سفر به شانگهای - تير ماه 1397

 

سفر به شانگهاي – تير ماه 1397

ابتدا بايد از لست‌سكند تشكر كنم چون من شخصا از سفرنامه‌هاش براي سفرهام خيلي وقتها استفاده كردم بهمين خاطر اين سفرنامه رو نوشتم شايد بعضي از خواننده‌ها در سفرشون به شانگهاي مورد استفاده قرار بدن ( در ضمن من اين سفرنامه‌رو از زبان دخترم نوشتم در واقع خودم‌رو جاي اون قرار دارم چون دخترم دوست داشت اين سفرنامه‌رو بنويسه و بخاطر مشغله‌ي درسي نتونست پس ظاهرا نويسنده يك دختر 17 سالست كه با پدر و مادرش به سفر رفته ) .

هزينه اوليه سفر براي 10 شب هتل 5 ستاره Radisson Blu Hotel Shanghai Hong Quan  و پرواز ماهان بعلاوه ويزاي كشور چين(ويزاي چين نفري 100 دلار و گرفتنش حدود11 روز طول كشيد) براي من و پدر و مادرم كلا نفري 6/150  ميليون تومان شد كه البته بدون ترانسفر و گشت شهري بود چون ما معتقديم در سفر بايد خودمان مسيرها و جاهاي ديدني را كشف كنيم براي همين قبل از سفر چندين سفرنامه را من و مادرم بصورت جداگانه مطالعه كرديم و خلاصه اي از جاهاي ديدني را نوت برداري كرديم در ضمن مادرم چند نقشه متفاوت از شهر و مترو شانگهاي را دانلود و پرينت گرفته بود و من هم در برنامه maps me نقشه شهر شانگهاي را دانلود كردم و روي آن جاهاي ديدني و محل هتل را علامت گذاري كرده بودم تا بصورت offline  در سفر بتونم از آن استفاده كنم و البته همه جا هم بدردمان خورد .

جمعه 8 تير ماه ساعت 18 با اسنپ بسمت فرودگاه امام خميني حركت كرديم در فرودگاه بعد از تحويل چمدان ها و گرفتن كارت پرواز ارز مسافرتي را كه نفري 1000 يورو بود از بانك سامان تحويل گرفتيم و بعد از café land  نوشيدني و كيك گرفتيم كه البته خيلي گران بود ساعت 22 پرواز ماهان به مقصد شانگهاي كه البته با 2/30  ساعت تاخير انجام شد. مدت پرواز 7/40  ساعت بود و از آنجايي كه شهر شانگهاي از نظر زماني 3/30 از تهران جلوتر است پرواز ما تقريبا ساعت 11/30 به وقت شانگهاي در فرودگاه پودونگ به زمين نشست بعد از انگشت نگاري و گذشتن از گيتهاي كنترل پاسپورت و زدن مهر ورود، چمدانها را تحويل گرفتيم و بسمت سالن مترو فرودگاه رفتيم از باجه مترو سه كارت مترو خريديم با گفتن اين جمله ( Yi  Zhang  Jiao tong  Ka )   (يي ژانگ جايو تانگ كا ) و دادن 300 يوان (پول كشور چين – هر 100 يورو تقريبا بين 710 تا 720 يوان ) كه هزينه خريد كارت 20 يوان و بقيه بابت شارژ كارت بود و البته هنگام خروج از كشور قرار بود با دادن كارت سالم آن 20 يوان و اگر پولي داخل كارت بود پس گرفته شود ولي هنگام برگشت متصدي باجه گفت كه باجه تعطيل است و نمي تواند كارت هاي ما را پس بگيرد و هزينه آن را پرداخت كند .

( از اين به بعد هر يك از ما يك كارت بليط داشتيم كه قابل استفاده در مترو و اتوبوس و شايد بعضي مراكز ديگر هم بود و قابل شارژ )

 

روز اول - هتل ما در ايستگاه West Shanghai Railway Station  در خط 11 مترو بود كه با عوض كردن يك خط  به ايستگاه مورد نظر رسيديم و از خروجي 2 مترو خارج شديم كه البته روزهاي بعد متوجه نزديكتر بودن خروجي 3 و 4 به هتل شديم بعد از خارج شدن از ايستگاه مترو بكمك maps me  هتل را بدون سوال پرسيدن از كسي پيدا كرديم و با نشان دادن واچر اتاق را تحويل گرفتيم برعكس هتل هاي ديگر هيچكس را براي آوردن چمدانها تا اتاق و تحويل اتاق نداشتن و با توجه به خط بد رسپشن كه بسختي انگليسي حرف مي زد با سختي اتاق را پيدا كرديم اولش بخاطر مقايسه كردن با  Capital Hotel  در شهر    Beijing خيلي تو ذوقمون خورد ولي بعد كم كم متوجه خوب بودن هتل مخصوصا از لحاظ تميزي و خوش برخوردي پرسنل شديم.

شكل1) تصويري از هتل 5ستاره ي Radisson Blu Hotel Shanghai Hong Quan

شكل2 ) داخل مترو

بعد از باز كردن چمدان ها و استراحت مختصري به سمت ايستگاه مترو رفتيم و با كمك نقشه مترو به سمت خيابان نانجينگ قسمت شرقي رفتيم(به چيني: 南京路 )ناجينگ شرقي حدود 1كيلومتر و پر از رستوران است و يكي از بزرگترين استارباكس هاي اسيا نيز در اين خيابان است .مكان مذكورايستگاه East Nanjing Rd  در خط 2 مترو  ( شهر شانگهاي داراي 17 خط مترو است كه تقريبا از تمام جاهاي ديدني و مهم شهر ميگذره و بدون استفاده از تاكسي و فقط با مترو به همه جاهاي ديدني شهر مي‌توانيد دسترسي داشته باشيد) بعد از خارج شدن از خروجي 4( البته با توجه به خروجي هاي زياد حتي بيش از 10 خروجي در بعضي ايستگاه ها بهتر است از متصديان مترو در مورد نزديكترين خروجي به مقصدتون سوال كنيد و بهترين كار اينه كه عكس اون منطقه يا اسم ان مكان به چيني را به متصدي ايستگاه نشون بدين تا شمارو به نزديكترين خروجي به مكان مورد نظر راهنمايي كند )  خيابان مذكور را پيدا كرديم واز روي maps me  بسمت ميدان مردم people square) ) رفتيم _ميدان مردم فضاي ديدني در قلب شهر شانگهاي است اين مكان داراي سنگفرش و ابنماهاي فراوان و مانند باغ است كه نزديك موزه شانگهاي نيز هست و در تعطيلات و جشنها مكاني براي جمع شدن افراد مشهور است_در راه براي شام Burger king خورديم كه بد نبود نفري حدودا 37 يوان شد بعد در ايستگاه مترو people square  وارد مترو خط 2 شديم كه بازارچه كوچكي بود سري به فروشگاه Miniso زديم(فروشگاه ژاپني كه در سطح شهر شعبه هاي فراوان دارد همه چيز در ان پيدا ميشود با قيمت مناسب) و در مسير برگشت به هتل از ميوه فروشي 3 عدد پرتغال و 3 عدد نارنگي خريديم كه تقريبا 50 يوان شد .

شكل 3) قسمت شرقي خيابان زيباي نانجينگ و نمايي از ساختمان گرد Star bucks   انتهاي خيابان

روز دوم -  صبح رستوران هتل براي خوردن صبحانه ( صبحانه خيلي متنوع و پر و پيمون بود البته براي خودشان قطعا عالي بود چون 70% خوراكي‌ها مخصوص خودشون بود و بعضي از غذاهاشون بوي خيلي خوبي نميده و براي ما خوش آيند نيست و نميتونيم امتحانشون كنيم با اينحال يكسري خوراكيهاي ديگه هم هست كه ميشه خورد از جمله ميوه‌ها و شيريني‌ها و نوشيدني‌هاشون و همين‌طور چند مدل سوسيس و كالباس و تخم‌مرغ و سبزي‌جات ..... ) .

بعد از صبحانه پدرم چون از ايران مريض بود و شب قبل هم بخاطر سرفه هاي پي درپي نخوابيده بود در هتل ماند تا كمي استراحت كند و من و مادرم دوباره بسمت نانجينگ رفتيم ولي اينبار قسمت غربي (ايستگاه West Nanjing Rd  در خط 2 مترو ، خروجي 4 ) ( براي هر بار استفاده از مترو ، يعني وارد شدن به ايستگاه مترو و خروج از ايستگاه ديگري با عوض كردن 2 تا 3 خط مترو ازكارت هر يك از ما حدودا بين 5/3 تا 5/4 يوان كم ميشد كه اين شامل 5 تا 6 ايستگاه در هر خط ميشد و در مسيرهاي طولاني‌تر مثل ديزني‌لند تا حدود 8 يوان هم كم شد و در مسير فرودگاه به هتل حدود 17 تا 18 يوان شد ) اين خيابان يكي از معروفترين خيابانهاي شهر است و مثل خيابان استقلال در شهر استانبول هم محلي براي خريد و هم محلي براي قدم زدن و غذا خوردن و تماشاي جمعيت زيادي است كه براي تفريح در اينجا به چشم مي‌خورد ( البته بايد متذكر شوم در شهرهاي چين برخلاف شهرهاي ديگر دنيا در مناطق توريستي بيشتر از 90% افراد چيني هستند و توريست خارجي كمتر ديده مي شود) در اين خيابان برندهاي معتبري مثل Zara – H&M – 21 forever – Bershka  - ....... شعبه دارند كه ما هم سري به آنها زديم بعد هم در مك دونالد بستني خورديم كه عالي بود .

شكل 4) خيابان نانجينگ غربي بعد از باران

شكل 5) بستني مك دونالدي

 بعد به هتل برگشتيم و با پدرم براي خوردن غذا دوباره از هتل خارج شديم بعد از عوض كردن 3 خط مترو به ايستگاه Changping Rd  در خط 7 مترو خروجي 4 رفتيم و با كمك maps me  بعد از حدودا 20 دقيقه پياده روي رستوران هندي Masala art  را پيدا كرديم در اين مسير خيلي اروپايي ديديم و محله زيبايي بود و رستوران هاي محلي زيادي هم بود كه البته بوي خوبي از آنها بمشام نمي رسيد و اين بوي بد در چين و تايلند خيلي عاديست رستوران هندي دكوراسيون قشنگي داشت و چند مشتري اروپايي هم داشت ما 2 تا نان سير و يك پياله ماست و يك نوشابه و يك مرغ تندوري و يك چيكن ماسالا سفارش داديم كه بدك نبود ولي خيلي تند بود قيمت غذاها روي هم 240 يوان شد كه خيلي گران بود براي مثال 1 ليوان نوشابه را 19 يوان و يك پياله كوچك ماست و خيار را 27 يوان حساب كرده بود !!! احساس كردم چون بلد نبوديم سرمون رو كلاه گذاشت .

شكل 6) نماي بيروني رستوران هندي

شكل 7) محله‌ي اطراف رستوران هندي

در مسير برگشت بجاي اينكه به هتل بريم با چند دقيقه پياده روي بكمك maps me از هتل به فروشگاه كرفور CarreFour  رفتيم كه البته خيلي شيك نبود و شكلات هاي متنوع نداشت كمي ميوه خريديم گردفروت ، آلو سياه ، يه ميوه استوايي صورتي رنگ كه اسمشو يادم نيست و قبلا تو تايلند خورده بوديم و بلوبري كه اولين بار بود امتحان ميكرديم  و بدك نبود ( جالب اينكه در صف صندوق اگه با جلويي خيلييي كم فاصله ميگرفتي يكي مي‌اومد جلوت و اين خيلي عادي بود چون چند جاي ديگه هم حتي تو صف خريد لباس در فروشگاههاي مارك‌دار  اين اتفاق افتاد ) در ضمن هر چه تو يخچالهاي فروشگاه دنبال دوغ گشتيم پيدا نكرديم .

 

روز سوم –  بعد از صبحانه با پرس وجو از رسپشن داروخانه اي روبروي هتل كشف شد و بعد آن با هزار بدبختي و پانتوميم خانم داروخانه دار كه خيلي هم باحوصله بود رو متوجه گلودرد و سرفه كرديم و بهمون قرص داد يك بسته قرص براي مصرف 2 روز فقط رفع سرفه 35 يوان شد.

بعد هتل قسمت Business Center  كار با اينترنت كامپيوتر كه دستگاه پرينتر براي چاپ هم داشت البته بدون كاغذ

 بعد از ظهر همگي بسمت نانجينگ E  در خط 2 مترو خروجي 4 و پياده روي بسمت  The  bund (اسكله وبلوار معروف كه كنار ساحل در طول رودخانه هوآنگ پو است و داراي مناظر زيبا از خيابانها و آسمانخراشهاست )در راه به چند فروشگاه هم سري زديم از جمله فروشگاه shanghai new world  كه موزه مادام توسو در آن است و همچنين سوپر‌ماركت خيلي شيكي هم در طبقه 2-  دارد با انواع شكلات‌ها و شيريني‌ها و خوراكي‌هاي متنوع و البته خيلي گران ( نسبت به سفر 3 سال پيش ما به پكن همچي گرانتر و البته پول ما بي ارزشتر شده بود و امكان خريد كمتر ) از پاساژ خارج شديم و وارد يكي از شعب starbucks  شديم دو تا كافه كارامل يكي سرد و يكي گرم گرفتيم كه هر كدام 37 يوان بود شيريني و ساندويچ سرد هم داشت قهوه‌ها فوق‌العاده بودن ‌‌‌‌بعد از خوردن قهوه ديگه بدون توقف بطرف باند حركت كرديم به باند كه رسيديم 2 تا نوشابه خريديم تا خنك شيم هوا فوق‌العاده گرم و شرجي بود با اينكه وسط هفته بود ولي خيلي شلوغ بود عكس گرفتيم مدتي در سايه نشستيم (در انجاتونل توريستي از زير آب كشيده شده است كه منطقه podugرا بهpuxi وصل ميكند) .

شكل 8) امتداد مسير خيابان نانجينگ به سمت باند

شكل 9) تصويري از ساختمانهاي معروف شانگهاي در سمت مقابل باند

شكل 10) خيابان باند

بعد به سمت مترو رفتيم و نزديك ايستگاه KFC  خورديم كه خيلي خوب بود 3 تا ساندويچ 1 قارچ سوخاري و 2 تا نوشابه كوچك و 1 سيب‌زميني 98 يوان شد كل مدت زماني كه غذا مي‌خورديم مادربزرگ و نوه‌ي ميز سمت راست و خانواده‌ي سمت چپ به ما زل زده بودن !!( توي شانگهاي و همين‌طور پكن قيافمون براي چيني‌ها خيلي جذابيت داشت چون در چندين مورد پيش اومد كه از ما مي‌خواستن باهاشون عكس بگيريم بعضي وقتها هم پيش مي‌آمد كه متوجه ميشديم دارن ازمون يواشكي عكس ميگيرن ) .

 بعد از غذا كمي پياده روي و برگشتيم هتل و براي بازديد روزهاي بعد رفتيم پيش رسپشن تا اطلاعاتي در مورد برج مرواريد و ديزني‌لند بگيريم كه در صورت امكان برامون بليط اينترنتي بخرن تا خيلي تو صف معطل نشيم البته لطف كردن و فقط سايت و app مربوطه رو معرفي كردن كه خودمون بخريم و ما چون كارت بانكي نداشتيم نمي تونستيم آنلاين خريد كنيم من قبلا تو يه سفرنامه ديگه خونده بودم كه رسپشن هتل براشون بليط اينترنتي خريده و پولشو نقدي ازشون گرفته و به همين اميد منم از رسپشن كمك ميخواستم – بهرحال منم چون حوصله بحث نداشتم تشكر كردم و رفتيم به اتاقمون براي استراحت ( در ضمن خوبه بدونيد بعضي چيزها مثل شكلات خارجي‌ها مثلا Kinder  در ايران ارزان تر از اونجاست خيلي چيزها قيمتشون 2 تا 3 برابر قيمت در ايرانه و مثلا براي يك بسته چيپس نزديك 35 هزار تومان يا بيشتر بايد پرداخت كرد ) .

 

روز چهارم –  صبح بعد از صبحانه هتل به سمت معبد Longhua & pagod  رفتيم اين معبد در سال 242 ميلادي ساخته شده و قديميترين و بزرگترين عبادتگاه در شانگهاي است و از چوب و اجر ساخته شده است( خط 11مترو ايستگاه Longhua  خروجي 2 ) نزديك ورودي معبد پيرمرد دستفرشي بود كه نوشيدني سرد مي‌فروخت و در كمال تعجب انگليسي هم بلد بود قهوه سرد خريديم هر  بطري 7 يوان كاملا يخ زده بود و هواي گرم معبد رو قابل تحمل مي‌كرد ورودي معبد نفري 10 يوان بود در قسمت ورودي معبد كنار يك باكس آتش عود گذاشته بودن كه ميتونستيد هر چقدر دوست دارين بردارين و براي بت‌هاشون روشن كنين داخل سالنهاي معبد كه از انواع و اقسام بت‌ها پرشده و خيلي هم تميزه تنها وسيله تهويه هوا پنكه‌ست كه اصلا جواب نميده و براي همين هم خيلي زود تقريبا 1 ساعته بازديدمونو تموم مي‌كنيم و از معبد خارج مي‌شيم .

شكل 11) ورودي معبد

شكل 12) معبد

باز هم مترو و اين بار بسمت yuyuan garden ( خط 10 مترو ايستگاه yuyuan خروجي 6 ) قبل از خارج شدن از مترو از فروشگاه بستني خريدم 5 يوان كه بدك نبود خارج مترو  مسيري رو كه بقيه ميرفتن دنبال كرديم و بعد از گذشتن از يك فضاي سبز به خيابان زيبايي رسيديم كه دو طرف ساختمانهاي قديمي چيني كه ظاهرا چوبي هم بودن و خيلي ديدني البته اين ساختمانها علاوه بر زيبايي بسيار هم بزرگ و مستحكم بنظر مي‌رسيدن و در كنار خيابان هم پر از مغازه‌هاي صنايع دستي و لباس‌هاي محلي و پارچه و شال و .... بود بعد از گذشتن از چند كوچه و تقاطع و گرفتن عكس از ماهي‌هاي داخل آبي كه از بين يكي از كوچه‌ها رد ميشد به ورودي باغ يويوان رسيديم ورودي نفري 30 يوان بود يك ساعتي طول كشيد تا كل باغ رو گشتيم و عكس گرفتيم با اينكه وسط هفته بود خيلي شلوغ بود و مطابق معمول همه جاهاي ديدني در چين اكثريت بازديد كننده‌ها چيني بودند .

شكل 13) مسير رفتن بسمت باغ يويوان

شكل 14) مسير رفتن بسمت باغ يويوان

شكل 15) قبل از ورودي  باغ يويوان

شكل 16) مجسمه‌اي از اژدها روي يكي از ديوارهاي باغ يويوان

 

بعد از بيرون آمدن از باغ در مسير برگشت تا مترو آب پرتغال خورديم 20 يوان كه تعريفي نداشت نه خنك بود و نه مزه‌ي پرتغال ميداد بعد هم مغازه‌اي كه خرچنگ مي‌فروخت رو ديديم و براي امتحان كردن طعم آن خريديم سيخي 25 يوان كه 3 تا خرچنگ به سيخ زده بودند و البته بايد با دست مي خورديم كه دستكش نايلوني هم بود بقدري تند بود كه ما چيز زيادي از طعمش نفهميديم .

شكل 17) خوراك خرچنگ

در كل 3 تا 4 ساعت yuyuan garden و محله‌ي اطرافش وقتمونو گرفت سوار مترو كه شديم يادمان افتاد معبد شهر خدا city god of temple  كه كنار يويوآن بود رو فراموش كرديم و چون اول صبح معبد longhua  رو ديده بوديم خيلي ناراحت نشديم و خودمونو با جمله‌هايي مثل اينكه همه معابد شبيه همند دلداري داديم از آنجا به xintiandi  رفتيم كه محله‌اي خاص بود بخش شمالي خانه‌هاي قديمي با چيدمان مدرن داخلي ، بخش جنوبي هم كافه و گالري و بوتيك -  هرچي گشتيم نه مك‌دونالد بود نه ‌kfc   ما كه از خروجي 13 بيرون اومده بوديم رفتيم داخل فروشگاهي كه در اون نزديكي بود و داخلش سوپرماركت لوتوس بود اونجا چرخي زديم و دوباره بسمت مترو آمديم و براي خوردن غذا به نانجينگ (w) آمديم با خط 2 و از خروجي 2 خارج شديم در خلاف جهت استارباكس حركت كرديم و مك‌دونالد رو پيدا كرديم غذامون حدود 100 يوان شد بعد پدرم بخاطر خستگي زياد از ما جدا شد و من و مادرم در نانجينگ (w) شلوغ و پررفت و آمد قدم زديم و عكس گرفتيم بعد يكي و دو ساعت برگشتيم هتل .

 

روز پنجم -  برج مرواريد شرقي oriental pearl tv tower  ( خط 2 مترو ايستگاه lujiazui و خروجي 4 ) ساعت 30/9 صبح اونجا بوديم و بليط  ورودي كه شامل گوي سياه + موزه براي هر نفر 180 يوان بود رو تهيه كرديم اگه براي طبقات بالاتر هم مي‌خواستيم قيمت‌ها فرق مي‌كرد ولي در هر صورت بازديد از موزه جزء حتمي بليط بود بهرحال ما عكس طبقه‌اي كه روي شيشه راه ميريد را نشان داديم و بليط مربوط به آن را كه براي هر نفر 180 يوان بود رو گرفتيم خوشبختانه خيلي شلوغ نبود وارد ساختمان كه در ورودي بازرسي داشت شديم و با آسانسور بهمراه توريستهاي ديگه و البته متصدي مربوطه كه توضيحاتي هم راجب به برج ميداد بالا رفتيم آسانسور در طبقه‌اي كه ديواره شيشه‌اي داشت ايستاد و بعد هم با پله يك طبقه پايين رفتيم ارتفاع 268 متري كه ديواره و كف شيشه‌اي بود  نگاه كردن به پايين از زير پا و در آن ارتفاع تجربه فوق‌العاده جالب و البته در ابتدا كمي دلهره آور بود ولي بعد از چند دقيقه همچي عادي مي‌شود .

شكل 18) برج مرواريد شرقي oriental pearl tv tower

شكل 19) تصويري از ديد انسان از كف طبقه شيشه‌اي برج

شكل 20) طبقه شيشه‌اي برج با توريست‌هاي چيني

 همه مشغول گرفتن سلفي و عكس بودن ما هم بعد از اينكه يك دور كامل اون بالا زديم و كلي عكس گرفتيم و از wifi برج استفاده كرديم و از تماشاي مناظر اطراف از اون بالا كاملا سير شديم با آسانسور اومديم پايين و رفتيم براي ديدن موزه‌اي كه زير اين برج عظيم بود كه البته خيلي ديدني بود يك موزه مردم شناسي كه گذشته چين، جنگها ، شكستها ، پيروزيها ، و مراحل رشد و شكوفايي اونو خيلي خوب با مجسمه‌ها و ماكتها و نقاشي و تصاوير انيميشن به تصوير كشيده بود و اين در فضايي كاملا سنتي و متفاوت از فضاي مدرن برج بود بيجهت نبود كه بازديد از موزه روي تمامي بليطهاي برج اضافه شده بود تا به واسطه اون بازديد كننده به قدمت و عظمت و پيشينه اين كشور بيشتر واقف بشه البته ارزش ديدن هم داشت .

شكل 21) ماكتي از يك رستوران قديمي داخل موزه برج

شكل 22) مجسمه‌هاي داخل موزه

در طبقه پايين برج فروشگاه هم داشت در كل بازديد از برج و موزه حدودا 30/2 تا 3 ساعت طول كشيد بعد از خارج شدن از برج كه بارون شديدي هم گرفته بود رفتيم بسمت lujiazui circle traffic road   پل دايره‌اي شكل مخصوص عابرين كه وسط آن ميدان زيبايي بود و از روي پل نماي زيبايي از ساختمانهاي بزرگ و البته برج مرواريد به چشم مي‌خورد بعد هم سري به disney store  زديم كه خيلي گرون بود و ما به تماشا اكتفا كرديم بعد رفتيم منطقه‌اي خارج شهر كه outlet بود و تعداد زيادي از برندهاي داخلي خودشون كه ما نمي‌شناختيم و به شكل مغازه‌ها و فروشگاه‌هاي چسبيده بهم در محل روبازي جمع بودند و البته قيمت‌ها بعد از تخفيف هم هنوز آنقدر بالا بود كه براي خريد خيلي گرون بود البته ماركهايي مثل Adidas وnikeو...هم بود كه نسبت به كيفيت قيمتهاش خوب بود ( خط 17 مترو ايستگاه   خروجي 3 ) تقريبا 1 ساعت در ايستگاه مونديم تا بارون كند بشه تا بتونيم بريم بيرون ولي هوا فوق‌العاده بود از ايستگاه مترو تا جايي كه منطقه اوت‌لت بود با پرس‌وجو تقريبا 15 تا 20 دقيقه پياده رفتيم اول از بازار مبل و چوب گذشتيم بعد به فروشگاه‌هاي لباس رسيديم غذامونو اونجا دوباره ‌kfc خورديم و دست از پا درازتر با كلي خستگي و نااميدي از خريدي مناسب برگشتيم هتل (  توصيه نمي‌كنم كه براي خريد بريد اين منطقه مگه اينكه جز اوناي باشين كه سفرو براي خريد دوست دارن و بيشترين هزينه رو تو سفر به خريد اختصاص ميدن ) .

روز ششم - صبح بعد از صبحانه با مترو رفتيم شهر زاجياجيائو كه شبيه شهر ونيز بود( خط 17مترو ايستگاه zhujiajiao )  در ورودي شهر يكسري ريشكا بود كه توريست‌ها رو تشويق مي‌كردن تا مسير كوتاهي كه به كوچه پس‌كوچه‌ها منتهي ميشه رو با اونها برن ( ريشكا وسيله‌اي كه شبيه كالسكه‌س كه به دوچرخه وصله و راننده با ركاب زدن شما رو در مسيرهاي كوتاه جابه‌جا ميكنه اين وسيله در خيلي شهرهاي توريستي ديگه دنيا هم هست با ريشكا رو تو شهر پكن و همين طور شهر بانكوك تايلند هم ديده بوديم و براي مسيرهاي كوتاه استفاده كرديم) البته اولش بخاطر اينكه وزنتون توسط يه انسان كشيده ميشه حس خوبي به آدم نميده ولي با توجه به اينكه بالاخره اين وسيله‌اي براي امرارمعاشه‌شونه ما هم سوار شديم ولي اينجا ديگه خيلي چونه نزديم و دوتا ريشكا گرفتيم كه مارو تا ابتداي مسير پياده روي به كوچه‌هاي آبي برد توي اين شهر خونه‌ها روي رود بنا شده بود و آب از بين كوچه پس‌‌كوچه‌ها رد ميشد البته آب خيلي كثيف و آلوده بود ولي در نماي كلي تصوير خوبي به بيننده مي‌داد بعد كمي قدم زدن باران شديدي گرفت كه مجبور شديم تقريبا يك ساعت داخل يك مغازه بايستيم تا از شدت باران كم بشه و بتونيم به مسيرمون ادامه بديم .

شكل 23) شهر زاجياجيائو

شكل 24) شهر زاجياجيائو

بعد از خلوت شدن محله بخاطر بارون استفاده كرديم يك ساعتي زير بارون قدم زديم هوا فوق‌العاده بود و بعد از گرماي صبح خيلي بهمون چسبيد مسير برگشت رو دوباره تا نزديكي هتل با مترو رفتيم و در يكي از ايستگاهها كه مركز خريد هم بود و يك طبقه هم فودكورت داشت سعي كرديم يه غذاي محلي بخوريم كه البته اصلا خوب نبود با اينكه يك پرس گرفته بوديم سه نفري نتونستيم حتي نصفشم بخوريم پس دوباره رفتيم سراغ ‌KFC  و بعد هم هتل استراحت و تجديد قوا براي روز بعد و برنامه بازديد از يه جاي ديدني يا تفريحي ديگه .

شكل 25) غذاي چيني

روز هفتم جمعه - با توجه به جستجوهايي كه از قبل كرده بوديم براي اينكه به شلوغي آخر هفته نخوريم در ضمن هزينه ورودي بيشتري رو بخاطر آخر هفته متحمل نشيم تصميم گرفتيم حتما خارج از شنبه و يكشنبه بريم ‌disney land ، براي همين امروز رو كه هوا هم آفتابي بود راهي آنجا شديم ( خط 11 مترو آخرين ايستگاه Disney land  خروجي 2 ) بعد از خارج شدن از مترو بدنبال جمعيت رفتيم تا بعد از 5 دقيقه پياده روي به ورودي و باجه‌هاي فروش بليط رسيديم ( تا يادم نرفته بگم كه حتما با خودتون خوراكي و نوشيدني ببرين اگه هم فراموش كردين اونجا تو ايستگاه مترو فروشگاه‌هاي مختلفي همينطور family mart هست كه ميتونيد خريدتونو انجام بدين كه مجبور نشين داخل پارك با قيمت‌هاي بالا خوراكي بخرين ) براي خريد بليط ازمون يه پاسپورت خواستن كه خوشبختانه همراهمون بود ورودي براي هر نفر 399 يوان براي يك روز و 499 يوان براي دو روز و ايام تعطيل و آخرهفته‌ها 575 يوان بود به ما هم گفتن كه نفري 575 يوان ما هم اعتراض كرديم كه چرا ؟ گفتن امروز روز دانش‌آموزه و haliday  محسوب ميشه ما هم بالاخره با كلي غرزدن پذيرفتيم و بليط‌ها رو گرفتيم ساعت 11 وارد محوطه Disney land  شديم البته با كمي دلخوري چون كلي برنامه ريزي كرده بوديم كه بليط معمول رو بخريم ولي در نهايت گرونترين رو خريديم فضاي خيلي متفاوت و هيجان‌انگيزي بود و در بدو ورود آدم گيج ميشه كه بايد از كجا شروع كنه و آيا ميتونه از وقت و هزينه‌اي كه كرده بهترين استفاده رو بكنه و همه تفريحات اونجا رو ببينه يا نه ؟ با گرفتن نقشه از دكه مخصوص راهي اولين بازي شديم و چيزي نگذشت كه فراموش كرديم كه چه مبلغ بالايي براي ورودي پرداخت كرديم پس سعي كرديم بيشترين لذتو از مكان و زمانمون ببريم .

شكل 26) ورودي ديزني‌لند

شكل 27) ديزني‌لند

شكل 28) قصر معروف ديزني‌لند

داخل محوطه پر بود از غرفه‌ و فروشگاه و رستوران‌هاي جور واجور كه البته خيلي هم گرون ، مثلا من يه بستني ميكي‌موس خريدم 40 يوان كه چندان فرقي با بستني عروسكي خودمون نداشت ما با خودمون  كيك و ميوه برده بوديم در ضمن نسكافه و ليوان هم داشتيم كه آبجوش مجاني گرفتيم و نسكافه خورديم .

شكل 29) قسمتي از پارك با بازيهاي مهيج

يك طرف پارك تفريحات مهيج و ترسناك داشت و طرف ديگر تفريحات آرامش بخش و كارتوني كه واقعا قشنگ بود و مناسب سن همه بود و همه حتي افراد سن بالا لذت ميبردند ساعت 8 شب رژه بود بعد هم اختتاميه فوق العاده با آتيش بازي روي قصر زيباي وسط محوطه كه فوق‌العاده‌ تماشايي و جذاب بود .

شكل 30) آتيش بازي اختتاميه پارك

ساعت حدود 10 بود كه بعد از خريدن ساعت كارتون ديو و دلبر و گرفتن جايزه اون از پارك خارج شديم و حدود ساعت 12 رسيدم هتل و رفتيم براي خوردن شام kfc كه متاسفانه تعطيل كرده بود و ما بعد از گرفتن سالاد مخصوصمون از family mart  ( كه هر روز در كنار غذامون مي خورديم ) رفتيم به يك رستوران محلي و چند سيخ گوشت و سوسيس و قارچ گرفتيم ولي اصلا تعريفي نداشت بعد هم هتل و از شدت خستگي بيهوش شديم .

 

روز هشتم -  بخاطر خستگي روزهاي قبل بدون برنامه بعد از خوردن صبحانه هتل و كمي تعلل از هتل خارج شديم و با توجه به آدرسي كه چند روز قبل از رسپشن گرفته بوديم رفتيم بازار tian tong  ( مترو خط 10 يا 12 محل تلاقي اين دو خط ايستگاه tion tong Rd  خروجي 3 ) غرفه ‌هاي لباس از همون داخل مترو شروع ميشدن و طبقات بالا هم كلي فروشگاه بود و قيمت‌ها مناسب و قطعا طبق سنت خريد در چين اجناسي كه قيمت نخوردن رو حتما بايد با كلي چانه‌زني و قهر و آشتي و ..  خريد كرد تا سرتون كمتر كلا بره كه البته اين طور خريد كردن و چانه زدن خالي از لطف نيست و براي مادر من هم خيلي دلچسب و شيرين بود بگذريم بعد از كمي خريد دوباره راهي خيابان مورد علاقهمان نانجينگ (E) شديم و بعد از گرفتن سالاد هر روزه غذامونو تو berger king  خورديم و چون هنوز سير نشده بوديم يه ساندويچ سفارشي هم از subway  گرفتيم و چاشني نهارمون سه تايي خورديم بعد هم كمي در zara  و H&M گشتيم و در انتها خودمونو مهمون بستني‌هاي جورواجور مك‌دونالد كرديم كه برخلاف ظاهرشون همه يه طعم داشتن و تقريبا دست نخورده روي ميز موندن .

 

روز نهم -  ( در ابتداي اين سفرنامه من هزينه‌هاي تور رو براي 10 شب هتل + ويزا + پرواز ماهان ذكر كردم ولي يك شب ناخواسته به اقامت ما اضافه شد در واقع چند روز مانده به پرواز رفت تهران به شانگهاي از طرف آژانس با مادر من تماس گرفتن و متذكر شدن كه پرواز برگشت ما از شانگهاي به تهران كنسل شده و ما بايد يك روز زودتر يا يك روز ديرتر برگرديم و پرواز برگشت رو بجاي سه شنبه شب براي روز دوشنبه شب يا چهارشنبه شب اوكي كنيم و اين يعني يا بايد از هزينه يك شب هتلمون صرفنظر كنيم و يك روز زودتر برگرديم يا به نرخ دلار روز كه هرروز در حال بالارفتن بود يك شب هتل اضافي بگيريم و البته يك روز بيشتر بمانيم و بيشتر هزينه كنيم كه اين هردو بر خلاف ميل ما بود ولي مجبور به قبول يكي بوديم ضمن اوكي كردن پرواز براي يك روز ديرتر و رزرو هتل به وسيله آژانس مادرم هم بيكار ننشست و در تماس با ماهان تقاضاي گرفتن خسارت بابت اين كنسلي و اجبار به تغيير زمان برگشت شد در كمال ناباوري البته بكمك خانم محترم و پيگيري كه از كاركنان ماهان بود مادرم موفق شد قول پرداخت هزينه هتل توسط نمايندگي ماهان در شانگهاي را بگيرد ) .

بدلايلي كه گفتم براي هماهنگي با نماينده ماهان در شانگهاي مجبور شديم بعد از صبحانه چند ساعتي را براي تماس با تهران و فرد مذكور در شانگهاي در هتل بمونيم و بالاخره قرار براين شد بوسيله رسيدي كه از هتل ميگيريم در فرودگاه از نماينده ماهان هزينه رو دريافت كنيم بعد از اينكه هماهنگي‌ها انجام شد ساعت حدود 4 بعداز ظهر از هتل خارج شديم از اونجايي كه منطقه‌ي باند در شب بسيار ديدنيست و ما تصميم گرفته بوديم يكبار هم شب اونجا رو ببينيم پس دوباره راهي نانجينگ شديم اول نهار رو در مك‌دونالد خورديم بعد هم پاساژ shanghai new word  و قسمت سوپرماركتش خريد شكلات و تنقلات بعد هم با خيل جمعيتي كه عصر روز تعطيل بيرون بودن پياده بسمت باند رفتيم در مسير به فروشگاه‌هاي صنايع دستي و همين‌طور فروشگاه mini so سر زديم ( فروشگاه زنجيره‌اي mini so كه يك برند ژاپنيست و در شهرهاي چين شعبه‌هاي متعددي دارد و لوازم دم دستي و خورده ريزهاي ارزان قيمت را عرضه مي‌كند البته با قيمت مناسب از 5 يوان تا بندرت 50-60 يوان كه قطعا در بازديد از آنجا خريد هم مي‌كنيد ) محوطه باند اينبار هم خيلي شلوغ بود و بندرت جاي خالي براي عكس گرفتن ميشد پيدا كرد اما در شب و با نور چراغ‌هاي فراواني كه روي آسمان‌ خراش‌ها انداخته شده بود بسيار زيبا و تماشايي بود .

شكل 31) نمايي از باند در شب

 دوباره پياده به سمت مترو و بعد هم هتل اينبار زمانبنديمان مناسب نبود و بعد از پياده شدن از مترو اول و رفتن بسمت خط 11 مترو با درهاي بسته مواجه شديم و متوجه شديم مترو تعطيل شده ساعت حدودا 30/11 شب بود و هنگام خارج شدن از مترو از خانم و آقاي چيني كه مثل ما به در بسته خورده بودند براي گرفتن تاكسي راهنمايي خواستيم خانم كه انگليسي خيلي خوب بلد بود طرف صحبت ما شد و پرسيد اهل كجاييم اول فكر مي‌كرد اروپايي احتمالا ايتاليايي هستيم بعد كه فهميد ايراني هستيم براش خيلي جالب بود  و بعد ما رو راهنمايي كرد كه بايد به سمت شرق بايستيم و گفت تاكسي تا هتل حدودا 40 يوان مي‌گيرد و بعد خداحافظي كردن و رفتن بعد از چند دقيقه دوباره برگشت و گفت اين ساعت از شب سخت بتونيد تاكسي بگيريد و لطف كرد با برنامه‌اي كه روي گوشيش بود احتمالا شبيه به اسنپ ما ، برايمان تاكسي گرفت و منتظر ماند تا تاكسي بيايد و بعد از صحبت با راننده تاكسي و دادن آدرس هتل به زبان چيني از ما خداحافظي كرد و رفت از صميم قلب هر سه نفر ما از اون خانم قدردان بوديم و احساس خيلي خيلي خوبي بود كه يه خانم از يه مليت ديگه و با يه زبان ديگه اينقدر انسان و مهربان بود و بي‌تفاوت از كنار ما نگذشت .

اين مسير كوتاه نصف مسير هر باره ما با مترو بود تاكسي 48 يوان حساب كرد كه با مترو براي 3 نفرمون تقريبا 12 يوان ميشد ما هر روز حداقل چهار بار از مترو استفاده مي‌كرديم كه اگه تاكسي سوار مي‌شديم تو اين 12 روز هزينه رفت و آمدمون چند برابر مي‌شد .

 

روز دهم -  بالاخره نوبت پارك آبي شد و ما بعد از صبحانه حدود 10 راهي پارك تفريحي دره شادي playa maya water park  شديم ( خط 9 مترو ايستگاه sheshan  خروجي 3 ) بعد از خارج شدن از مترو و گذشتن از پل هوايي اتوبوس‌هاي مخصوص پارك آبي و همين طور شهر بازي كه نزديك پارك آبي بود ايستاده بودن تا بازديد كننده‌ها رو تا پارك‌هاي مذكور ببرن و موقع برگشت هم دوباره شما رو تا ايستگاه مترو مي‌رسوندن و البته اين اتوبوس‌ها سرويس‌هايي بودن كه از طرف پارك‌ها گذاشته شده بود و رايگان بود ورودي نفري 220 يوان و هر خوراكي هم كه همراهتون باشه ازتون مي‌گيرن و ميندازن دور پس با خودتون خوراكي نبرين پارك آبي خيلي بزرگ و وسايل و تجهيزات مدرن و هيجان انگيزي داشت مطابق معمول جاهاي ديدني و تفريحي چين هم شلوغ و صف‌هاي طولاني براي استفاده از وسايل بازي و براي هر چيزي مثل كمد لباس و حتي تيوپ بازي كه معمولا در خيلي از پاركها رايگانه بايد پول پرداخت مي‌كردين روز خيلي خوبي بود با اين كه خيلي خسته شديم ولي خيلي خوش گذشت .

شكل 32) ورودي پارك آبي playa maya water park

شكل 33) تعدادي از سرسره‌هاي پارك آبي

حدودا ساعت 30/7 از محوطه خارج شديم و با اتوبوس‌هاي پارك برگشتيم ايستگاه مترو ، براي شام چون محله تيانزيفانگ در همان مسير خط مترو بود رفتيم اونجا ( خط 9 مترو ايستگاه dapuqiao  خروجي 1 ) چون خيلي گرسنه بوديم شام رو داخل پاساژي كه به مترو راه داشت مك‌دونالد خورديم و بعد از فروشگاه خارج شديم و بعد از 10 دقيقه پياده‌روي وارد كوچه پس كوچه‌هاي بازارچه شديم كه خيلي ديدني بود ولي ما چون خسته بوديم قرار شد فردا بيايم و درست وحسابي تو اين بازارچه بگرديم پس دور كوتاهي زديم و برگشتيم هتل .

روز يازدهم -  معبد بوداي جيد ( خط 13 مترو ايستگاه Jiangning Rd  خروجي 3 ) ورودي نفري 20 يوان مثل معبدي كه روزهاي قبل رفته بوديم پر بود از مجسمه‌هاي كوچيك و بزرگ در ساختمانهايي با معماري قديمي چيني و البته بسيار زيبا در آخرين ساختمان هم بودايي بزرگ كه به شكل خوابيده قرار گرفته بود و رنگ و ظاهري متفاوت از بقيه بوداها داشت .

شكل 34) معبد بوداي جيد

شكل 35) آخرين مجسمه داخل معبد

 بعد از بازديد از معبد رفتيم براي ديدن starbucks reserve كه بزرگترين شعبه استارباكس در آسياست ( خط 2 مترو ايستگاه Nanjing Rd (w)  خروجي 11 ) اين شعبه كه فضاي فوق‌العاده بزرگي داشت و در واقع يه نمايشگاه ديدني از محصولات و همين‌طور نحوه آماده سازي قهوه رو بطور كامل در معرض ديد گذاشته بود انواع و اقسام قهوه و كيك‌ و البته كلي خوراكي‌هاي متنوع ديگه رو هم داشت كه ضمن بازديد از اين فضاي ديدني ميتونستي در كنار گپ زدن با همراهات چيزي هم بخوري بگذريم كه فوق‌العاده گرون بود .

شكل 36) تصوير ساختمان بزرگترين شعبه استارباكس در خاورميانه

شكل 37) داخل استارباكس

بعد از ديدن استارباكس تصميم گرفتيم بريم و بازديدمونو از محله تيانزيفانگ كه شب قبل بخاطر خستگي نيمه تموم مونده بود كامل كنيم در ابتدا قبل از اينكه وارد كوچه پس كوچه‌هاي اونجا بشيم يه گروه كوچيك از تلويزيون تايلند بسمت ما آومدن و ازمون خواستن اسم يكي از غذاهاشونو كه خودشون مي‌گفتن و تلفظش هم خيلي سخت بود رو تكرار كنيم و بعد از ما خواستن كه يه كلمه بگيم كه تكرار كنن من گفتم قورمه سبزي و در كمال تعجب خيلي راحت و درست تلفظ كرد بعد هم بهمون هديه دادن برخوردشون در كل خيلي خوشايند بود و احساس خوبي رو بما بعنوان يه توريست القا مي‌كرد . خلاصه وارد كوچه پس كوچه‌هاي تنگ و شلوغ تيانزيفانگ شديم و قدم زنان به مغازه‌هاي كوچيك و بزرگ و ديدني آنجا سرك كشيديم و از اين فضا كلي لذت برديم بعد از گشتن و خوردن غذا برگشتيم هتل تا چمدون‌ها رو ببنديم چون آخرين شبي بود كه تو شانگهاي بوديم .

شكل 38) محله شلوغ تيانزيفانگ

شكل 39) محله شلوغ تيانزيفانگ

روز آخر -  بعد از صبحانه اتاق رو تحويل داديم و بابت روز آخر هم تسويه حساب كرديم و رسيد گرفتيم بعد هم چمدون‌ها رو تحويل رسپشن داديم و از هتل بقصد خريدي مختصر خارج شديم اول رفتيم ايستگاه tiantong   و آنجا كمي خريد كرديم براي آخرين بار رفتيم خيابان زيباي نانجينگ رود و چرخي زديم و نهار رو در مك‌دونالد خورديم بعد حدود 6 عصر برگشتيم هتل و چمدونها رو گرفتيم و راهي فرودگاه podong Airport   شديم ساعت 8 رسيديم و بعد از تحويل چمدان‌ها و گرفتن كارت پرواز از متصدي سراغ نماينده ماهان رو گرفتيم و در كمال ناباوري موفق شديم هزينه يك شب اضافه هتل رو از نماينده ماهان  بگيريم بعد هم از دستگاه‌هاي آب داخل فرودگاه آب جوش گرفتيم و با نسكافه‌اي كه همراهمون بود يه نسكافه خورديم و سوار هواپيما شديم ساعت پروازمون 11 شب روز چهارشنبه 20 تير ماه بود كه با 40 دقيقه تاخير انجام شد مدت زمان پرواز 40/8 و حدود 30/6 صبح روز پنج شنبه به تهران رسيديم  بعد از تحويل گرفتن چمدانها با اسنپ به منزل برگشتيم .

سفر خيلي خوبي بود و خيلي خوش گذشت اميدوارم باز هم بتونيم به يه جاي جديد سفر كنيم هر چند با اين وضعيت گروني و بالا رفتن نرخ دلار بعيد بنظر ميرسه ولي من بازهم اميدوارم و منتظر براي يه سفر جديد و كلي خاطره قشنگ و بياد موندني به اميد آنروز .

 

نویسنده :مژگان مرادی

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.