سفری ماجراجویانه به شهرهای مالزی

روز پنجم:

امروز قرار است ساعت 9:30 دقیقه صبح با اتوبوس از ترمینال TBS برای یک شب اقامت در شهر پنانگ حرکت کنیم.

بنده بنا به دلایلی در ایران تور ترکیبی نگرفته بودم و قصد داشتم فقط برای یک شب و دو روز انجا اقامت داشته باشم و بعدا فهمیدم همین دو روز برای بازدید از مناطق توریستی شهر کفایت می کند. به این منظور در ایران از آژانس هتل رویال پنانگ 4 ستاره رو برای یک شب به مبلغ 600 هزار تومان رزرو کرده بودم. قبل از اون قصد داشتم خودم از سایت BOOKING هتل ارزانتری رو رزرو کنم  اما به دلایلی که در بخش تجربیات سفر عرض کرده ام موفق به اینکار نشدم. لذا هتل رویال رو برای یک شب از طریق آژانس رزرو کرده بودم.

برنامه دیگری هم که قبل سفر در نظر داشتم این بود که حداقل یک مسیر رفت یا برگشتمون به شهر پنانگ رو با قطار بریم تا سفر با قطار رو در کشور مالزی تجربه کنم که آن هم بدلیل ازدحام جمعیت به مناسبت سال نو چینی مسیر نشد و بلیط قطار گیرمون نیامد.

در ساعت مقرر از هتل با گرپ به KL SENTRAL و از آنجا با مترو خط 7  به ترمینال TBS رفته و از آنجا با اتوبوس به سمت شهر پنانگ حرکت کردیم. ساعت 2 بعداز ظهر که به ترمینال شهر Butterworth رسیدیم و از آنجا با پرداخت 3 رینگت از طریق اسکله سلطان عبدالحلیم به شهر George Town در آنطرف آبها در جزیره پنانگ رفتیم. حسابی گرسنه بودیم و به همین خاطر بلافاصله از انجا با گرپ به هتل رفتیم و بعد از check in و پرداخت 13 رینگت مالیات اتاقمون رو تحویل گرفتیم. هتل و اتاقمون برخلاف هتل کوالا بسیار شیک و مرتب با view عالی از شهر جرج تاون بود و اونجا بود که فهمیدم داشتن پنجره و view مناسب یکی از فاکتورهای مهم در انتخاب هتل می باشد. 

شکل 47: نمایی از شهر جرج تاون از پنجره هتل رویال پنانگ

  

بعد از اندکی استراحت از هتل خارج شدم و دور اطراف هتل رو برای پیدا کردن رستوران یا فست فودی گشتم تا نهار یا بهتر بگم عصرانه ای پیدا کنم. موضوع جالبی که اون روز و روز بعد متوجه شدم این شهر مملو بود از رستورانهای چینی و یا بهتر بگم شرق دور که غذاهاشون نمی گم بد بود شاید خیلی از غداهاشون با ذائقه ما جور در می آمد اما ما با هیچکدام از غذاهاشون آشنایی نداشتیم و نمی شد که همه اونها تست کرد و بعد سفارش داد. ضمن اینکه به عقیده من در مسافرت باید حتی الامکان از خوردن و آشامیدن غذاها و نوشیدنی های ناآشنا پرهیز کرد چراکه مریض شدن در سفر مساوی است با خراب شدن کل سفر.

 بلاخره رستوانی پیدا کردم که چیزی شبیه مرغ کنتاکی با برنج داشت و لذا به هتل برگشتم و مجدد به اتفاق همسر به رستوران رفتیم و بعد از صرف غذا با گرپ Penang Hill رفتیم.

شکل 48: میز نهارمون در رستوران نزدیک هتل رویال

  

پنانگ هیل تپه مرتفعی و جنگلی در حاشیه شهر بود که بر فراز آن اماکن توریستی شامل معبد و مسجد ، پل معلق ، باغ گیاهشناسی و ویو پوینتی از شهر جرج تاون در میان دریا و جنگل  های استوایی قرار داشت.

برای رفتن به بالای تپه باید از قطار کابلی استفاده می کردیم که شبیه به یک اتوبوس یا واگن کوچک بود که بر روی یک ریل در سربالایی یا سرپایینی حرکت می کرد و کرایه آن نفری 15 رینگت بود. بعد از رزرو بلیط قطار کابلی و کمی انتظار در صف طولانی آن، سوار این دستگاه شدیم و در مسیر باشکوه جنگلی به بالای تپه بالا رفتیم. خیلی هیجان زده شده بودیم.

شکل 49: قطار کابل پنانگ هیل (عکس از اینترنت)   

بالای تپه که رسیدیم از تمام اماکن دیدنیش بجر پل معلق دیدن کردیم و دوباره با همون قطار کابلی اومدیم پایین.

شکل 50: ویوپوینت زیبا از بالای تپه پنانگ هیل    

شکل 51 تا53:  گوشه هایی از اماکن و طبیعت پنانگ هیل

      

   

شب شده بود و از مردم محلی شنیدیم که بدلیل عید سال نو چینی معبد معروف Kek Lok Si Buddhist Temple چراغانی و باشکوه است و لذا از آنجا با گرپ به سمت معبد رفتیم. این معبد معروف در نزدیکی پنانگ هیل و در حاشیه شهر جرج تاون قرار دارد. خیابان منتهی به معبد ترافیک عجیبی شده بود.

هر طور بود خودمون رو به معبد رساندیم. شکوه و زیبای خیره کننده معبد با آن تزیینات و آوریزها و فانوس های قرمز و رنگارنگ جزء تجربیات تکرار نشدنی سفرمون بود بطوریکه الان میتونم به جرات بگم ارزش دیدن اون معبد در اون شب استثنایی با کل دیدنی های سفرمون برابری می کند.

شکل 54 تا58: گوشه هایی از نماهای داخل معبد Kek Lok Si پنانگ

    

    

    

    

    

خلاصه بعد از یکی دو ساعتی گشت و گذار در اماکن متعدد معبد و کلی خاطره خوب برگشتیم پایین تا به هتل برگردیم. اما خیابان منتهی به معبد از ترافیک زیاد قفل شده بود لذا پیاده راه برگشت رو مسافتی پیمودیم تا به جای خلوت برای درخواست گرپ برسیم. به یه جاهای رسیدیم که خیابان خلوت بود و سگهای ولگرد در آن پرسه می زدند. چون معبد در حاشیه شهر بود و ساعت هم حدود 11:30  شب بود و گرپ هم گیرمون نمی آمد. ترس تو دلم افتاد. همین طور که با ترس و لزر تو خیابانهای خلوت داشتیم می رفتیم، از دور چهار راهی رو دیدم که چراغ چند تا از مغازه هاش روشن بود. امیدوار شدم و رفتیم اونجا و وایستادیم. من دوباره تلاش کردم گرپ بگیرم که بلاخره بعد از نیم ساعتی موفق شدم. یک گرپ آمد ما رو به هتل رسوند.

صبح روز بعد صبحانه بسیار مفصلی در هتل صرف کردیم و برنامه داشتیم بریم داخل شهر و اماکن توریستی شهر رو بازدید کنیم.

شکل 59: میز صبحانه هتل رویال پنانگ

    

اما قبل از آن می بایست بلیط برگشتمون به KL رو رزرو می کردیم. ابتدا رفتیم Queensbay Mall تا بلیط اتوبوسهای لوکس و اقتصادی Aeroline که قبلا در موردش اطلاعات کسب کرده بودم بلیط رزرو کنم. این شرکت را که در بیرون این مرکز خرید قرار داشت و درب آن رو به خیابان واقع بود را براحتی پیدا کردم اما متاسفانه ظرفیت تکمیل بود و بلیط برای اون روز گیرم نیامد و لذا دست از پا درازتر با گرپ به ترمینال شهر بنام Sungai Nibong رفتیم و از اونجا بلیط برگشت به کوالا رو به قیمت نفری 60 رینگت برای ساعت 17:30 رزرو کردیم و دوباره با گرپ به مرکز شهر جرج تاون برگشتیم.

یک نکته داخل پرانتز عرض کنم که شهر پنانگ سیستم حمل نقل ریلی نداشت و ما تمام مسیرها رو با گرپ می رفتیم که از این لحاظ هزینه سفرمون در اونجا بالا رفته بود. البته اتوبوس های RapidPenag دایر بود اما ما با ایستگاههای توقف آنها آشنایی نداشتیم و مجبور بودیم از گرپ استفاده کنیم.

ابتدا معابد Hock Teik cheng sin Temple و Leong San Tong Khoo Kongsi رو بازدید کردیم. این معابد خیلی نزدیک به هم قرار داشتند و جزء مکانهای توریستی شهر جرج تاون بودند.

شکل 60و61: معبد Hock Teik cheng sin Temple     

    

معبد خو کونگسی یکی از مشهورترین معابد چینی با قدمتی 650 ساله متعلق به یکی از خاندان بزرگ چینی پنانگ است که با معماری زیبا و خیره کننده خود هنر چینی های باستان را به رخ بیننده می کشد. 

شکل 62تا70: نمای از معبد Khoo Kongsi با معماری زیبا و هنرمندانه    

 

 

  

 

 

 

شکل 71: تصویری از تعدادی از بزرگان خاندان Khoo

    

بعد از بازدید از این معابد از مسجد بسیار زیبای شهر بنام Kapitan Keling Mosque و مسجد جامع شهر بازدید کردیم: 

شکل 72: مسجد زیبای کاپیتان کلینگ 

 

شکل 73: نمایی از مسجد جامع شهر جرج تاون     

بعد از کمی گشت گذار داخل شهر ، ساعت 2 بعد از ظهر شد که بازدید امکان معروف شهر رو انجام داده بودیم و هوا هم بسیار گرم بود و پولمون هم بدلیل استفاده زیاد از گرپ ته کشیده بود و باید مدیریت شده خرج می کردیم.که این موضوع اخیر کمی مرا نگران کرده بود. با توجه به این وضعیت بهتر دیدم به KL برگردیم و لذا با گرپ رفتیم ترمینال و از متصدی فروش بلیط خواستیم اگر مقدور است برگشت ما رو بجای 17:30 به ساعت 15:30 تغییر دهد. ابتدا آنطورکه انتظار می رفت متصدی قبول نکرد و گفت همه چی کامپیوتری ثبت شده و از این حرفها تا اینکه یکی که انگار ماموریت اون روزش این بود که مشکل ما رو به هر نحو از راههای غیر متعارف حل کنه، رفت با تعدادی از شرکتهای اتوبوس رانی صبحت کرد و دوباره برگشت و گفت اتوبوسی الان قرار است حرکت کند و باهاش توافق کردم به ازای 30 رینگت بیشتر ما رو به کولا ترنسفر کند. من که نفهمیدم چرا باید 30 رینگت بیشتر برای تغییر ساعت حرکت بلیط بدم اما وقتی دیدم بنده خدا بدون هیچ چشم داشتی واسطه شده و این کار رو برای ما کرده قبول کردم .

با حساب کتابی که کرده بودم فهمیدم با پول اندکی که برایمان باقی مانده یا باید قید نهار رو بزنیم و یا دعا کنیم اتوبوس در KL SENTRAL هم علاوه بر TBS ایستگاه داشته باشد چونکه از KL SENTRAL می شد با 7 رینگت خودمان را به هتل برسانیم.

از راننده برای توقف در KL SENTRAL پرسیدم که خوشبختانه دیدم در KL SENTRAL هم توقفی دارد و خوشحال شدم ولی در عین حال ریسک نکردم و با مختصری از پولمون مقداری خوراکی برای رفع گرسنگی خریدم.

اتوبوس راه افتاد. شوربختانه اون شب معلوم نبود به چه دلیل اتوبان منتهی به KL ترافیک عجیبی شده بود و ما که 30 رینگت داده بودیم زودتر به کوالا برسیم تیرمون به سنگ خورد و یک چیزی حدود 7 ساعت در ترافیک ورودی کوالا گرفتار شدیم. اونجا بود که به ارزش مسافرت با قطار پی بردم. اگر با قطار حرکت می کردیم 4 ساعته به کوالا می رسیدیم.

ساعت 23:30 در مرکز KL SENTRAL از اتوبوس پیاده شدیم و از آنجا با مترو به ایستگاه PASAR SENI رفته و از اونجا به سمت هتل حرکت کردیم و به این ترتیب یک روز دیگر هم از سفر ماجراجویانه ما به پایان خوشش رسید.

یک نکته داخل پرانتز از تجربیات شخصی خودم عرض کنم که گاهی در سفر ماجراجویانه اتفاقات ناخوشایند هم برای آدم پیش می آید اما مرور همین خاطرات بد هم بعدا جذاب و شیرین هستند. من قبلا سفری مشابه به کشور تایلند داشتم الان که در ذهنم خاطرات آن روزها مرور می کنم حس می کنم یک تجربه به ظاهر ناخوشایند که آنجا برایمان اتفاق افتاد بیشتر از تجربه های خوشایند در ذهنم نقش بسته و بارها این تجربه را برای دیگران تعریف میکنم و از تداعی شدن آن خاطرات در ذهنم  لذت می برم.

 

روز هفتم:

برنامه امروز ما رفتن به ارتفاعات GENTING بود. بعد از صرف صبحانه هتل با گرپ به KL رفته و از اونجا با اتوبوس های GO GENTING که در طبقه زیر زمین KL SENTRAL مستقر هستند به سمت گنتینگ رفتیم. اتوبوس ما رو در ایستگاه AWANA GENTING پیاده کرد. ما قبلا از باجه بلیط فروشی بلیط تله کابین AWANA SKYWAY را همراه بلیط ترانسفر به ایستگاه AWANA رزرو کرده بودیم. لذا بعد چنج پول و مقداری خرید در مرکر خرید AWANA سوار تله کابین شده و به GENTING هایلند رفتیم. از شانس بد ما اون روز بارون شدیدی می بارید و زیبایی های طبیعت اطراف در مه سنگینی فرو رفته بود.

امیدوار بودم در برگشت بارون بند آمده باشد و بتوانیم زیبایی های طبیعت دور اطراف رو ببینیم. تله کابین دو ایستگاه دارد. ایستگاه اول Chin Swee Temple و ایستگاه دوم Genting Highland . ما ابتدا در ایستگاه GENTING HIGHLAND پیاده شدیم و بعداز گشت گذار اون مجموعه و دیدن یک شو سنتی چینی بسیار زیبا با رقص اژدها و صرف یک نهار ملی مالزیایی بنام ناسی لماک دوباره به ایستگاه برگشتیم تا با تله کابین به CHIN SWEE TEMPLE بریم. باران کماکان می بارید اما وصف زیبایی های آن معبد رو آنقدر شنیده بودم که اگر سنگ هم از آسمون می بارید باز هم باید می رفتیم و می دیدیم.

شکل 74: ناسی لمک غذای ملی مالزی با ترکیب برنج ماهی خشک تخم مرغ آبپز و بادام زمینی 

شکل 75: نمایی از طبقه بالای مرکز خرید گنتینگ هایلند

بعد از پیاده شدن در ایستگاه چین سو و گذشتن از چند ردیف آسانسور که به سمت پایین می رفت بلاخره به معبد رسیدیم. چتر را باز کردیم و قدم زنان به سمت معبد رفتیم و از قسمتهای مختلف اون مجموعه دیدن کردیم. معبد یا بهتر بگم مجموعه معابد در یک زمین صخره ای و جنگلی قرار گرفته و مناظر شگفت انگیزی آن را احاطه کرده‌اند و هرچند طبیعت اطراف معبد در مه فرو رفته بود اما بار هم مجموعه معبد چین سو زیبا و باشکوه بود. 

شکل 76: نمایی از بالا از مجموعه معبد چین سو(عکس از اینترنت) 

شکل 77و78: مجسمه بودا و یکی از معابد محوطه اصلی چین سو  

بعد از بازدید از معبد و مجموعه بهشت جهنم و مجموعه های دیگر و تهیه عکس و فیلم از آن لحظات ناب و خاطره انگیز به ایستگاه برگشتیم و از اونجا سوار تله کابین شده و به ایستگاه اتوبوس AWANA رفتیم. اتوبوس راس ساعت مقرر 17:30 به سمت کوالا حرکت کرد.

به محض رسیدن به KL SENTRAL با مترو ایستگاه PASAR SENI رفتیم. اون روز همسرم قصد داشت خرید سوغاتی هاشو تکمیل کنه. من هم مرکز خرید سنترال مارکت که اتفاقا نزدیک هتلمون هم بود پیشنهاد کردم و به این ترتیب از ایستگاه PASAR SENI یکراست به سنترال مارکت رفتیم و دو سه ساعتی اونجا مشغول خرید سوغاتی شدیم.

بعد از اتمام خرید هوا تاریک شده بود با مترو به KLCC رفتیم تا به تماشای برجهای دو قلو و رقص  نور و فواره ها در دریاچه مصنوعی پارک KLCC بنشینیم. در هنگام‌ غروب که چراغ‌های برج‌های پتروناس PETRONAS  روشن می‌شوند، تماشای آنها در کنار رقص نور در دریاچه پارک بسیار دیدنی است. همزمان که این فواره‌ها کار می‌ کنند و در کنار آن پخش موسیقی و نورافشانی نیز وجود دارد که لحظه های ناب را در خاطر بیننده ایجاد می کنند.. این برنامه هر شب از ساعت حدود 8 شب در 3 نوبت برقرار است. روی نیمکتی در پارک KLCC به تماشای رقص فواره ها نشستیم. شاید جایی بهتر از اونجا برای تجربه یک حس خوب نباشد. 

شکل 79و80: پارک KLCC و رقص نور فواره ها در شب

   

بعد از اون به بوتیک بینتانگ رفتیم.گشتی در این خیابان شلوغ و پر انرژی زدیم و بعد برای صرف شام به یک رستوران عربی رفتیم و روی تراس اون شام را صرف کردیم در حالیکه بطور همزمان گروه محلی مشغول اجراهای زنده در اون طرف خیابان بودند و مردم زیادی دور خودشان جمع کرده بودند.

آن شب زیبا هم به پایان رسید به هتل برگشتیم تا خودمان را برای آخرین روز اقامت و خداحافظی با این سفر هیجان انگیز آماده کنیم.

 

روز هشتم:

بعد  از صرف آخرین صبحانه هتل و تحویل اتاق به آقا مهیار که تا اون روز باهاش تماسی نداشتم و احوالی ازش نپرسیده بودم تماس گرفته و در خصوص ترانسفر فرودگاهی سوال کردم. آقا مهیا عزیز گفتن ساعت 16:30 برای ترانسفر به فرودگاه در لابی هتل باشید و ما هم اطاعت کردیم و بعد از تحویل چمدان به انبار هتل رفتیم تا با بازدید از چند منطقه که در همون اطراف هتل بود سفرمون رو تکمیل کنیم.

هتل ما در موقعیت استراتژیکی انصافا خوبی قرار داشت و در دور بر اون نقاط توریستی مهمی مثل مسجد جامع، گالری شهر، پارک شهر، محله چینی ها ، معابد چینی و هندی معروف ، میدان مردکا و ساختمان سلطان عبدالصمد قرار داشت که با پیاده روی کوتاهی می شد همه اونها رو بازدید کرد. لذا پیاده رفتیم ابتدا مسجد جامع شهر رو بازدید کردیم و بعد میدان مردکا و ساختمان سلطان عبدالصمد رو بازدید کردیم و در نهایت در کنار گالری شهر و سمبل I LOVE KL عکس گرفتیم.

شکل 81 تا84: مسجد جامع باشکوه کوالالامپور

   

       

شکل 85: میدان مردکا که در وقت خنکی مردم برای ورزش و تفریح آنجا جمع می شوند    

شکل 86: نمایی از گالری شهر

  

بعد از تکمیل بازدید از اون منطقه گرپ گفتیم و به پارک شهر بنام Perdana Botanical Garden رفتیم. پارک بزرگ و بسیار بسیار زیبایی بود. خدا رو شکر کردم که این مکان رو از لیست برنامه هام حذف نکرده بودم. در این مجموعه از پارک آهوها ، دریاچه و باغ گیاه شناسی دیدن کرده و از درب انتهای پارک که به سمت موزه ملی باز می شود خارج شدیم. 

شکل 87 تا 92: گوشه ای از پارک بزرگ Perdana Botanical Garden      

         

چون هنوز به ساعت ترانسفر خیلی مانده بود از اونجا با مترو برای آخرین بار به خیابان بوتیک بینتانگ رفتیم و همسرم آخرین خریدهای خودشو اونجا انجام داد.

در این حین همکار آقا مهیار بنام آقا محمد یک ساعت زودتر از موعد مقرر زنگ زد و گفت در لابی هتل منتظر شما هستیم. خرید رو متوقف کردیم و به یه تاکسی 20 رینگت دادیم و به هتل برگشتیم. چمدانمان را تحویل گرفتیم و بعد از خداحافظی از پرسنل مهربان هتل همراه آقا محمد به محل اتوبوسی رفتیم که ما رو همراه مسافرای دیگه به فرودگاه ترنسفر می کرد.

ساعت 8 شب کانتر ماهان واقع در طبقه پنجم  فرودگاه باز شد و بعد از دریافت کارت پرواز و خوردن مهر خروج روی پاسپورت هامون دوباره با مترو رفتیم سالن ترانزیت و از اونجا سفر پر ماجرای ما با پرواز ساعت 23:45 دقیقه به مقصد تهران به پایان خودش رسید.

به نظر من لذت بخش ترین و هیجان انگیز ترین لحظه های زندگی وقتی است که قدم در سرزمین ناشناخته می گذاریم و با سبک زندگی مردمش آشنا میشیم و فرهنگ و آداب و رسومشون رو می شناسیم و سعی می کنیم دنیا رو از دریچه چشم اونها ببینم. من در سفرهام این جنبه های سفر رو هم در نظر می گیرم. از این بحث که بگذریم در خصوص مالزی و سفرمون باید عرض کنم کشور مالزی با تنوع قومیتی که داشت مثل این بود که چین و هند رو هم دیده باشیم. شهر پیشرفته ، طبیعت بی نظیر در کنار مردمی خونگرم و دوست داشتنی بطوریکه بعد از مدت کوتاهی کاملا با شهر و مردمش خو گرفتیم و ارتباط برقرار کردیم. که همه اینها باعث شد سفری بیادماندنی همراه با کوله باری از تجربیات ارزشمند به ایران برگردیم. همچنین باید عرض کنم بنا به آنچه من دیدم با توجه به پتانسیل های بالای کشور مالزی برای گردشگران ، برنامه ریزی سفری مجدد به مالزی این بار به کوالالامپور و ارتفاعات کامرون را در دو سال آینده در برنامه دارم اگرعمری باقی باشد.      

 

 تجربیات سفر:

• سیستم حمل و نقل ریلی در کوالالامپور بسیار متنوع بوده و در انواع monorail ، KTM، LRT ، ERL و MRT می باشد که توسط دو برند RapidKL و KTM KOMUTER ارائه می شود که شامل 10 خط است که از ساعت 6 صبح تا 23:30 شب برقرار است.
• MONORAIL شامل یک خط (خط 8) و LRT شامل سه خط 3 و 4 و 5 می باشد و MRT شامل یک خط (خط 9) می باشد که کل این مجموعه زیر نظر شرکتی با برند RapidKL فعالیت دارد. بلیط این خطوط بصورت سکه های پلاستیکی می باشد که از باجه ها و یا دستگاه فروش خودکار بلیط که در هر ایستگاه وجود دارد قابل تهیه می باشد.

شکل 93: بلیط سکه ای و کارتی خطوط ریلی RapidKL و KTM

   

• KTM شامل خطوط 1 و2 و 10 و ERL شامل خطوط 6و7 می باشد که بلیط این خطوط بصورت کارت شارژ است که از طریق باجه فروش و یا دستگاه شارژ خودکار بلیط مستقر در هر ایستگاه قابل تهیه می باشد.
• ایستگاه مرکزی تمام این خطوط KL SENTRAL می باشد.
• هزینه بلیط ها بسته به مقصدی که انتخاب می کنید متفاوت است.
• نقشه کامل خطوط مترو کوالالامپور

شکل 94: نقشه جامع کلیه خطوط ریلی شهر کوالالامپور

    

• برای رفتن به دهکده فرانسوی یا همان COLMAR TROBICALE روشهای زیادی وجود دارد که مناسب ترین روش به لحاظ اقتصادی از طریق شرکت های تور مستقر در برجایا تایمز اسکوئر می باشد.
• من قبل سفر با مطالعه سفرنامه ها شنیده بودم که شرکت فروش تور بنام شرکت chateau یا the Taaras در طبقه 8 برجایا تایمز اسکوئر مستقر می باشد که ما حدود یک ساعت چند دور این طبقه رو گشتیم و پیدا نکردیم و عاقبت با پرس و جوی از کسبه محل متوجه شدیم محل این شرکت در طبقه 15 برج بنام شرکت BERJAYA HILLS RESORT می باشد که با مراجعه به شرکت مذکور بلیط دهکده فرانسوی را رزرو کردیم.
• محل سوار شدن از لابی برجایا تایمز اسکوئر و محل پیاده شدن دهکده فرانسوی می باشد که از آنجا هر 10 دقیقه یکبار یک شاتل رایگان بین دهکده فرانسوی و دهکده ژاپنی در رفت و آمد می باشد.
• هزینه بلیط رفت برگشت با یک دستگاه ون برای هر نفر 60 رینگت می باشد و زمان پیشنهادی برای بازدید از این منطقه زیبا حداقل 5 ساعت می باشد.

شکل 95: بلیط تور دهکده فرانسوی

   

• آنچه ما شنیده بودیم پنانگ به شهر غذا معروف می باشد آنچه ما دیدیم واقعا این موضوع صحت داشت. مجموعه های بزرگ غذا با دهها رستوران کوچک و بزرگ در کنار هم فعالیت داشتند اما نکته ای که وجود داشت متاسفانه رستوران هایی با غذاهای اینترنشنال بسیار بندرت به چشم می خورد و همه غذاهای آسیای جنوب شرق و چینی سرو می کردند. 

شکل 96: نمونه ای از مجتمع های رستوران داخل شهر جرج تاون

   

• برای رزرو بلیط GENTING می بایست به باجه های فروش بلیط GO GENTING مراجعه کنید که حداقل دو باجه فروش ما دیدیم یکی در طبقه 4 فرودگاه کوالالامپور و دیگری در طبقه زیرزمین مرکز KL SENTRAL که ما روز اول از این باجه بلیط تهیه کردیم. پیدا کردن این باجه برخلاف شنیده ها برای ما خیلی سخت نبود. بعد از ورود به داخل محوطه اصلی KL SENTRAL به سمت انتهای سالن رفته و از راه پله هایی که کنار درب خروج به سمت پایین مجموعه می روند (محل پلکان زیرزمین KL با فلش زرد رنگ مشخص شده است) به طبقه زیر زمین رفته که باجه GO GENTING در آنجا براحتی قابل روئیت است. 

شکل 97و98: محل رفتن به زیر زمین Kl sentral و باجه فروش بلیط گنتینگ هایلند

   

  

• برای سفر به شهرهای ملکا و پنانگ از طریق اتوبوس بهترین راه رفتن به ترمینال مسافربری TBS می باشد که در آنجا باجه های بی شمار فروش بلیط وجود دارد که می توان برای تاریخ مورد نظر خود بلیط اتوبوس تهیه کنید.
• بلیط سفر به پنانگ بین 34 تا 44 رینگت برای هر نقر و بلیط سفر به ملکا بین 10 تا 15 رینگت برای هر نفر می باشد. البته چون ما روز عید سال نو چینی ها به پنانگ سفر کردیم کرایه بهترین اتوبوس نفری 60 رینگت هزینه داشت و نکته ای که من متوجه شدم بین اتوبوس با قیمت بالا و قیمت پایین تفاوت چندانی به لحاظ سرویس دهی وجود نداشت و از شام و نهار و حتی یک لیوان آب خبری نبود و WIFI رایگان هم گاها کار نمی کرد.
• روش دیگر مسافرت به پنانگ ار طریق قطار است که هزینه بلیط نفری 79 رینگت است و محل تهیه بلیط قطار طبقه همکف KL SENTRAL می باشد. اگر با گرپ به ایستگاه KL SENTRAL وارد شدید به محض ورود به مرکز ، قبل از اینکه از پله هایی که به سمت پایین و لابی اصلی KL می روند، پایین بروید، سمت چپ کمی جلوتر باجه فروش بلیط قطار KTMB به تمام شهرهای مالزی وجود دارد که در آنجا می توانید بلیط سفر به پنانگ و ... را تهیه کنید. چنانچه قصد سفر به این شهر را داشته باشید پیشنهاد اول من قطار است چراکه گاهی اوقات از 100 کیلومتری ورودی شهر کوالالامپور ترافیک عجیبی بوجود می آید و ساعتها وقت ارزشمند شما در اتوبوس تلف می شود. چیزی که ما به عینه تجربه کردیم اما متاسفانه در زمان برنامه ریزی ما برای رفتن به شهر پنانگ مصادف شده بود با سال نو چینی ها و بلیط قطار گیرمان نیامد.
• با توجه به تجربیات شخصی بنده بهترین نقطه انتخاب هتل منطقه Bukit Bintangمی باشد دلیلش هم اینه که زندگی شبها در این منطقه تا دیر وقت ادامه دارد و طبیعتا هرکسی که با هزینه گزاف این سفر را ترتیب داده باشد علاقه ای به سپری کردن اوقات ارزشمند خود در هتل نیست و مایل است شبها با قدم زدن در خیابان شلوغ و پر زرق برق و قلب تپنده شهر بگذراند و لذت ببرد. اما اطراف هتل ما و اکثر محله های دیگر شهر از ساعت 10 شب به بعد تعطیل و سوت و کور می شد و ما هر شب مجبور بودیم با مترو و گرپ به بوتیک بینتانگ بریم که این باعث صرف هزینه و اتلاف وقت ما می شد.
• یکی از مشکلاتی که قبل سفر من داشتم برآورد میزان پول مورد نیازی بود که لازم بود همراه داشته باشیم. من تقریبا دو برابر پولی که سرانگشتی حساب کرده بودم با خود برداشتم و برای محکم کاری یک 100 دلاری هم زیر روکش چمدان جاساز کرده بودم. لذا تصمیم گرفتم لیست هزینه هایی که کرده بودم به ریز یادداشت کنم تا برآورد دقیقی از هزینه های سفر داشته باشم و بعنوان تجربه خدمت دوستان ارائه کنم.

لیست کلی هزینه هایی که انجام دادیم به تفکیک مورد محاسبه کرده و بعد از اینکه همه را جمع زدم در جدول پایین مرتب کردم:

هزینه کل سفر 

• غذا و خوراکی و نوشیدنی: 783 RM
• ترانزیت برون شهری: 425 RM
• ترانزیت داخل شهری: 365 RM
• هزینه بازدید اماکن: 269 RM
• متفرقه: 246 RM
• خرید سوغاتی: 721 RM

در کل 700 دلار (2800 رینگت) خرج کردیم و از این مقدار حدود 200 دلار خرید سوغاتی هزینه شد. لذا با دلار 13000 تومان اگر خرج هزینه در حد متوسط باشد حدود 500 الی 600 دلار برای یک خانواده دو نفره هزینه خواهد شد البته بدون احتساب خرید و سوغاتی های سفر

• یکی از فاکتورهای مهم در مسافرتهای بدون تور داشتن نرم افزارهای کمکی در گوشی همراه می باشد که در مواقع لزوم مورد استفاده قرار گیرد. لیست نرم افزارهایی که در گوشیم نصب کرده بودم به شکل زیر بود :

شکل 99: نرم افزارهایی که در گوشی نصب کرده بودم

   

که البته از بین همه این نرم افزارها از Grab و Google MAPS و Malaysia Kuala lampur مورد استفاده قرار گرفت.

• در مالزی شرکت اتوبوس رانی بنام Aeroline وجود دارد که اتوبوس های بسیار لوکس و لاکچری با خدمات ویژه شامل سرویس نهار و صندلی های راحت و WIFI و... ارائه می دهد و بین Queensbay Mall پنانگ و Corus Hotel کوالا سرویس دارد و قیمت بلیط آن فقط 60 رینگت می باشد که اگر هزینه هر سرویس نهار رو حداقل 20 رینگت در نظر بگیریم هزینه کرایه مسیر آن 40 رینگت می شود که از لحاظ اقتصادی هم مناسب خواهد بود. منتهی لازم است قبلا به ایستگاههای فوق الذکر مراجعه و بلیط رزرو نمایید.

شکل 100: نمونه ای از اتوبوس های لوکس Aeroline (عکس از اینترنت)

   

• در سایت بوکینگ این قابلیت وجود دارد که بعضی از هتل های ارزان قیمت را بدون پیش پرداخت و بدون نیاز به CERIDIT CARD رزرو کنید. برای این منظور در سایت بوکینگ تیک BOOK WITHOUT CREDIT CARD رو بزنید تا لیست این تیپ هتل ها فیلتر شود اما مشکلی که در این خصوص وجود دارد که من با این مسئله برخوردم رزرو این هتل ها برای یکی دو روز آنهم در ایام شلوغ با حجم بالای توریست، از طرف هتل کانفرم نمی شود و چنانچه قصد داشته باشید از این طریق هتل رزرو کنید باید مدت اقامت در هتل از سه روز به بالا باشد. دلیلش که من از سایت TripAdvisor متوجه شدم اینه که در ایام شلوغ هتل ها ترجیح می دهند اتاق هاشون رو برای یکی دو شب مشغول نکنند تا جا برای رزرو مشتری هایی که طولانی مدت اتاق می خوان باز باشد. شاید منم بجای اونا بودم همین کار می کردم.

شکل 101: در سایت بوکینگ دات کام محل تیک زدن هتل های بدون نیاز به کریدیت کارت

   

 

 نویسنده: داود