سفری خاطره انگیز به مثلث طلایی هندوستان

از بچگی بخاطر تماشای فیلمهای هندی گلستان و باغبان با اون دوبله منحصر بفردش و احساساتی که داشت و همچنین داشتن جاذبه تاج محل که از عجایب هفت گانه جهان بشمار میرود علاقه شدیدی به دیدن این کشور داشتم  ، من خیلی اهل سفر هستم و تقریبا تمام ایران رو با خانمم و بچه هام گشتیم ، شغل هر دومون کارمندی هست ، در لابلای تور ایرانگردی هر از چند گاهی ( چند سالی ) با توجه به بضاعت مالیمون یه کشور رو انتخاب میکنیم ، ایندفعه بعد از 7 سال که از سفر خارجی قبلیمون که به روسیه بود ، سفر هند رو انتخاب کردیم تا هم به یکی دیگه از آرزوهامون برسیم و هم اینکه بودجمون هم تقریبا در حد همین کشور بود ، با توجه به اینکه هوای هند در نیمه دوم سال وضع بهتری داره و منم  بدجور گرمایی هستم و از آنجا که در فیلمهای هندی با جشنواره دیوالی یا همون فستیوالهای نور و روشنایی آشنا شده بودم بعد از تحقیق متوجه شدم که این جشنواره در آبان ماه به مدت پنج روز برگزار میشه  ، ما نیز برنامه سفرمون رو در تاریخ  هشتم آبان 1403 ریختیم ، درست روز شروع این جشنواره.

این اولین باره که من در عمرم سفرنامه مینویسم پس به خاطر کم و کاستیهاش ببخشین ، چون من قبل از سفر به هند سفرنامه های زیادی رو خونده بودم ، قصدم از نوشتن این سفرنامه فقط نوشتن بعضی از ناگفته ها و ابهامات در سفرنامه های هند هست که دوستان به اون نپرداخته اند یا بعضا اشتباه نوشته بودند و زمانی که من این سفر رو تجربه کردم دیدم که اون طوری که دوستان می گن نیست ! 

از آنجا که اطلاعات دقیق و عکسهای زیادی از جاهای دیدنی هند در اینترنت هست  و دوستان دیگر در سفرنامه هاشون به اون پرداخته ان  و برای اینکه این سفرنامه  زیاد طولانی و خسته کننده نباشه من از ذکر جزئیات جاذبه های این سفر خودداری می کنم . سفر هند از اون سفرهایی هست که بهتره با تور برید ، از اونجا که این کشور نیاز به ویزا و انگشت نگاری داره و بخاطر هزینه های سفر ، کلا با تور هند خیلی به صرفه تر هست ، بعد از تحقیقات در مورد تور و آژانسها در سفرنامه ها و اینترنت بهترین آژانس بخاطر نزدیکی به شهر  ما و برخورد پرسنلش را یافتیم، ویزای هند نیاز به انگشت نگاری در سفارت داره که بجز تهران ، اصفهان و طبق گفته بعضی دوستان شیراز و مشهد نیز انجام میدن ، چون من اهل یزدم ، اصفهان رو انتخاب کردم ، در ضمن این آژانس واقعا برخورد کارمندانش خوب بود و با وقت و حوصله پاسخ میدادن برعکس بعضی از آژانس که فکر میکردن مزاحمی براشون ! 

پس ما پکیج مثلث طلایی هند رو از آژانس انتخاب کردیم ، آژانس نیز قرارداد رو بست با من و خانمم و وقت انگشت نگاری رو تعیین کردن و ما در روز موعود همراه با مدارک به اصفهان رفتیم و کارامون رو انجام دادیم و انگشت نگاری شدیم ، بعد از یک هفته ویزامون صادر شد و آژانس برامون پست کرد به درب خونه ، تاریخ سفر ما هشتم آبان 1403 بود .

پرواز های هند روزهای سه شنبه و جمعه هر هفته برگزار میشه ، روز سه شنبه موعود فرا رسید ، ساعت پرواز ما شش و نیم عصر بود ، صبح زود  سوار ماشین خودمون شدیم و به سمت فرودگاه حرکت کردیم ، دوستان زیادی در سفرنامه در مورد پارکینگ و هزینه اش سوال کرده بودند که تقریبا هیچکدوم به طور واضح توضیح نداده بود ، فرودگاه امام چند تا پارکینگ داره برا ماشینها ، شماره 2 پارکینگ مسقف هست که اصلا مقرون به صرفه نیست چون هزینش زیاده و در ضمن یجورایی من حس میکنم امنیت ماشینا کمتر هست اونجا چون ماشینت لابلای ماشینها گم میشه و دارای  نقطه کور هست  ، ما رفتیم پارکینگ شماره 3 که روباز هست و سمت چپ فرودگاه قرار داره و قیمتشم شبی 45 هزار تومن بود که برای ما که هشت شب بود باضافه مالیاتش شد جمعا 370 هزار تومن ، اونجا چند تا کانکس نگهبانی هست و چون روبازه امنیت ماشینا خوبه.

برای اطلاع  دقیق از وضعیت پارکینگهای فرودگاه بهمراه قیمتش بصورت ساعتی و شبانه روزی می تونین با تلفن گویای فرودگاه که شماره اش داخل اینترنت هست تماس بگیرین . بعد از رسیدن به فرودگاه از طریق دستگاه خودپردازای مخصوص که در سالن بود عوارض خروج از کشور رو پرداخت کردیم ، حتما رسید پرداخت رو بگیرید چون ازتون میخوان بعدا ، سپس به سالن دریافت کارت پرواز رفتیم ، پاسپورت و بلیط پرواز که آژانس برامون تهیه کرده بود رو تحویل دادیم و چمدونها رو گذاشتیم روی ریل ، هر شخص میتونه چمدونی نهایتا به وزن 30 کیلو همراه خودش ببره ، در اینجا تعداد چمدونا مهم نیست ، مهم وزنشون هست که نباید سرجمع بیشتر از 30 کیلو باشه ، بیش از 30 کیلو باشه باید هزینه مابه تفاوتش رو پرداخت کنید . کارت پرواز رو دریافت کردیم و سپس به قسمت کنترل پاسپورت رفتیم ، بعد از کنترل پاسپورت به قسمت دریافت ارز مسافرتی رفتیم.

دریافت ارز رو گذاشتن درست آخرین مرحله قبل از سوار شدن که از طریق دستگاه خودپرداز انجام میشه ( برای ثبت نام ارز مسافرتی باید از طریق اپلیکشن بله اینکار رو انجام بدین ، در اپلیکیشن بله قسمت ارز مسافرتی  شما اطلاعات رو وارد میکنید ، برای سفرهای هوایی که نیاز به ویزا نداره  نفری 300 دلار و با ویزا نفری 500 دلار تخصیص یافته که پول رو پرداخت میکنین با این برنامه ، در پایان به شما یک رسید میده که شناسه فروشتون داخلش نوشته ،  از طریق دستگاه خودپردازی که گفتم با وارد کردن کد ملی و شناسه فروش  نفری 500 دلار به ما پرداخت شد ، دیگه اونجا نیاز به پرداخت هیچ پولی نیست ، فقط کد ملی و شناسه فروش می خواد دستگاه ، فقط یادتون باشه باید حتما سه یا چهار روز قبل از سفر اینکار رو انجام بدید ، نه زودتر و نه دیر تر ! تاریخ سفر ما سه شنبه بود و من شنبه درخواست ارز رو دادم با اپ بله .  در زمان سفر ما نرخ هر دلار مسافرتی  50300 تومن بود و نرخ دلار آزادش 67000 تومن .

(یکی از معایبی که این مدل تورها داره این هست که شما تا لحظه ای که در قسمت گیت مخصوص پروازتون قرار نگرفته اید همسفرهاتون رو نمیشناسسن و نمیدون با کی همسفرین و یجورایی یه استرس و ابهام و حالت گیجی رو دارین ) ، بعد از دریافت ارز  منتظر شدیم  تا تایم پرواز برسه ، پرواز راس ساعت به سمت فرودگاه ایندیارگاندی برقرار شد ، ساعت رسمی هند درست 2 ساعت از ایران جلوتر هست ، تایم پرواز حدودا سه ساعت و نیم هست ، حدودا ساعت 12 شب به وقت دهلی به فرودگاه رسیدیم ، در داخل فرودگاه قبل از چک شدن باید یک فرمی رو پرکنید که شامل اطلاعات پاسپورتی  و آدرس محل اقامتتون در هند هست که شما باید نام هتل و آدرسش رو بنویسید که چون اصولا شروع سفر مثلث طلایی با شهر دهلی پایتخت هندوستان هست شما نام و آدرس هتل دهلی رو در فرم بنویسید .

بعد از مراحل چک این ، منتظر لیدر شدیم تا برسه ، بعد از اندکی تاخیر لیدر با یک پلاکاردی در دست رویت شد و ما بهمراه همسفرمان به دنبال لیدر سوار اتوبوس شدیم تا بسمت هتل حرکت کنیم ، همینکه پامون رو از فرودگاه بیرون گذاشتیم بوی شرجی و رطوبت و .... به دماغمون خورد ، من بشخصه از هوای شرجی متنفرم و فکر می کردم در این موقع سال هوا شرجی نباشه ، بهترین تایم سفر به هند ماههای دی و بهمن هست که هوا شرجی نیست ولی در عوض تورها گرونتر و توریستها بیشتر ! بدترین موقع سفر به هند نیز ماههای خرداد تا شهریور هست که اوج گرما و شرجی بودن هست ولی در عوض تور ارزونتر و توریستها کمتر ! جمعیت هند بالغ بر یک میلیارد و چهارصد میلیون نفره و شما تقریبا هیچ کجا رو خالی از جمعیت و همه جا تقریبا شلوغه ، پس قبل از سفر خودتون رو برای ازدحام جمعیت آماده کنید ولی اونجورم نیست که توی دست و پای همدیگه باشین !

کلا خلوت نیست هیچ جا ، در مورد وضعیت بو و تمیزی هند نیز بصورت کلی بگم که با توجه به جمعیت زیاد هند یخورده طبیعی هست ، ولی ما هیچ کجا بوی بد خاصی که غیر قابل تحمل باشه رو حس نکردیم ، در کل بوی شرجی و ... همه جا هست ، وضعیت تمیزی در هند بصورت درهم هست ، یه خیابون خیلی تمیز یه خیابون فوق العاده کثیف ، کلا در هند همه چیز در کنار همه ، شما بهترین خیابونهای ایران رو بهمراه کثیفترین محله های بعضی مناطق جنوب کشور رو همه با هم بصورت یکجا در یک منطقه کوچیک هند میبیند ، یه هتل مجلل در کنار یه زباله دونی یه چیز طبیعی درهند هست ! هند شهرداری داره ولی نه مثل ایران ، کلا هندیها وسواسی نسبت به تمیزی و کثیفی ندارند ! یه شخص و یه مکان خیلی تمیز رو در کنار یک شخص و مکان فوق العاده کثیف  میبینید ، کلا سرزمین عجایب و عقاید و چیزهای شگفت انگیزه هند و بنوع خودش جالب !

بعد از سوار شدن داخل اتوبوس طبق روال همیشگی سفرهای هند لیدر به هر نفر یه حلقه گل داد و به دور گردنمون انداخت ! گل در فرهنگ هند جایگاه خاصی داره و تقریبا در هر مکانی دست فروشا این گلها رو میفروشن  ، لیدرمون اهل هند بود که دانشجوی رشته تاریخ و فرهنگ ایران بود در هند ولی به ایران هنوز سفر نکرده بود ولی فارسی رو نسبتا خوب حرف میزد ! داخل اتوبوس یه توضیح مختصری در مورد برنامه های های تور و هزینه های لازم برای اجرای برنامه ها رو داد ، و یه فرم از پیش تهیه شده رو به هر نفر داد و گفت هر کس این برنامه ها رو می خواد اعلام کنه ، فاصله فرودگاه تا هتل 40 کیلومتر بود و حدودا یک ساعتی رو داخل اتوبوس بودیم ، من چون از قبل جاذبه های سفر رو بیرون آورده بودم ، قصد داشتم  بعضی از برنامه ها که جزء تعهدات تور بود با تور برم و ما مبقیش رو خودم با همسرم بدون تور بریم ، به چند دلیل اینکار بهتر هست ، یکی اینکه مبالغی که اصولا لیدرها میگیرن خیلی بیشتر از نرخ واقعی اون هست ، دوم اینکه اتلاف وقتتون کمتره و بیشتر میتونین از وقتتون استفاده کنید.

لیدر ها اصولا اصرار زیادی دارند که برنامه ها رو با تور برید ، ولی اگه واقعا خودتون آدم دست و پا داری هستین ، به نظرم نیاز به لیدر نیست و به تنهایی خودتون با مبلغ نصف قیمت مبلغ لیدر میتونین گشتها رو انجام بدین ! فقط کمی باید دل و جرات داشته باشید ، زبان  هم در حد دبیرستان بلد باشین کافیه .

بعد از این پروسه به هتل رسیدیم و هر کسی اتاقشو تحویل گرفت و ما نیز خسته و با چشمانی پر از خواب وارد اتاقمون شدیم تا استراحت کنیم ، هتلهایی که ما سفارش داده بودیم همه چهار ستاره بود و در کف قیمت ، در مورد هتلها خیلی حرفها و حدیثها شنیده بودم ، بطور کلی در هند زیاد به ستاره هتلها توجه نکنید و از اونجا که هدف سفر ما گشت و گزار و دیدن جاذبه ها بود ، زیاد کیفیت هتل برامون ملاک نبود و هتلها رو چهار ستاره انتخاب کردیم تا مخارج سفرمون کمتر بشه  ، هتل ما در دهلی هتل la new delhi  بود که واقعا خوب و تمیز ، این هتل به نسبت دور از جاذبه ها هست ولی هتل خوبیه و پرنسل خوبی داره ، و در حد چهارستاره بود .

هتلهای دهلی در حد ستاره هاش هست ولی مابقی هتلها در شهرهای آگرا و جیپور حداقل یه ستاره کمتر هست ، به نظرم زیاد وسواس هتلها رو نداشته باشین چون بعضی همسفرهای ما هتلهای 5 ستاره رو انتخاب کرده بودند که وقتی ازشون پرسیدم زیاد تفاوتی با ما نداشت ، کلا صبحانه هتلها در حد همه و قابل خوردن هست ، نه جوریه که غیر قابل خوردن باشه و نه زیاد عالی ، روی هم رفته برا رفع گرسنگی خوبه و کارتون رو راه میندازه ، حتی هتل 5 ستاره هم همینجور بود از دوستان که پرسیدم ! 

شب اول همچون جنازه بر تخت افتادیم تا بخوابیم تا فردا صبح ساعت 9 همه در لابی هتل جمع بشیم برا برگزاری اولین گشت رایگان تور ، آن شب گذشت و فردا صبح بعد از سرو صبحانه ساعت 9 همگی در لابی منتظر لیدر شدیم تا بیاد ، اتلاف وقتی که قبلا گفتم اینجا شروع شد ، تا همسفرها از هتلهای مختلف همه با هم سوار اتوبوس بشن ، شد ساعت 12 ظهر و ما ساعت 12 حرکت کردیم بسمت قطب منار و بعد دروازه هند و بعدشم یادمان گاندی ، قطب منار دارای ورودی هست که نفری 600 روپیه بود ، در زمان نوشتن این مقاله هر روپیه 812 تومن بود ، دروازه هند و مقبره گاندی رایگان هست ، ما روز گشتهای رایگان رو بهمراه تور رفتیم تا بتوینم از ناهاری که بعهده تور بود نیز استفاده کنیم ، اگه کلا از تور جدا بشین کمی مخارجتون بیشتر میشه ! بنابراین بهترین حالت این هست که برنامه  گشتهای رایگان تور رو بهمراه تور برید تا از سه وعده ناهار تور که همون مک دونالد و kfc  هست استفاده کنید و مابقی گشتها رو خودتون تنهایی بروید.

 

لیدر یه سری برنامه جانبی شبانه پیشنهاد داد بود به نرخ دلار که ما انتخاب نکردیم چون اصلا نه جذابیتی داشت برامون و نه به صرفه بود ، مثلا یه برنامش دور همی شبانه شام و دیجی بود که مبلغش بود نفری 40 دلار ! بعد که از چند تا همسفرامون که در این برنامه ها شرکت کرده بودند پرسیدم وضعیت برنامه رو ، گفتند که اصلا جالب نبوده و شامشم بدرد نمیخورده ! در کل به نظرم اصلا دنبال این برنامه ها نرید و تا میتونین خودتون جاذبه های هر شهر رو برنامه ریزی دقیق ببینید و از وقت اندکتون در این سفر نهایت استفاده رو ببرید .

روز اول  بعد از دیدن یادمان گاندی رفتیم برای سرو ناهار تور که حدودا عصر شده بود . بعد از خوردن ناهار که مک دونالد بود و واقعا خوشمزه بود ،  ما از تور جدا شدیم و با گرفتن توک توک یا همون ریکشا یا همون سه چرخه های خودمون برگشتیم هتل تا استراحت کنیم برا فردا ، چون قرار بود فردا با تور نباشیم ، در مورد سیستم حمل نقل در هند بهترین گزینه برای رفتن به جاذبه ها و گشت و گزار در شهر همین سه چرخه ها هستن ( هرچند که ایمنی نیستن )  ، چون هزینه اش واقعا بصرفه است ، بطور کلی هزینه توک توک به ازای هر کیلومتر تقریبا ده روپیه هست برای هر نفر  ، یعنی مسافت 20 کیلومتری میشه حدودا 200 روپیه یا تقریبا 160 هزار تومن برای هر نفر  ، نرخی پیشنهادی راننده توک توکها گاهی تا سه برابر نرخ واقعی هست که شما باید تخفیف بگرید و قیمت خودتون رو بگید ، هندیها کلا اهل پروندن قیمتهای فضایی هستن برا هر چیزی ولی براحتی هم کوتاه میان سر قیمت  ، پس تا میتونینن هرجایی چونه بزنید و تخفیف بگیرید .

پس بطور کلی قیمت توک توک هر  کیلومتر 10 روپیه یا 800 تومنه  ، شما از این فرمول میتونی برا کل مسیرهاتون در این سه شهر طلایی استفاده کنید ! مسافت ما  از محل مقبره گاندی تا هتل حدودا 25 کیلومتر بود که طی کردیم با راننده 400 روپیه بازای دو نفر ، کارت هتل رو داشتیم ، راننده های توک توک تقریبا همشون اینترنت همراه و gps دارن . وضعیت اینترنت در هند بمراتب بهتر از ایرانه و تقریبا همه جا 5G هست ، داخل گوشی راننده آدرس هتل رو سرچ کردیم و بهش گفتیم به این مسیر بره تا سردرگم نشه ، بنظرم بهترین راهم همین هست ، هر کجا که خواستین برید اسم مکان رو داخل  gps گوشی راننده سرچ کنید  ، اپلیکشین اوبر ( uber) شبیه اسنپ در ایرانه که میتونین ازش استفاده کنید . 

رانندگی در هند با توجه به قوانین خاص خودش نهایتا با سرعت 60 کیلومتر هست داخل خیابونها ، فاصله 25 کیلومتری و با توک توک حدودا یک ساعت طی کردیم ، در هند باید به سر و صدا و ازدحام جمعیت و موتور و ماشین عادت کنین ، همه جا پر از صدای بوغ هست و این یه چیز عادی هست در هند تا میتونن به هر بهانه ای  دستشون روی بوغه که روز اول کمی روی اعصابه ولی کم کم عادت میکنید .

روز اول اینگونه سپری شد . بعد از رسیدن به هتل بخاطر خستگی روز اول مستقیم رفتیم داخل تخت برا استراحت .

 

فردا صبح زود بعد از خوردن صبحانه ، ساعت 8 با مترویی که در فاصله یک کیلومتری هتل بود رفتیم برا بازید از معبد آکشاردهام و .... ، در ایستگاه مترو دو بلیط که بصورت یک بارکدی بود بهمون دادن به مبلغ 100 روپیه و این بلیط تا زمانی که از مترو خارج نشدی اعتبار داره ، مترو هند در بعضی جاها روی سطح زمین ، در بعضی جاها بالای زمین هست و در بعضی جاها زیر زمین هست و برا عوض کردن ایستگاه مجبورین یخورده بالا و پایین برین و همین باعث گیج شدن میشه و ما با راهنمایی افراد داخل مترو تونستیم به مقصد برسیم ، چون واقعا گیج کننده بود ، بعد از حدود نیم ساعت سواری با مترو به ایستگاه معبد اکشاردهام رسیدیم که تقریبا در یک کیلومتری معبد بود .  

معبد آکشاردهام یکی از بزرگترین و زیباترین معابد هند هست که تقریبا اجازه ورود هیچ چیز رو به داخل اون ندارین ، عکس برداری هم ممنوعه ، در داخل معبد یه عکاسی هست که ازتون در قبل پرداخت مبلغی عکس میگیره و همونجا چاپ می کنه و بهتون میده . بعد از بازدید از معبد که تقریبا دو ساعتی طول کشید رفتیم به سمت مسجد جامع دهلی ، محوطه اطراف این مسجد فوق العاده شلوغ و کثیف بود ، مغازه های اطراف مسجد جامع اکثرا مربوط به پخت غذا هست ، در اینجا انواع و اقسام گوشت رو می تونین ببینین ، در هند بخاطر مذاهب فراوانی که داره هر مذهبی یک سری عقایدی داره ، مثلا سیکها همونا که عمامه به سر میپیچن از خوردن گوشت امتناع می میکنن و گیاه خوارن ، در بعضی سفرنامه ها خونده بودم که هندیها گوشت و لبنیات رو مصرف نمی کنن ، نه اینطور نیست ، تمام غذاهایی که ما میخوریم ، اونا هم میخورن ، از کباب و جوجه کباب تا کله پاچه و ماست و شیر و لبنیات و ... در هتل نیز بعضی از روزها شیر گرم موجود بود برای صبحانه .

مسجد جامع دهلی ورودی نداره و دم درب ورود باید کفشتون رو بیرون بیارین ولی وقتی داخل شدیم دیدم بعضی از هندیا که اونجا بودن با کفش بودن ، انگار فقط به توریستها گیر میدن !! دم در وردی هم یه آقایی باصطلاح مواظب کفشاتون هستن و وقتی میخواین بیرون بری یه انعامی می خواد که اگه بهش ندی عصبانی میشه ، کلا هندیها پیشتازدر پیشنهاد دادن امور خیر هستند ولی متاسفانه تهش انعام میخوان که اگه بهشون ندین عصبانی میشن و بد دهنی می کنن ! تقریبا هر جا ما رفتیم این حالت بود ، از عکاسهای خیابونی که بزور می خوان ازت عکس بگیرن تا ....

 بعد از بازدید از مسجد حرکت کردیم بسمت آرامگاه همایون ، ورودی این آرامگاه نفری 600 روپیه بود ، آرامگاه همایون یه باغ بزرگ شبیه باغهای ایرانی مخصوصا به سبک باغهای  اصفهان هست که آرامگاه یک نجیب زاده بنام عیسی خان نیازی و یک درباری  بنام همایون هست که هر دو بعد از فوت اینجا خاک سپاری شدن .

بعد از چند ساعتی گشت و گذار داخل باغ رفتیم بسمت قلع سرخ دهلی بنام رد فورت ،  در شهر اگرا نیز یه قلعه سرخ بنام قلعه سرخ آگرا هست ، ورودی رد فورت نیز نفری 600 روپیه بود . بعد از پایان بازدید از قلعه با ریکشاو رفتیم سمت هتل و بدین ترتیب روز  دوم سفر ما نیز به تمام رسید

 در مورد غذا خدمتتون بگم که ما اصولا در سفرهامون مقداری غذا از قبیل کنسرو و حلوا ارده و ارده و مقداری نون یا نون خشک و تنقلات رو با خودمون میریم ، اینکار باعث میشه تا هم دنبال غذا نگردیم و هم مخارج سفرمون کمتر میشه ،  ما در هند بجز همون وعده ناهارهایی که بعهده تور بود و اونم مک دونالد و کی اف سی بود دیگه هیچ غذایی نگرفتیم از بیرون ، غذاهای خیابونی که اصولا کثیف بودن و دل نرو  و غذاهای رستورانیشونم نسبتا گرون . 

روز سوم سفر به هند روز خداحافظی با دهلی  و  سفر به جیپور بود  ، این روز تقریبا تمامش داخل اتوبوس بودیم تا برسیم به جیپور ، از اونجا که اتوبوسها با سرعت 60 کیلومتر رانندگی می کنن مسافت 200 کیلومتری بین دهلی و جیپور رو در 6 ساعت طی کردیم ، تقریبا غروب رسیدیم به جیپور ، مستقیم رفتیم به سمت هتل که یه هتل معمولی بود ، هتل ما در جیپور هتل سنترال جیپور بود ، در کل هتلهای دهلی با هر درجه ستاره ای بهتر و تمیز تر از هتلهای جیپور و آگرا هستند پس زیاد به ستاره ها توجه نکنید . بعد از تحویل گرفتن اتاق رفتیم استراحت کنیم تا فردا به همراه تور برنامه ها رو بریم ، ما چون در ابتدا مبلغ 100 دلار به لیدر بابت بعضی گشتها داده بودیم مجبور بودیم که بعضی گشتها رو همراه تور جیپور باشیم .

صبح روز چهارم بعد از خوردن صبحانه همگی در لابی هتل منتظر بودیم تا به سمت گشتها بریم بعد از یک ساعت معطلی تا جمع شدن همه دوستان ، به سمت جال محل و هوا محل حرکت کردیم ، قصر هوا محل در یک خیابون نسبتا شلوغ قرار داره که واقعا عکاسی ازش کار سختیه چون فضای کافی برای کادر بندی عکاسی نداره ، جال محل نیز یه قصری هست در میان یک دریاچه که به خاطر آلودگی هوای هند زیاد جلوه زیبایی نداره و عکس خوبی نمیشه ازش گرفت ، این بازدیدها رایگان بود .

بعد از اون رفتیم به سمت قلعه آمبر ، یه قلعه در بالای کوه که باید با جیپهایی که در پایین قلعه هستن خودتون رو به بالای قلعه برسونید ، چون بهمراه تور بودیم ،ورودی قلعه رو لیدر حساب کرد ، قلعه خیلی شلوغ بود و تقریبا جای سوزن انداختن نداشت ، بعد از چند ساعتی گشت داخل قلعه حرکت کردیم بسمت مجموعه فیل سواری ، دراینجا لیدرمون گفت مبلغ فیل سواری نفری 15 دلاره ولی جایی ننوشته ، ما  مطمعن بودیم سرمون کلاه رفته  ، چون حداقل قیمت دوبرابر حسابمون کردن ، یکی از دوستامون که خودش مجزا رفته بود قیمت گرفته بود از جای دیگه گفته بودن هر فیل 1200 روپیه کرایه میدن که میتونین دونفر سوار بشین و میشه نفری 600 روپیه ، فیل سواری لذت خاصی داره و حتما توصیه می کنم سوار بشین ، در اینجا نیز راننده فیل با دادن یه چتر بهمون بخاطر گرما در پایان  میخاص انعام بگیره !! یه نیم ساعتی فیل سواری کردیم و بعد از اون حرکت کریدم بسمت قلعه میومونها ، قلعه یا معبد میمونها  یه مجموعه نسبتا کثیفی هست پر از میومون که ورودی نداره و رایگانه ، در کل چون رایگان بود ارزش دیدن داشت . 

بدین ترتیب روز چهارم سفر ما نیز پایان یافت و برگشتیم بسمت هتل تا فردا صبح حرکت کنیم بسمت آگرا تا مهمترین جاذبه هند که هدف اصلی سفر ما نیز دیدن همین جاذبه یعنی دیدن تاج محل بود رو ببینیم ، فردا صبح با اندکی تاخیر با همسفرهامون با اتوبوس حرکت کردیم بسمت آگرا ، اینجا نیز مسافت 200 کیلومتری رو یک  روز تو راه بودیم ، کلا در این سفر  هفت روزه سه روزش رو توی راه هستین ، من چون علاقه دارم از پشت شیشه ماشین ، اطرافم رو ببینم خسته نشدم ولی بعضی از همسفرمان خسته شده بودن ، عصر رسیدیم به  آگرا ، آگرا شهر نسبتا کوچیکی هست و میشه طی دو روز کل شهر رو گشت ، اتاقمون رو در هتل تحویل گرفتیم و رفتیم برا استراحت کنیم .

اون شب سپری شد و فردا صبح با گرفتن یک دوش وپوشیدن لباس شیک جهت عکس گرفتن در تاج محل رفتیم  بسمت سالن صبحانه و بعد در لابی منتظر دوستان شدیم تا همگی جمع شوند تا بریم سمت تاج محل  ، حدودا ساعت 9 صبح رسیدیم به تاج محل ، ورودی تاج محل نفری 1300 روپیه بود که لیدرمون حساب کرد ، تاج محل چون در فهرست عجایب هفت گانه و یونسکو ثبت شده بنابراین خیلی تمیز و مرتبه ، با وارد شدن به محوطه ورودی تاج محل وارد یه باغ بزرگ و سرسبزی میشین که واقعا حس خوبی داره ، بعد از چند دقیقه پیاده روی در این باغ رسیدیم به دروازه اصلی ورود به تاج محل ، لحظه ورود به این دروازه یه اشکی در چشمانم جمع شد و یجورایی باورم نمیشد که دارم تاج محل رو میبینم ، تاج محل واقعا با شکوه و عظمته و بجرات زیباترین بنا با معماری اسلامی در کل جهانه ، از عظمت و شکوه این بنا هر چی بگم کمه.

فقط انگشت حیرت به دهان داری از زیبایی و عظمت این بنا ، بخاطر این عظمت و بزرگی این بنا هر چقدر هم مسافر در این مکان باشه باز شما حس می کنید خلوت هست ، و عکسای خیلی خوبی میتونید بگیرید ، ما به مدت دو ساعتی که در تاج محل بودیم بیش از 100 عکس از زیر و بم تاج محل گرفتیم ، تا حدی که خودمون خسته شدیم ، توضیحات کامل در مورد تاج محل زیاد  هست در نت که میتونین مراجعه کنید ، فقط در همین حد بگم که این بنا توسط یک معمار افغانی بنام استاد احمد لاهوری که معمار اصلی اکثر بناهای مهم هند نیز میباشد  با کمک 20 هزار هنرمند از سراسر جهان مخصوصا ایران  و با کمک 1000 فیل با الگو برداری از هنر معماری ایرانی ، مغولی ، اسلامی در حدود چهارصد سال پیش ساخته شد ، این بنا رو شاه جهان که در راس قدرت مغولان بود را بعنوان  مقبره همسر ایرانی اش  ممتاز محل  که گفته میشود اهل شیراز بوده ساخت که بعدا نام تاج محل برای آن انتخاب شد .

 

بعد از کلی گشتن در این باغ و عکاسی با تاج محل خداحافظی کردیم و با همسفران سوار اتوبوس شدیم تا بسمت قلعه سرخ آگرا حرکت کنیم ، بعد از مدت یک ربع ساعت به قلعه سرخ رسیدیم ،  ورودی قلعه نفری 600 روپیه بود که لیدر حساب کرد ، به مدت دو ساعتی داخل این قلعه گشت زدیم و بعد از اون رفتیم تا آخرین ناهاری که بعهده تور بود رو بخوریم ، در مورد انواع غذاها و شیرینیجات هند هر کسی یک نظری داره و بنظرم تا خودتون امتحان نکنید نمیشه نظر قطعی داد ، مثلا ما صبحانه های هر سه هتل رو قابل قبول دونستیم و خوب بود ، ولی بعضی از دوستان می گفتن خوب نیست و بی کیفیته ، بهر حال اینا سلیقه ای هست و نمیشه نظر کلی داد .

بعد از خوردن ناهار که تقریبا عصر شده بود گشتهای تور ما نیز به پایان رسید و مابقیش رو در اختیار خودمون بودیم ، ما بهمراه چند تا از همسفرهامون رفتیم به یه بازار محلی بنام sn market  که خیلی قیمتهای مناسبی داشت ، تقریبا از همه جا ارزونتر بود ، در کل به نظرم و با توجه به نظرات دوستانی که سفرنامه نوشتن ، درهر جا که نیاز به پول خرج کردن داره زیاد به حرف لیدرتون توجه نکنید ! اصولا لیدرها با مراکز خریدی که معرفی می کنن قراداد دارن و پورسانت میگرین و یجورایی نرخها رو گرونتر حسابتون می کنن ، حتی پاساژی که لیدر ، ما رو میبرد قیمتش گرونتر از جاهای دیگه بود ، این قانون نه مربوط به سفر  هند بلکه مربوط به سفر به کل نقاط دنیاست ! برخی لیدرها اصولا یکی از هدفهاشون گوش بریدنه ( بلا نسبت بعضی از لیدرهای عزیز )  ، حالا به هر نوعی ، یا گشتها رو گرونتر حسابتون می کنن یا به مراکز طرف قرارداد خودشون میبرنتون !

البته استثنا هم حتما هست و احتمالا باشن لیدرهایی که هدفشون فقط ارائه خدمات درست و خوب به مسافران باشه نه جیب خودشون ! در کل اینکه کجا برا خرید مناسبتره ، نمیشه قطعی گفت ، هر جایی یه سری چیزهایی داره که شاید در شهر دیگه پیدا نکنی ! پس نمیشه گفت که مثلا جیپور ارزونتر از دهلی هست ! یا آگرا ارزونتره ! چون شاید جنسی که می خواین بخرین در دهلی باشه و در جیپور یا آگرا نباشه ، مثلا همسرم یه چند تا شال و روسری در دهلی پسندید که چون گفتیم در جیپور یا اگرا احتمالا ارزونتره نخریدیم و بعد دیگه مثل اون رو پیدا نکردیم ! 

بعد از خریدهامون با ریکشا به سمت هتل رفتیم تا آخرین شبمون رو در هتل آگرا سپری کنیم ، فردا صبح بار و بندیلمون رو بستیم و با همسفرمان با اتوبوس  مسافت 200 کیلومتری آگرا تا دهلی رو طی 6 ساعت طی کردیم  ، در طول این سفر هفت روزه سه روزش رو داخل اتوبوس و در راه هستید ! .

غروب به فرودگاه گاندی در دهلی رسیدیم ، سه چهارساعتی در فرودگاه به گشت و گزار پرداختیم ، فرودگاه اندیار گاندی واقعا بزرگه و تمیزو شیک هست و قابل قیاس با فرودگاه امام نیست ، پروازمون ساعت 12 و ربع  شب به وقت دهلی بود ، پرواز راس ساعت انجام شد با پرواز ماهان ، در مورد غذای پروازهای ایرانی بگم که واقعا به نظرم خوب و با کیفیته ، مهماندارها هم همه خوب و با اخلاق بودن ، بعد از سه ساعت و نیم  پرواز به فرودگاه امام رسیدیم ، بعد از کارای پذیرش و تحویل چمدون با دوستان و همسفرمان خداحافظی کردیم و اینچنین شد که سفر هند ما به پایان رسید !

نزدیکای اذون صبح به پارکینگ ماشینها رفتیم و سوار بر ماشین خودمون  راهیه  نگین کویر ایران یعنی اردکان ، شدیم . در این سفرنامه همون طور که در ابتدا گفتم من به ذکر جزئیات در مورد جاذبه ها  نپرداختم  فقط سعی کردم به ذکر یک سری تجربیاتی که احیانا در سفرنامه های دیگه نبود بپردازم ، امیدوارم براتون مفید بوده باشه ، بازم اگر کوتاهی در نگراش یا غیره بود ببخشید  ، در پایان ممنونم از تیم لست سکند که این فرصت رو در اختیار همه قرار میده تا بتونن تجربیاتشون رو در اختیار سایر دوستان بگذارن