRC3iyRMKTHb7yt1QcYmWfLyb3FslkZvRr.jpeg

CLqJgnJVqsngzUv7jZlZeQWTolWybuVqBXhvvdSE.jpeg

rNlcTthBtXHWxRtIzmcw1jVxIADzQBBrbgKxaGwr.jpeg

Ym1LCRSbYeYSZa1I8KwTAx1UfoCZdNfLGIUFP7w7.jpegopATUuAxrdYIsL4msNMUhwI4O8s7nkmMg5VYqbrE.jpeg

a574DMxCPRoQNDXDp8X8q03EHlIXVrpriUym574c.jpeg

 دقیقا به سر جای اولمون یعنی اسکله تنسای برگشتیم و حالا مسیر نه چندان متنوع اما بکر و زیبای غرب جزیره رو پیاده روی کردیم. اینم تصویر این مسیر روی نقشه:

j1U9UqkkWXNjdSFJyIJ7nsVF3fvyKRFercZMYZSU.jpeg

کل طول این مسیر کمتر از 800 متر بود که بیشتر آن در پیاده رو ساحلی بود. در سمت راست مغازه های پوشاکی تایلندی زیاد بود که همگی با کیفیت و قیمتهای مناسب بودند. مسیر رو ادامه دادیم و جایی که تمام میشد به سمت جنگلهای کوه مقابلش رفتم که منظره ای بسیار بسیار زیبا رو شاهد بودم. همونجا در حالیکه غرق در طبیعت بودم یه مورچه بزرگ پاهامو گاز گرفت که تا شش ماه جاش موند. اینم تصاویری از این مسیر:

DYbRxDjDvheKNghuGoVaTP6RjsUiWJekOieWPHzz.jpeg

dXz2K22zKCRu7kV7imFfutIV0X6u8BCnFqB4iKsR.jpeg

C8voLUkkNOsWlaIQHRnXQS1AKqfhJEHCGXEAcvFN.jpeg

iDU07TGuXOMMZcbarVRvzBCLRc3cqPc9PfWeDxUF.jpeg

HT3cPlMEtgRIUQOUpCVs5KBpLlLOPYn1ZdVVHlD2.jpeg

m4ZFpGDmocIqvdMCI8qoHFXalDsfVuAJ7PQllvSC.jpegKKGz0Dkw5Ky35xau6q2rk8o1pOiad1dsd4DgVbOB.jpeg

P8fQO7RbWuH0gZZgzniXbbZ02BTJKHEUmVIuOXS5.jpeg

tIFyU9nRj21gPTqc0dGlPbt0VkqwxFfhVj1naYci.jpeg

WnZDOMUvsP6vm0x8TZtGoezJRwvFMLBan7fXQNqY.jpeg

6iNK6aFbeVs1TOONPhdbvmXUODYAjg4VxuXkpmhB.jpeg

QFdXIHUsd97Q4JW52CfVoLWfBRk1YA4UfTz8xk6K.jpeg

8gjZCI7cst784FJVNWqK7537PzdnvmerYZqfmO1g.jpeg

HTT4ZRe4vSUBz430b2zUlhZCx5mHqjdnpy15SLsK.jpeg

با توجه به اینکه ما وقتمون آزاد نبود و باید قبل از دو ساعت از ورودمون  طبق گفته لیدر به اسکله برمیگشتیم نتونستیم بیش از این در این جزیره زیبا بمونیم. نهایتا کمی کنار ساحل ماندیم و عکاسی کردیم. تصاویر از ساحل زیبای این جزیره:

BhwkH9RXl5sxtA3ZJxaDE2a8JnkMqHTs3gygyP2s.jpeg

VN6sgho6229D64uno1p7oI6KT0J0lYCu81VGaK8v.jpeg

DlujaoHNxlhLSDr05pkrAFyEpEuVajooeXbWQg90.jpeg

n2AqQ3DTSHyioTmQvykihDKfdMOalz1RNVzPszjw.jpeg

DME4Y4YZNm7E261utGkiJ74C6F1qN4F0y00wdSkq.jpeg

n7psZd9elQ9UPtyPRbzgB1fZ2SyiL08xr9Weqjuy.jpeg

نهایتا بعد از جمع شدن تمام افرادی که با ما همراه بودن راس ساعت سوار کشتی شدیم و پس از دو ساعت دریانوردی نه چندان جذاب به ساحل رسیدیم و بلافاصله ترانسفر هر کسی رو به هتلش رسوند. استراحت مختصری کردیم. واسه شام رفتیم به جاده ساحلی پتونگ و برند معروف پیتزا یعنی پیتزا کمپانی (Pizza Company)  رو انتخاب کردیم. محیط زیبایی داشت و روی دیوارها عکس شهر های کشور ایتالیا مشاهده می شد. یه پیتزا سبزیجات و یه پیتزا مخلوط سفارش دادیم. بسیار لذیذ بودند. قیمتش هم مجموعا 550BHT شد. در زیر تصاویر این پیتزایی معروف و غذاها رو مشاهده می فرمائید:

2DpN7CizX5a4826hMpuFJRZYCk1o98t2oc6aALqj.jpegXNeGWn3KTuBdkudziW5hJTXQ3sA5oFtUX2SW9BG9.jpeg

528q3aJmawQsYFOe8sLbo0MJg3xvfagJ7W3x9RZj.jpeg

A9B7S0eklXY6qUhsiW5yJ5lwtpJzIOGjxeSDlvi6.jpeg

g54sws3dyvEnNHm2G5yvtEJHclo3halR199OfsCO.jpeg

6FVjEksfXLzWcoJAlLTv58mOsRMFyJsrlYur8eba.jpeg

rUhZsN7XfPNKcGyTaQiGn5ZAtqkgQjRyKDL4LP8t.jpeg

l18DZTYstlEo5tX0XvncwjH6CWxPZCw5m5JXfrks.jpeg

gFHDBqX2mxG5mfMgkRXvGQ3wiZNj62pG2oChuVnM.jpeg

ufDEtSeLHLXMVU7acvGB0L3DYq2oPE1PqWnlTthC.jpeg

xcusxxpXa1DLDvbr3W9GgK21PsDPDtYgax6Bs5vi.jpeg

نهیتا بعد از اون برای روز بعد از یکی از دکه های فروش تور که ظاهرا قیمتش هم خوب بود تور رفتینگ(Rafting Tour) رو که تعریفشو زیاد شنیده بودم به قیمت 1000BHT برای هر نفر(مجموعا 2000BHT) خریدیم. این نوع تور رفتینگ که ما خریدیم نوع معمولی و کم هیجان بود. انواع پرهیجان که سقوط از آبشار و قایق رانی در مسیر طولانی با سرعت بالای آب بود هم میشد انتخاب کرد(گرانتر هم بود). بدین ترتیب یک روز خوب دیگه هم در این جزیره رویایی به اتمام رسید.

هزینه ها این روز :

1800BHT هزینه تور همراه با ناهار

80BHT خرید اسموتی

40BHT هزینه ورود به جزیره فی فی

550BHT هزینه شام

جمعا 2470BHT

جمع هزینه ها از ابتدا تا امروز(بدون هزینه اصلی تور) : 8625BHT

 

 

قسمت هشتم : روز چهارم – تور رفتینگ(Rafting tour) (4 دسامبر سال 2017 میلادی برابر با 13 آذر سال 1396)

صبح زود از خواب بلند شدیم. حتما باید با خودمان لباس یدکی میبردیم چون خونده بودم که در این تور لباسهامون گلی خواهد شد. لباسها رو در کوله پشتی انداختیم و با خود بردیم. طبق ووچری که دیشب برای این تور به ما داده بودند زمان حضور در لابی هتل برای ما از 7:15  تا 9:30  بود!!! تصویر ووچر:

EAxoiFANopAML8XgqSzg3o3uAcVQPBxMfltv9lBO.jpeg

ساعت 7 که آغاز صبحانه بود، صبحانه لذیذ هتل رو خوردیم و از ساعت 7:30 تا حدود 9 منتظر ماندیم تا بالاخره لیدر آمد و ما رو سوار کرد و براه افتادیم. مسیر بسیار طولانی بود. حدود یکساعت و چهل دقیقه و طی حدود 90 کیلومتر مسافت، متوجه شدم از استان پوکت خارج شدیم و وارد استان فانگ(Phang NGA) شده ایم و در جایی زیبا توقف کردیم. اینجا غار میمونها(Monkey cave)  و معبد سوان خوها(Suwan Khuha Temple) بود. تصویری از این مسیر و مرز بندی دو استان روی نقشه:

SXKZSc0Xgktz49AyJ8kpx1OMYTxgzFp5OoZudFjA.jpeg

همه پیاده شدیم . قرار شد 40 دقیقه بعد همانجا جمع بشیم برای مقصد بعدی. در ابتدا در جلوی ما یک کوه جنگلی بلند قرار داشت که صخره ای بود و پوشش گیاهی خاصی داشت. میمونها روی این صخره منتظر توریستها بودند که به آنها موز و ذرت بدهند. تمام آنها آویزان به درختها بودند و تا دستتون رو دراز می کردید دستشان را به سمتتان می آوردند و منتظر گرفتن غذا از شما بودند. حتی روی زمین هم پر از میمونهای کوچک بودند. قبلا خوانده بودم که اگر حواست نباشه دوربین و یا هر چیز دیگه ای هم داشته باشی ممکنه ازت تو هوا بزنن، پس حسابی مراقب بودم. تصاویری از این کوه و میمونها:

ujiaLszarjh7aPzuGpD233qFTn0a52ipD4hsT75u.jpeg

bW5pfYeCXXycCEVnsaoNNLY5d4sFMGlG3rW99EJe.jpeg40DQkmvP00SVpXzs0yHmHXne0AsEfwlabKdtcg8H.jpeg

OZ32G5fyGdlBKc2zI9ugfRahyvJJZIqgXGQ4b8LD.jpeg

NAg9AwwMgfB0p43Kseb8qcESafnPTSyqMg7rMgFs.jpeg

TUBtLVD2V1jbEZtKCKXP1lK04ICHfFqUl719FhOb.jpeg

1VfKKirNTYKGXeroNoKdpfT6JyowBKdczuvUtDaz.jpeg

پس از کمی نگریستن به این جو تعامل با حیوانات توریستها، در مقابل غاری رو دیدیم(غاز میمونها) که ظاهرا هزینه ورودی داشت. نفری 30BHT ورودی دادیم و وارد این غار زیبا شدیم. در این غار چندین مدل مجسمه بودا دیده میشد. در جایی هم پله هایی دیدیم که باید با لباس خاص وارد اون قسمت میشدیم، گویا مجسمه بودای مقدس اصلی آنجا بود که ما نتوانستیم اونجا بریم. بعد از بازدید از این مجموعه از سمت دیگر غار به فضای نیمه بازی رسیدیم که پله می خورد و به سمت غار دیگری که فاصله اش کمتر از ده متر بود میرفت. غار بعدی بسیار زیبا بود و تخته سنگها و نورپردازی مناسبی داشت. در فاصله بین دو غار هم دوباره میمونها به سمت توریستها می آمدند واسه گرفتن غذا. البته کلا میمونها هیچ آزاری نداشتند. در زیر تصاویری از این مجموعه رو خواهید دید:

X3BVfjybJhwVQtIBlSuF7ra7IVzlrM24brJo8437.jpeg

 

PkF2GTujX4WksainHqIiB8YJWKhuTy3ERh9N4Da8.jpeghNJZIuLROjG1JuaHM5yM3GGxWZKKkSv83YyfqFbE.jpeg

s1W5KsndEqfhAf5fbp9woKDi4kdWLFdXGbKJf2Te.jpeg

iMpbm82XzJ3PFFfzl007R55EQVT2Rki632EuMu6m.jpeg

x7dsGcXzmfR2OCPgZHko7WbSinQhSjj1ulYHM38q.jpeghJeH4KZVTeLoP0J6v5DqXjBmOgwQMjk8cYGbTjwk.jpegXv9gezEIhNpDbiXK27dwL9Q1IshMs9TyrrEt3fBm.jpegAxZ4RCKU3iwI3ZKvYA023KP51COZ35IpnX4QorSr.jpeg5D8ajf3rVc2YAXueTXW9ad8cHA7HFqZjBynLGi7T.jpeg

xJl6Ni2cuflXzVbEDHeOyv7odTJKOXvnB2h59kks.jpeg

در نهایت به محیط این مجموعه بازگشتیم و از دور معبد سوان خوا رو هم دیدیم و منتظر ماندیم تا بقیه جمع بشن و به سمت مقصد بعدی برویم. تصاویری از معبد و محیط اطراف:

zQFO64Kx8NeIStNl9XOydfBshU3jMhJ3Cf410qqQ.jpeg

1kMNtE64O40jXFSxfDxfDo0YinWkf5JydUuuz7mx.jpeg

BL7dC1p3H7SK9jeRFQaHbDBV6n7iu7A8o20Ln0Pd.jpeg

این هم یک کلیپ از این منطقه:

https://uplod.ir/fnczitzx964d/غاز_میمونها_و_معبد.mp4.htm 

 مقصد بعدی آبشار سانانگ مانورا بود. حدود نیم ساعت مسیر حدود 19 کیلومتری طی کردیم تا به این منطقه رسیدیم. تصویر نقشه این مسیر:

87uSU47f0q2HjG29gYot1jNvxMe8gtsAe6vf1Vi7.jpeg

 

همه رو پیاده کردند و لیدر به سمت آبشار هدایتمون کرد و گفت 20 دقیقه دیگه همینجا جمع بشیم برای مقصد بعدی.  منطقه کاملا جنگلی و بسیار زیبا بود. پوشش درختان استوایی و ریشه های بزرگ آنها واقعا دیدنی بود. مسیر خوبی برای رسیدن به آبشار ساخته شده بود که از روی پل های متعدد و کنار رودخانه رد میشد. برخی جاها نیز صندلی برای نشستن گذاشته شده بود  و برخی جاها هم پله داشت. پس از طی مسافتی کوتاه به آبشار رسیدیم. زیبا بود اما مرتفع نبود. با توجه به محدودیت زمانی پس از کمی عکاسی و فیلمبرداری به جای اولیه بازگشتیم. تصاویری از این منطقه:

sGAvbacoF2ht6gay4R4MJIAKmkuARarxPZsPIncp.jpeg

iq8W4S44skNH1QpfDitvedRxR9sHRMWVdP3DwQyW.jpeg3mt2jXi4kAEcCeNqIUtcFRsMdz8cd5VJvrI6OJYe.jpeg

yOaZAJo7hT9bVz5RrIScxP9uG790mLhviW5KM4kX.jpeg3bBmuyZYnBBX5lkGCqCmHNjSqiAehHyI9yKVxIwO.jpeg

YI2yBmGYpgEam1SG4AhOa36sYjnWW41dHLGNSetk.jpeg2simwZOlYbgRHrBWdywcJ3qn3a12ht1pEus2f4sW.jpeg

DuXdfMTOmQapnDcRxEwxA3JfXiohtpTVDXxolKtL.jpeg

S2at6mcQ0fEFmjy0Vd1ex0Pyt3ifAITWapRxED18.jpegk25uCBw1gm7ECwZ0svlkR9F4hz2Vgfm4ZfgDTvTX.jpeg

sGJBVgqbf7Gmp0ouMtBysbpb2b6cjVgTR8AiRDB0.jpeg

OvnxnqEATi9dx93yH1s5WI46y25MIV6H8b012V0a.jpeg

 

سوار ون شدیم و به سمت منطقه اصلی و قسمت اصلی تور رفتینگ که با نام کمپ اصلی تور رفتینگ استان فانگ  (PhangNGA ATV Adventure(Main Camp))  که همان جنگلهای سانانگ بود، رفتیم. این مسیر 8 کیلومتری را ربع ساعته طی کردیم. تمامی مسیرهای تور رفتینگ و جاهای دیگر پوکت کاملا سرسبز هستند. تصویر این مسیر روی نقشه:

piQuYya1zrztfPP63KC9htyq3k05l2vKupZKhIxF.jpeg

بالاخره به قسمت اصلی تور و منطقه مربوطه رسیدیم. دیگه ظهر شده بود. در اینجا قرار بود چهار تا تور برگزار بشه. یکی قایق سواری، فیل سواری، ماشین سواری و زیپ لاین. لیدر به زبان انگلیسی نه چندان خوب برنامه رو گفت. بعدش ما رو به ناهار دعوت کرد. همونجا یک رستوران روباز بود که غذا از قبل انتخاب شده بود. غذا شامل برنج، خورشت مرغ و سبزیجات، سالاد سبزیجات تایلندی و مرغ سرخ شده بود که من طعم همشو دوست داشتم. برنج بسیار لذیذ، خورشت یکم تند بود اما بسیار خوش طعم بود، سالاد تایلندی شیرین بود. نهایتا آناناس هم به عنوان دسر سرو شد. تصویری از غذا:

bXKpVbSVgSQ7fVn9KBlw4PZ9lfE7DQ3rjEc6GXXB.jpeg

Lcx4eePwY7yFM0l0udt8t1BPiRZYqKAmEUKr93RY.jpeg

nm9dh6P1zDzR2GodPHVMoivLgoiULmQlBrI822L2.jpegd55OTM1hxyJmJKnkydr2T1Um1Ze7JE7EBpzSDFbc.jpeg

بعد از سرو ناهار، ما ابتدا ماشین سواری رو انتخاب کردیم که که برقی بودند و چهار چرخ بزرگ و پهن داشتند (4 Wheel Driving). ابتدا صندوق امانات با کلید بهمون دادند که کوله پشتی و وسایلمون رو داخلش بزاریم. تصویری از این منطقه و ماشینهای چهارچرخ:

dYS6TCoceC4JTa6nuQe5gQyjTZcaK2dEi79z0wJB.jpeg

R8CxSkkCa78Nuyyr4c955k5XPR1inpRDaB5sNz3e.jpeg

MwDAR07MP3YqfyH1N5lEXI5UdKnulKKydlB0uESE.jpeg

SIpQ8bnmZRZebwCUPDxiiwOvkbzfMH8bwmKQuZk3.jpeg

E6uRVDmNE6KsziwF0fftxUE6LA1FuthErm0WbXhX.jpeg

nx2eTJmFWRtDmcsEbnItni0cGXijMnNIYb4etXPG.jpeg

ماشینها دو نفره بودند. پس از پوشیدن جلیقه خانومم در پشت نشست و من هم شدم راننده در جلو نشستم. ابتدا تمام ماشینها پشت سر هم حالت قطار می شوند که ظرفیت هر کدام دو نفر است و سپس یک نفر آموزش نحوه گاز و ترمز گرفتن را می دهد. پیست بسیار زیبایی طراحی شده که مسیر را کاملا مشخص می کند. این پیست با اینکه در دل جنگل است اما پر از گل و لای هست و حتما باید از هتل با خودتون لباس جایگزنین و حوله ببرید، چون مطمئنا هر چقدر هم که احتیاط کنید باز هم شوار و پیراهنتان گلی خواهد شد. مسیر دارای فراز و نشیب و پل چوبیست و بسیار زیباست. اگر معطل کنید یا آرام برانید باعث میشوید که پشت سریهای شما معطل شما بشوند، چون اکثر مسیر باریک است به راحتی دو ماشین نمی توانند از کنار هم رد بشوند. از بابت تعادل ماشینها خیالتان راحت باشه، چون طوری طراحی شده اند که به هیچ وجه چپ نمی شوند. یکی دو جا به حاشیه جاده آسفالته می آیید و دوباره به جنگل می روید. خیلی خیلی لذت بود. به هیچ وجه نمیشه در این قسمت تور ایستاد و فیلم و عکس گرفت. تازه خیلی باید تلاش کنید که از قافله عقب نمونید. این قسمت حدود نیم ساعت طول کشید و بسیار بسیار هیجان انگیز و لذت بخش بود. صرفا چند تصویر از پیست رو ببینید:

tHJQyfVT7FJzUjIGxGN2vGcUCFzrtt88gYwE9dBd.jpegDpw7IQ09UcLqGVX2iYyOU7W050HJufTWsSHrqhc7.jpeg

T7Cz8pnz0zLo8nXU12vXYGuPAM24IJcLt4nfTAbW.jpeg

اینهم تصویر شلوار همسرم بعد از این ماشین سواری اونم تازه بسیار آرام و با احتیاط:

ZOe1TjlWTjrnRoDOSHyiMq65ao9o4HdYMAOyKmEf.jpeg

خلاصه شلوارهامونو عوض کردیم. قسمت بعدی قایق سواری بود. هر 5 نفر رو سوار یک قایق بادی بزرگ می کردند و هر قایق هم راننده مخصوص به خود را داشت. همراه ما از کشور فرانسه بودند. چون می دونستم حفظ تعادل در این قسمت خودش به خودی خود مشکله، دوربین همراه خودم نبردم که کار خوبی هم کردم. جلیقه را مجددا پوشیده و سوار شدیم. با اینکه کم خطرترین و کم هیجان ترین تور قایقرانی رو گرفته بودیم اما باز هم در طول مسیر قایقران که فردی بسیار خوش اخلاق بود ما رو از عمد به سنگهای اطراف رودخانه می کوبید و چهاردستی باید خودمونو می گرفتیم که نیفتیم. بسیار لذت بخش بود. پس از طی حدود 4 کیلومتر مسیر این قسمت هم به پایان رسید. هنگام که فیل سواری می کردیم از دیگران که قایقرانی می کردند  چند تا عکس گرفتم که تداعی کننده قایقرانی تور رفتینگ باشه براتون:

1HJ1IF5NAZrpNnzJDv4Kaf9vCjncqSNAyafVGmID.jpegP1ApCsRI8swhLUHaEu8XCTlJ1vVAQ20qsG5zTWIu.jpeg

lUx4qkn8DnY1FWt3CijPEAac2gMyvObA3zzy5yuL.jpeg

از همون جا ماشین سوارمون کرد و به همونجایی که سوار شده بودیم آوردمون.  قسمت بعدی زیپ لاین بود. دقیقا سمت مقابل این مجموعه در طرف دیگر خیابان زیپ لاین بود. پیاده رفتیم به سمت زیپ لاین. این زیپ لاین جوری طراحی شده که ترس به حداقل برسه و هیجان لازم رو هم داشته باشه. حداکثر ارتفاع شما از سطح زمین حدود 10 متر هستش و زیر پای شما هم دریاچه کم عمق قرار داره. کل مسیر کمتر از 600 متر هستش و شیب آنچنانی هم نداره. کلاه ایمنی و جلیقه نجات هم باید بپوشید. خلاصه از همون اولش احساس امنیت می کنید. سرعت آنچنانی هم در طول مسیر نمی گیرید. از پله های زیپ لاین بالا رفتیم. بالاخره نوبت بنده رسید و پس از پوشیدن جلیقه با یک هل حرکت شروع شد. خیلی لذت داشت. اماکمتر از یک دقیقه طول کشید.  این هم یه کلیپی از نفر قبل از بنده از این زیپ لاین:

بعد از زیپ لاین نوبت به فیل سواری رسید. ماشین سوارمون کرد و حدود چند کیلومتری بردمون جلو. توی دل جنگل کنار رودخانه یک سکو بود که باید از آن بالا می رفتیم تا همسطح فیلها بشیم. حتما باید دمپایی رو هم در بیارید. روی پشت فیلها صندلی فلزی دو نفره بود که با بند محکم بسته شده بود. بالاخره نوبتمون شد. فیل سواری بسیار لذتبخش و به نظر من آرامش بخشه. ابتدا فیل از کنار رودخانه به داخل جنگل رفت و پس از طی مسافتی کوتاه مجددا دور زده و به لبه رودخانه آمده و در حاشیه رودخانه به همانجایی که سوار شدیم برمیگردد. رابطه بین صاحب فیل و فیل بسیار جالب بود. دقیقا مثلا فرزند باهاش رفتار می کرد.چند جا فیل ایستاد و شروع به بازی کردن با شاخ و برگ درختان با خرطومش کرد که باعث شد همه فیلهای پشت سر معطل بمانند، اما صاحب فیل تا زمانیکه فیل خودش بازی را رها کند منتظر ماند. در صورت تمایل می تونستید به صاحب فیل بگید که خودتون می خواین فیل رو هدایت کنید. در اینصورت صاحب فیل از آن پیاده می شد و شما دقیقا روی سر فیل می نشستید و صاحب فیل از پایین هدایتش می کرد. این قسمت تور رفتینگ که آخرین قسمتش هم بود با خاطره ای خوب تمام شد. تصاویری از فیل سواری:

BNSQcQEHPDDSx3V3QTVvdXPpVXQUtYczQXdaSPd4.jpeg

70EYqPrQcNCLWSpvAoDAFNx44gc6ZWXyBFDRK9XO.jpeg

wfX5QORjdmsD3nBS1SuP7ZlAnZTAYGS7DaijCbi0.jpeg

dgiZkFNPvNGLfYy4RVXV6ogaOQvVHWSqZjL4iJCQ.jpeg

ZMUQUhjVLj3wzOTjx6TMSvNr3QeKglPW26FnSnoi.jpeg

این هم کلیپی کوتاه از فیل سواری:

 پس از فیل سواری همه رو سوار ماشین کرده و به منطقه مرکزی برگرداندند و این تور مهیج کلا به پایان رسید. پس از اینکه همه جمع شدند، همه رو به هتلهای خودشان برگرداندند. طبق معمول استراحتی کردیم و راه افتادیم به سمت مرکز خرید جانسیلون برای صرف شام. تصویری از رستورانهای مسیر:

0CCMqYO97LPArZp43gtJsyLMrwNLmXfiW7xGPdwm.jpeg

NVf3U8YrUrSgVPsyEGB41yOoMhhQg5CsMOZdnEcz.jpeg

z2zwutXFU4p18n9A9eFfysoyafgMuigVmzfC7x2x.jpeg

4JU6LkdLKY6R6kHTpAwghG8m2JoEbaPwRZ57mDrP.jpeg

pwz2GhKLLAshFfyG9BtDgS46nbdsHzWDvseXUexR.jpeg

در یکی از رستورانهای مسیر تصمیم گرفتم غذای دریای بخوریم. رستورانهایی که غذای دریایی داشتند زیاد بود. بیشترشون ماهی و جانداران دریایی تازه و گاها زنده داشتند. نام رستورانی که ما انتخاب کردیم دی لیش (Dee Lish)  بود که احتمالا نام اصلی یا قبلی اون Hemingway Restaurant بوده، چون روی سربرگ فاکتورش اینو زده بود. 

نقشه مسیر هتل به رستوران:

AMaUUJFqPlz5s4XknGcaWTge4VbXV7rAdVpIXwbd.jpeg

 روال بر این بود که شما ماهی، میگو، لابستر یا ... رو از داخل ویترین رستوران انتخاب میکنید و مسئول مربوطه اونو وزن می کنه و قیمت تمام شده اونو بهتون میگه و در صورت تمایل سفارش می دید و یا یکی دیگه رو انتخاب می کنید. ما یه نوع ماهی که قیافش به ماهیهای خودمون شبیه تر بود انتخاب کردیم بدون هیچگونه نوشیدنی و ... .که بعد از اینکه وزن کرد و حساب کرد 504BHT تایلند شد(یاد آوری اینکه اون موقع(آذر 1396) هر بات 125 تومان بود).  حدود نیم ساعت طول کشید تا برامون با ادویه مخصوص خودشون روی باربیکیو پختنش و آوردن. دورچین هویج، گوجه فرنگی، کلم و لیمو داشت. کیفیتش نه خوب بود و نه بد، فقط به نظر من طعم ماهیهای خودمون خیلی بهتره، چون مزه خاصی نداشت. البته بوی بد هم نمی داد. سسش دو مدل بود که یکیش شیرین و تند بود(!!!) و دیگری تند و ترش. سس شیرین و تند بد نبود اما همچینم جالب نبود. سس دیگر هم اینقدر مزه عجیب و غریبی داشت که لب نزدیم. در هر صورت پیشنهاد می کنم گول قیافه ماهیهای تایلند رو نخورید و حتما قبل از سفارش تحقیق کنید. قبلا به ما گفته بودند که فقط ماهیهای سوخاری اونجا خوشمزست، اما ما گول ظاهر ماهیهای اونجارو خوردیم. رستوران خوب بود اما غذا طعمی نداشت. نهایتا محیط رستوران خوب بود اما غذا به ذائقه ما بی مزه بود و کلا این رستوران رو واسه ذائقه ایرانی پیشنهاد نمی کنم. تصویری از این رستوران،  غذای اون و فاکتور مربوطه:

ABSAfw6p1GNeFhgHdyMDcAaueFdNxvdHGzvlK2jQ.jpeg

8o6kaqlKZkewSE9dXZ9YfnjaTlNmSjnGbO0Wu0Sk.jpegNhgk7YdWOZNFm4M49mWW6m0kQKPqqhb2meJWHtEF.jpegOyZDcPkyWdt1CSVorHiBRSCbeykYJ0PSR07QjfAu.jpeg

بعدشم برگشتیم به هتل و یکی دیگه از روزهای خاطره انگیز به اتمام رسید.

هزینه ها این روز :

2000BHT هزینه تور همراه با ناهار

504BHT هزینه شام

جمعا 2504BHT

جمع هزینه ها از ابتدا تا امروز(بدون هزینه اصلی تور) : 11129BHT