چند سالی است که منطقه اورامانات مسافران بسیاری به خود جذب کرده و مقاصد روستاهای پلکانی مخصوصا در منطقه زاگرس میان مردم محبوب شده است. روستاهایی که با هارمونی نرم طبیعت کنار آمدهاند و خانههایشان را هماهنگ با آن ساختهاند. امّا اگر گذرتان به پیچ
با گذر زمان و افزایش جمعیت، فضاهای فرهنگی و تفریحی بیشتری به کلانشهرها اضافه میشود. یکی از فضاهای پر سر و صدایی که این روزها در مشهد افتتاح شد، آبشار مصنوعی کوهشار در ارتفاعات جنوبی مشهد بود که بزرگترین آبشار مصنوعی در ایران محسوب میشود. شهر
غذا و خوراک مردم هر منطقه، یکی از شاخصههای فرهنگی آنها محسوب میشود. به صورتی که با شناخت سبک و آداب غذا خوردنشان، راه به فرهنگشان پیدا خواهیم کرد. از طرفی، دنبال کردن سیر خوراک مردمان، نه تنها جالب است بلکه جای پای حواث تاریخی
تا به حال فکر کردهاید که بادم چه مصارف فرهنگی در کشورمان دارد؟ یعنی برای خودش چه مسیری میان باورها و تفکرات یک منطقه باز میکند؟ حتما اصطلاح چشم بادومی یا نوه مانند مغز بادام است را شنیدهاید. اینها نشان میدهد که این محصول فقط
شنیدن داستان مکانها پیوند عمیقتری میان ما و آن شهر برقرار میکند. کافی است یک بار داستانش را بشنویم و دیگر برای همیشه آن را به خاطر بسپاریم. مهم نیست نام مکان چقدر غریب باشد و شهرتی نداشته باشد، همین که داستانش را میشنویم برایمان
حیوانات در میان اقوام ایرانی نقش سازندهای دارند و جزوی از خانوادهشان محسوب میشوند. بخش مهمی از حیات این مردمان به سلامت دام و حیواناتشان وابسته بود. این حیوانات، علاوه بر تأمین خوراک، در کارها هم به آنها کمک میکردند و عصای دستشان بودند. بگذریم
فصل گرما که از راه میرسد، مناطق جنوبی ایران گرمای بسیار زیادی را تحمّل میکنند به اندازهای که به خرماپزان معروف است؛ یعنی زمانی که خرما میرسد و چون خرما برای رسیدنش گرمای زیادی لازم دارد، فصل خرماپزان به صورت اصطلاح هم بین مردم رایج
بحث بختگشایی و تأکید خانوادههای ایرانی به ازدواج هر چه زودتر جوانان در مناطق مختلف ایران با توجه به فرهنگ و باورهایشان متفاوت است. به نظر میرسد هر چه جامعه سنتیتر باشد، این مسئله برایش اهمیت بیشتری پیدا میکند. نگرانی خانوادهها از دیر شدن ازدواج
کشور افغانستان فاصله چندانی با ایران ندارد و تا دوران معاصر هم جزوی از خاک ایرام به شمار میرفته، امّا اطلاعات ما از این کشور حیرتانگیز بسیار اندک است. کشوری که مشابهتهای فراوانی با ایران دارد. افرادی که به این کشور سفر کردهاند از جاذبههای
امامزاده صالح تهران از آن مکانهای شاخص تهران است که همه آن را میشناسند حتّی اگر از نزدیک به زیارت نرفته باشند. این امامزاده قدیمی در منطقه شمیرانات تهران، مثل هر منطقه دیگری داستانهایی در خودش دارد که شاید بازدیدکنندگان به آن توجه نکنند. تا
سالیان گذشته که خبری از علم و روابط علت و معلولی نبود، مردم هر منطقه با توجه به تفکرات و باورهایشان، علت وقایع طبیعی هم به زبان خودشان تفسیر میکردند؛ مثل داستانهایی که درباره هر مکان میگفتند. امّا قضیه به همینجا ختم نمیشد و مردم
شاید برای ما که انواع گزینهها را برای حملونقلمان در شهر یا حتّی بین شهر و کشورها داریم، تصوّر نبود ماشین دشوار باشد امّا تا به حال فکر کردهاید در روزگار نبود ماشین و این تنوع وسایل حمل و نقل، مردم چه کار میکردند و
معمولا از افغانستان اخبار جنگ و مسائل ناگوار میشنویم امّا آیا افغانستان همین است؟ میدانستید این کشور هم مثل ایران سرشار از جاذبههای بینظیر تاریخی و طبیعی است؟ این را هم از جستجوهای اینترنتی و هم از سفرنامههای مسافران افغانستان که در رسانههای مختلف منتشر
اگر بخواهیم به سنتیترین غذای ایرانی فکر کنیم یا طعم اصیل ایران را به ذائقه توریستها بشناسیم، معمولا اولین گزینه آبگوشت در ذهنمان تداعی میشود. غذایی که از کودکی در جمعهای خانوادگی با آداب سنتی خودش در خاطرمان نقش بسته و هنوز که هنوز است،
بازار برایمان مفهوم آشنایی دارد؛ گاهی بوی کودکی میدهد و گاهی یادآور ادویهجات رنگارنگ است. گر چه امروز به هر مرکز خریدی بازار میگوییم امّا اگر کمی در پشت ذهنمان بگردیم، میبینیم مفهوم اصیل بازار با دالانهای مسقف، دکانهای کوچک و باربرهایی که هر از
اگر نگاهی به رد پای اسب در فرهنگ ایران بیندازید بدون شک متعجّب خواهید شد! اسب امروزه برای ما تفاوت چندانی با حیوانات دیگر شاید نداشته باشد امّا در فرهنگ پیشینیان ما نق مهمی ایفا میکرده است. تا جایی که حتّی در درمان بیماریها هم
حرم امام رضا (ع) واضحترین و مهمترین جاذبه مشهد است که سالانه زائران فراوانی برای زیارت از دور و نزدیک، ایران و خارج از ایران به مشهد سفر میکنند. بسیاری از ایرانیهای مسلمان شاید حداقل یک بار در عمرشان به زیارت امام رضا رفته باشه
در این مطلب میخواهیم کمی به عقب برویم و به صبحانههای چندین سال پیش ایرانیان نگاهی بیندازیم. بببینیم آیا در سالهای گذشته هم مثل امروز مصرف کره و مربا و پنیر و چای متداول بوده یا صبحانههای متفاوتی میخوردند. صبحانه از آن وعدههای غذایی است که
پیش از اینکه علم آکادمیک از راه برسد که همه چیز را با علت و معلولهای محسوس بسنجد، مردم هر منطقه بر اساس باورها و دیدگاهشان به زندگی، علت مسائل را میان خودشان حدس میزدند. زمان که میگذشت، این داستانها بین نسلها مختلف منتقل میشد.
خرداد در حال خداحافظی است و همین فردا تابستان با چمدان داغش از راه میرسد. تابستانی که برای بسیاری از ما یادآور روزگار تعطیلی مدرسه و استراحت و بازی و برای عدهای مسافراتهای مخصوص تابستانی است. البته در روزگار کرونایی که چیزی جز گرمای پشت