خوشا شیراز و وصف بی مثالش (بخش 4)

حمام وکیل بنای بعدی ای بود که بازدید کردیم. حمام وکیل را خیلی زیبا بازسازی کردند. و در اون مجسمه هایی را قرار دادند که دقیقا کاربری هر قسمت از حمام را نشون میده. و همینطور بلندگوهایی را اونجا گذاشتن که صداهایی که در اون قسمت از حمام شنیده میشه را پخش میکرد. مثلا یک قسمتی بود برای آماده کردن عروس. وقتی وارد اون اتاق میشدی صدای کل و دست میومد.

ورودی حمام

قسمتی از حمام برای آماده کردن عروس

خزینه و فضاهای کنار آن

در ورودی حمام هم این تابلو قرار داشت که قیمت بازدید از آثار باستانی را به طور کامل نوشته بود.

ورودیه آثار باستانی شیراز

بعد از ظهر اون روز به سمت خانه های تاریخی شیراز حرکت کردیم. نارنجستان قوام، خانه زینت الملک و مسجد نصیر الدین. ماشین را در کوچه پس کوچه های پشت مسجد پارک کردیم و به سمت نارنجستان قوام رفتیم.

محل قرار گیری خانه های تاریخی نسبت به مسجد نصیرالملک

نارنجستان قوام بنای فوق العاده زیبایی بود. آینه کاریهاش هم بی نظیر بود. این بنا در دوره قاجاریه ساخته شده و در واقع قسمت بیرونی خانه بوده. قسما اندرونی این بنا خانه زینت الملک هست در مجاورت این خانه با یک کوچه فاصله قرار داره و این دو بنا از طریق راه زیر زمینی به هم ارتباط داشتند.

نارنجستان قوام دید از ورودی به سمت عمارت

نارنجستان قوام دید رو به روی عمارت به سمت ورودی

نارنجستان قوام عمارت اصلی

آینه کاری و منبت کاری ایوان

آینه کاری داخل اتاقها

زیر زمین این بنا هم موزه سکه و عکس وجود داشت که خیلی جالب بود و متاسفانه امکان عکسبرداری وجود نداشت. چون با اون زوج انگلیسی در مسجد نصیر الدین قرار داشتیم وقت نشد خانه زینت الملک را ببینیم و سریع خودمون را به مسجد رسوندیم. اونها به ما گفتن که چون این مسجد را تو شیراز خیلی دوست دارن سومین دفعه است که اینجا میان.

ورودی مسجد نصیرالملک

حیاط مسجد نصیر الملک

البته توصیه میکنم مسجد نصیرالملک را حتما صبح برید ببینید. در ایوان غربی مسجد درهایی کار شده که داخلش را با شیشه های رنگی پر کردند. در هنگام صبح که آفتاب از شرق میتابه نوری که از داخل این شیشه ها در قسمت ایوان غربی روی زمین میفته فوق العاده زیبا میشه. نگهبان این مجموعه به ما گفت که اینجا صبحها خیلی خیلی شلوغه و بیشتر توریست های خارجی را میارن که این بازی نور را از نزدیک ببینند. متاسفانه ما عصر رفتیم و دیگه نتونستیم این بازی نور را ببینیم. این مسجد از نظر کاشیکاری خیلی زیباست و تم رنگی صورتی داره و ستونهای داخل شبستان هم به سبک مسجد وکیل ساخته شده.

شبستان اصلی مسجد

بعد از بازدید از این بناها به سمت خیابان پشت ارگ کریمخان رفتیم تا هم سوغاتی عرقیجات و ترشیجات بخریم. هم حتما بستنی و فالوده شیرازی را بخوریم. قبلا تو بازار پرسیده بودیم و گفتن بستنی فروشی در خیابان پشت ارگ هست که همیشه جلوش صفه. اون قدیمی ترین و بهترین بستنی و فالوده را تو شهر میفروشه. وقتی رسیدیم به اون خیابان صف شلوغی را جلوی یکی از مغازه ها دیدیم و متوجه شدیم این همون مغازه معروف هست. ظاهر مغازه خیلی قدیمیه ولی سرشون خیلی شلوغ بود. و انصافا بستنی و فالوده خوشمزه ای داشت.

صف بستنی و فالوده شیرازی

اون روز آخرین روز اقامت ما در شیراز بود به همین دلیل شب کمی تو شهر گشتیم تا با شیراز و خاطراتمون خداحافظی کنیم. صبح روز بعد، بعد از خوردن صبحانه وسایل را جمع کردیم اتاق را تحویل دادیم و به سمت تخت جمشید حرکت کردیم. حدود 1 ساعت تا تخت جمشید راه بود. در پارکینگ نزدیک تخت جمشید ماشین را گذاشتیم. وقتی خواستیم وارد تخت جمشید بشیم نگهبانی نگذاشت که من کوله ام را به داخل ببرم و ازم خواست که کوله ام را تحویل امانتداری بدم. وقتی ازش پرسیدم چرا نمیشه گفت هر کیف و کوله ای که بزرگ باشه و بشه باهاش یکی از سنگهای تخت جمشید را حمل کرد نمیشه ببرید داخل. مثل اینکه چند سال قبل یک دانشجوی کره ای یکی از سنگهای تخت جمشید رو به همین روش خارج کرده بود.

محوطه ورودی تخت جمشید

دروازه ملل

تخت جمشید به شدت نسبت به سفر قبلی من(1383) تغییر کرده بود. روی پله های ورودی را چوب گذاشته بودند که با راه رفتن روی آنها دیگه بیشتر آسیب نبینند. تمام اطراف ستونهای باستانی را پوشونده بودند و دورش دیوار کوتاهی از شیشه یا از مصالح بنایی کشیده بودن که کسی نتونه بهشون نزدیک بشه و با دست زدن یا یادگاری نوشتن روی آنها آسیب بهشون برسونه. روی قسمت کاخ آپادانا را با سایه بان پوشانده بودند که در اثر آفتاب و عوامل جوی آسیب نبینه. روی تمام قسمتهای بنا که بازدید کننده ها روشون راه میرفتن را با چوب پوشونده بودند. خلاصه به معنای واقعی به این بنای تاریخی که یکی از قدیمی ترین آثار ایران هست رسیدگی کردند که واقعا باعث خوشحالی من شد. و جا داره که از همه مسئولین در این مورد تشکر کنم. مورد دیگه این بود که در داخل تخت جمشید بیشتر از بازدید کننده های داخلی توریست های خارجی بودند. از هر کشوری که فکر کنید با هر زبانی، ما اونجا گروه گروه توریست دیدیم. که واقعا خوشحال کننده بود.

دروازه ملل

کاخ صد ستون

قسمت دیوار نگاره های کاخ آپادانا که با سایه بان محافظت شده

نگاره های معروف تخت جمشید که مراسم هدیه آوردن برای پادشاه را نشان میده

کاخ هدیش

کاخ تچر

دید از آرامگاه اردشیر سوم به صفه تخت جمشید

نقشه و راهنمای تخت جمشید

داخل تخت جمشید موزه ای ساختند و ورودی جداگانه داره. توصیه میکنم اصلا نرید. چون فقط 4 تا تابلو گذاشتن توش و چند تا سر ستون مثل بقیه سرستونهای تخت جمشید. مورد جدید برای دیدن وجود نداره.

حدود ساعت 1 بعد از ظهر بود که از تخت جمشید به سمت اصفهان حرکت کردیم و ساعت حدود 6 بعد از ظهر به ورودی اصفهان رسیدیم. در مسیر رفت سیتی سنتر اصفهان را دیده بودیم. از اونجایی که من قبلا در یک همایش در مورد سیتی سنتر اصفهان شنیده بودم خیلی دلم میخواست داخلش را ببینم. از جاده شیراز اصفهان به سختی ورودی سیتی سنتر را پیدا کردیم. سیتی سنتر پروژه خیلی بزرگی هست که در حال ساخته و فازهای مختلفی داره. از جمله هتل و مراکز اقامتی، تفریحی و تجاری که وقتی ما اونجا بودیم قسمت تجاری و مرکز خریدش درحال بهره برداری هست. در طبقه همکفش هایپر استار قرار داره دقیقا مشابه هایپر استار تهران یه کم کوچیکتر. و طبقه آخر هم فود کورت هست. و در این بین هم مغازه های تجاری، شهربازی و سینما قرار داره. در قسمت فود کورت غذا خوردیم و هایپر استار هم کمی خرید کردیم و به سمت هتل حرکت کردیم.

سیتی سنتر اصفهان. عکس از طبقه فود کورت

هتل پارت واقعا عالی بود. کلا خوشحال بودیم که بعد از این مسیر طولانی و روز خسته کننده که صبحش هم کلی راه رفته بودیم به این هتل میریم. بعد از اینکه به هتل رسیدیم با اینکه خیلی خسته بودیم باز هم سمت میدان نقش جهان رفتیم. اینکه یک شب اصفهان باشی و میدان نقش جهان نری اصلا نمیشه. واقعا شبها زندگی تو این میدان جریان داره. فوق العاده است. خانواده ها به صورت پیک نیک در گوشه گوشه چمن میدان نشستن، بچه ها دارن بازی میکنن. یک عده درشکه سواری میکنن. همه چیز تداعی یک میدان شهری بی نظیر را میکنه. صبح ها زیبایی بناهای تاریخی میدان خودنمایی میکنه و شبها سرزندگی و حضور مردم دراین میدان.

مسجد امام در شب

روز بعد قرار بود ظهر اتاق را تحویل بدیم و بعد به سمت تهران حرکت کنیم. صبح اول وقت بعد از خوردن صبحانه به سمت میدان نقش جهان حرکت کردیم تا مسجد شیخ لطف ا... و عالی قاپو را ببینیم. سفر قبلی من به اصفهان که در زمان دانشجویی بود یادمه استادمون میگفت چشماتون را ببندید و بعد از ورود به مسجد در زیر سقف مسجد چشمتون را باز کنید. تا زیبایی خیره کننده سقف مسجد شیخ لطف ا.. را ببینید. اون موقع واقعا متوجه نشده بودم استادم چی گفته. ولی این دفعه واقعا متوجه شدم. مسجد شیخ لطف ا... واقعا زیباست. کاشی کاری سقفش بی نظیره. تو یک کتابی خونده بودم "مسجد شیخ لطف ا.. با اون گنبد نخودی رنگش به صورت متواضعانه در میدان نقش جهان قرار گرفته." اون موقع هم متوجه نشده بودم این نویسنده چی گفته. ولی این دفعه تواضع این مسجد را درک کردم. مسجد شیخ لطف ا... در مقابل عظمت مسجد امام حرفی برای گفتن نداره همینطور در مقابل ارتفاع و شخصیت بنای عالی قاپو. ولی به نظر من خودش به خودی خود از نظر زیبایی از هر دو سر تره.

مسجد شیخ لطف ا...

راهروی ورودی

کاشیکاری گنبد

کاشیکاری دیواره مسجد

مسجد شیخ لطف ا...

بعد از اون به دیدن عالی قاپو رفتیم. طبق معمول بناهای تاریخی همه قسمتهاش در حال مرمت بود و فقط میشد از اتاق موسیقی بازدید کرد. جالب اینه که در سفر قبلی من همه قسمتهای عالی قاپو را میشد بازدید کرد به جز اتاق موسیقی و اینبار دقیقا برعکس بود. نصف ایوان عالی قاپو را هم داربست زده بودند برای تعمیرات و مرمت!!!

عمارت عالی قاپو

ورودی عمارت

سقف ورودی

اتاق طبقه سوم

نمیدونم شانس ما بود که اینجوری بود یا اینکه بناهای تاریخی ما همیشه در حال مرمته و فقط قسمتی از اون قابل بازدیده؟؟؟ به نظرم این داربستهای ایوان عالی قاپو چهره خوبی به این بنا نمیداد. بهتر بود این تعمیرات سریعتر انجام بشه تا حداقل داربستها جمع بشه و مرمت بقیه قسمت ها انجام بشه. در سفر قبلی استادم کلی از زیبایی های اتاق موسیقی عالی قاپو تعریف کرده بود و من در حسرت دیدن این اتاق مونده بودم که این سفر تونستم این اتاق را ببینم.

تمام دیوارها و سقف های این اتاق را شکل سازهای موسیقی کنده کاری شده بود. این کنده کاری ها علاوه بر اینکه هویت این اتاق را تعریف میکنه جوری طراحی شده که آکوستیک هم هست و صدای ساز از این اتاق بیرون نمیره و در داخل اتاق هم منعکس نمیشه که صدا را خراب کنه. میگن در داخل دیواره های این بنا یک سری لوله بوده که صدا را از این طبقه به بقیه طبقات بنا منتقل میکرده. (این جمله را هم از یک راهنمای تور انگلیسی زبان شنیدم، صحت و سقمش با خودش)

اتاق موسیقی

اتاق موسیقی

در اون روزهایی که ما اصفهان بودیم ایام اعتکاف بود و مسجد امام هم از مساجدی بود که اعتکاف داخلش برگزار میشد و اجازه بازدید نداشتیم. خیلی دوست داشتم داخل مسجد را ببینم که متاسفانه نشد. دیگه هم معلوم نیست سفر بعدیم به اصفهان کی باشه.شاید اگه جوری بشه مراسم اعتکاف را برگزار کرد که مثلا قسمتی از مسجد برای بازدید آزاد باشه خیلی بهتر میشه. به سمت هتل حرکت کردیم تا اتاق را تحویل بدیم. و برنامه این بود که ناهار هم بریونی اصفهان را بخوریم. طبق تحقیقات اینترنتی از بریونی اعظم خیلی همه تعریف کرده بودند. یکی از شعباتش همه نزدیک خیابان چهارباغ قرار داشت. روزی که اونجا بودیم روز تعطیل بود و ظهر بریونی خیلی شلوغ بود صفش تا بیرون رستوران رفته بود. قسمتی از رستوران داشتن ساندویچش را درست میکردن. از آشپزش اجازه عکسبرداری گرفتم و اون هم خیلی با خوشرویی قبول کرد چند دقیقه صبر کردم تا ببینم چه جوری بریونی را درست میکنند.

درست کردن بریونی

بریونی

غذامون را گرفتیم و برای خوردن غذا به سمت پارک ناژوان رفتیم. تعریف این پارک را شنیده بودیم و دوست داشتیم که این پارک را هم از نزدیک ببینیم. با نقشه و چند بار اشتباهی رفتن بالاخره پارک را پیدا کردیم. ولی پارک خیلی شلوغ بود اصلا جای پارک نبود. بعد از کلی گشتن جای پارک پیدا کردیم و داخل پارک رفتیم. کلی خانواده اونجا بودن که برای گذروندن روز تعطیلشون به صورت پیک نیک داخل پارک نشسته بودن. با گاز پیک نیکی غذا درست میکردن و بچه ها هم بازی میکردن. یاد زمان بچه گی افتادم. آخرین دفعه که پیک نیک رفته بودیم را یادم نمیاد. نمیدونم این سنت پیک نیک روزهای تعطیل کی تو تهران از بین رفت؟؟؟ یا شاید هم هنوز هست و ما دیگه نمیریم؟؟؟

به هر حال بعد از خوردن ناهار. به سمت تهران حرکت کردیم. در مسیر بازدید کوتاهی هم از منار جنبان داشتیم که به دلیل مسایل سازه ای و قدمت بنا دیگه نمیشه منارهاش را تکون داد. و بازدید از پشت بامش هم ممنوعه. (طبق سنت ممنوع بودن بازدید از قسمتی از بنا)

منار جنبان

اتوبان تهران- اصفهان واقعا مسیر را هم کوتاه کرده هم رانندگی را راحت کرده. بعد از طی مسیر شیراز به اصفهان قدر این مسیر را بیشتر میدونستیم. هم حداکثر سرعتش بیشتره هم جاده 4 بانده است و ماشین های سنگین هم تردد نمیکنن. در مسیر در قم توقف کوتاهی داشتیم. و حدود ساعت 9 شب به تهران رسیدیم. و این سفر پر خاطره به اتمام رسید.

- ما در این سفر مقصد اصلیمون شیراز بود و به قصد شیراز رفته بودیم ولی نمیدونم چرا هردو عاشق اصفهان شدیم و برگشتیم.

- هزینه های ما در این سفر برای 5 شب اقامت در شیراز و اصفهان حدود 700 هزار تومن شد. (اردیبهشت 93) و نزدیک 200 لیتر هم بنزین مصرف کردیم.

- سفر قبلیم به شیراز تو یک رستوران ترشی لیمو خورده بودم و به شدت دنبال این ترشی بودم. به نظر من ترشی خیلی عجیب و خوشمزه ای هست. حتما امتحانش کنید.

- برای مسیرهای طولانی در فصلهای گرم حتما از شب قبل چند بطری آب را در فریزر بگذارید تا یک تعدادی آب یخ زده داشته باشید و یک تعدادی هم به صورت آب خنک داخل فلاسک. ما در طول مسیر رفت مشکل کمبود آب داشتیم.

- اگر با مسیر و شهرها آشنایی ندارید نقشه مسیر و شهر را از قبل پرینت بگیرید یا تو GPS گوشی داشته باشید.

- همراه داشتن نقشه راهنمای راه های ایران هم در سفر ضروریه.

- سرعت داخل جاده ها به صورت الکترونیکی و با دوربین کنترل میشه. و اگه تخلفی انجام بدید در ایستگاه پلیس بعدی متوقف میشید.

- برای رزرو هتل از سایت هتل یار خیلی راضیم بعد از این هم 2 دفعه هتل رزرو کردم براس سفر کاری و هیچ وقت با مشکلی مواجه نشدم.

نویسنده : آزاده شاهرخی